Μελετώντας ακόμα μια φορά τα φαινόμενα που εξελίσσονται και τα «σημεία των καιρών» βλέπω ξανά και ξανά πως η τεχνολογία τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, η οικονομική κρίση και η αναθεώρηση αξιών μεταβάlλουν συνεχώς το τοπίο γύρω μας, ο μέσος όρος ηλικίας του ανθρώπου όλο και ανεβαίνει, οι μεγαλύτεροι δε μπορούν να συνεννοηθούν με τους millennials, το φαινόμενο των διαζυγίων-ειδικά σε ώριμες ηλικίες-εμφανίζεται όλο και περισσότερο, και άλλα πολλά!
Σ' αυτή την καινούργια κοινωνία λοιπόν, όπου οι γυναίκες μετά τα 45-50 τους από πολλούς κατά κύριο λόγο θεωρούνται «ξοφλημένες», όπου οι άντρες μετά τα 45-50 τους αν βρεθούν χωρίς απασχόληση αισθάνονται αποτυχημένοι, όπου οι νεότεροι βρίσκονται ακινητοποιημένοι ακούγοντας πώς «τα πράγματα στην Ελλάδα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο», ένιωσα την ανάγκη να γράψω «δυο λόγια διαφορετικά», σε συνδυασμό με τις γνώσεις από τις καινούργιες μου σπουδές και τις διαπιστώσεις από την 30ετή μελέτη της ελληνικής κοινωνίας μέσα από την καριέρα μου στην έρευνα αγοράς.
Βλέπετε οι περισσότεροι άνθρωποι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας εστιάζοντας είτε στο παρελθόν γεμίζοντας ενοχές για τα λάθη που έχουμε κάνει, είτε εστιάζοντας στο μέλλον όπου μας κυριεύει ο φόβος του αγνώστου.
Ως άνθρωποι, λειτουργούμε μέσα από τρεις φορείς: νους, σώμα, ψυχή. Και οι τρεις φορείς μας είναι αλληλένδετοι και λειτουργούν σε δυναμική αλληλεπίδραση, διαμορφώνοντας αυτό που είμαστε, κάθε στιγμή της ζωής μας. Σε μεγάλο βαθμό και για πολλά χρόνια της ζωής μας μπορεί να πιστεύουμε πως ό,τι μας συμβαίνει είναι τυχαίο, και δεν εξαρτάται από εμάς, κι ακόμα πώς γύρω μας υπάρχουν συνθήκες και καταστάσεις στις οποίες είμαστε «υποχρεωμένοι έως και υπόδουλοι»! Όμως έρχονται σήμερα οι επιστήμες πλέον να αποδεικνύουν καθημερινά πως εμείς αποφασίζουμε ποια θα είναι η ζωή μας, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, μπροστά σε κάθε επιλογή που έχουμε, αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε.
Όσο περισσότερο καλλιεργούμε την αυτογνωσία μας και διευρύνουμε τη συνειδητότητά μας, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, εμείς οι ίδιοι έχουμε την επιλογή για το τι θα κάνουμε, για το ποιο θα είναι το επόμενό μας βήμα, είτε σε μια πρωτοβουλία που θα πάρουμε, είτε στο πώς θα αντιδράσουμε σ' αυτά που μας φέρνει η ζωή. Ακριβώς αυτή είναι η ευκαιρία μας, η επιλογή και η δύναμή μας!
Σας προτείνω να το σκεφτείτε, παίρνοντας λίγο χρόνο μόνοι με τον εαυτό σας, σε μια ήσυχη στιγμή: συνειδητοποιήστε πως κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, ανοίγεται για τον καθένα από μας μια ευκαιρία: μια ευκαιρία που μπορεί να βρίσκεται είτε σε κάτι που μας ευχαριστεί ή μας χαρίζεται, είτε σε κάτι που μας εμποδίζει ή μας δυσκολεύει, ή ακόμα και σε ένα μεγάλο κακό νέο, όπως μια απόλυση, μια απώλεια, ένας χωρισμός.
Ναι, καλά ακούσατε, υπάρχει ευκαιρία και στα δυσάρεστα, ειδικά σε αυτά! Υπάρχει γιατί μας καλεί να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση στο «τώρα», και το «τώρα» είναι η μοναδική μας ευκαιρία για συνειδητή δράση. Βλέπετε οι περισσότεροι άνθρωποι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας εστιάζοντας είτε στο παρελθόν γεμίζοντας ενοχές για τα λάθη που έχουμε κάνει, είτε εστιάζοντας στο μέλλον όπου μας κυριεύει ο φόβος του αγνώστου. Όμως έτσι χάνουμε τη ζωή μας στο «τώρα» και την αναβάλλουμε χωρίς να υπολογίζουμε πως αυτό το λεπτό, αυτή η στιγμή είναι η ευκαιρία μας που δεν θα ξαναρθεί!
Ακόμη, πολλοί από εμάς τείνουμε να αναβάλλουμε την χαρά και την ευτυχία μας για «όταν θα...» (σ' αυτό μπορείτε να συμπληρώσετε ότι θέλετε για παράδειγμα «όταν θα έχω πετάξει 10 κιλά», «όταν θα έχω πάρει το πτυχίο μου», «όταν θα έχω ολοκληρώσει με το δάνειο του σπιτιού», «όταν θα έχουν παντρευτεί τα παιδιά μου» και πολλά άλλα). Και μέχρι να ολοκληρωθούν όλα αυτά, ξέρετε τι κάνουμε; Πάλι χάνουμε την ζωή μας στο «τώρα», αναβάλλοντας την ευτυχία και την χαρά μας για αργότερα, και ταυτόχρονα προγραμματίζουμε τον εγκέφαλό μας σε κατάσταση «μη ευτυχίας» στο τώρα.
Ας πάρουμε λοιπόν την προσοχή μας από το παρελθόν και το μέλλον, και χωρίς ενοχές και προϋποθέσεις, ας εστιάσουμε στην κάθε μέρα, στη σημερινή μέρα, στο ΤΩΡΑ, κάνοντας ΣΗΜΕΡΑ κάτι για να καλυτερεύσουμε τον εαυτό και την ζωή μας. Ειδικά για τις γυναίκες 45-50+ που μπορεί να διστάζουν, ή να μην τολμούν επηρεασμένες από παλιές πεποιθήσεις που ακόμα ισχύουν στην εν πολλοίς ανδροκρατούμενη ελληνική κοινωνία: κορίτσια, η Καλύτερη Ευκαιρία είναι...Τώρα!