Πρέπει να δημιουργηθεί ένα είδος μηχανισμού υποστήριξης του κρατικού χρέους, δήλωσε σήμερα ο Πρόεδρος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.
Οι δηλώσεις του πριν την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup, με ανοικτή την κόντρα για τους προϋπολογισμούς της Γαλλίας και της Ιταλίας σηματοδοτούν μια δειλή αλλαγή στάσης. Ο διοικητής της ΕΚΤ είχε καιρό να κάνει συστάσεις για ένα τόσο «ευαίσθητο θέμα».
Μάριο Ντράγκι: «Η έλλειψη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δημιουργεί το φάσμα μιας μόνιμης οικονομικής απόκλισης μεταξύ των μελών. Και στον βαθμό στον οποίο αυτό απειλεί την θεμελιώδη συνοχή της Ένωσης, αυτό έχει πιθανόν επιζήμιες συνέπειες για όλα τα μέλη της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης», προσέθεσε ο πρόεδρος της ΕΚΤ.
Η κρίση χρέους του Ευρωπαϊκού νότου έχει ήδη αρχίσει να έχει συνέπειες για την ίδια τη Γερμανία, με τους δείκτες ανεργίας να αυξάνονται και την οικονομία να επιβραδύνεται. Ενδεικτικό είναι το άρθρο της γαλλικής Μοντ που υποστηρίζει πως το γερμανικό μοντέλο τείνει να εξαντληθεί.
Le monde: Το γερμανικό μοντέλο εξαντλείται
Σύμφωνα με τη γαλλική Μοντ, ο Μάριο Ντράγκι, για πρώτη φορά φαίνεται να εισακούγεται όταν μιλά για την ανάγκη αντιμετώπισης του χαμηλού πληθωρισμού που πλήττει τον Ευρωπαϊκό Βορρά. Το επενδυτικό πρόγραμμα του Γιούνκερ και το «πόκερ» που παίζεται με την επικύρωση των προϋπολογισμών δείχνουν ότι παρά τη διαφαινόμενη αδιαλλαξία της και τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις, η Κομισιόν δεν αρνείται πλέον τους κινδύνους. Και θα φανεί ευέλικτη απέναντι στη Γαλλία και την Ιταλία.
Η συντονισμένη υποτίμηση του ευρώ, η οργανωμένη πτώση των τιμών του πετρελαίου και η έμμεση χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας θα επιτρέψουν στην ευρωπαϊκή οικονομία να συνδεθεί και πάλι με την αμερικανική αμαξοστοιχία. Μόνο η Γερμανία εξακολουθεί να αντιστέκεται στο να παίξει τον ρόλο της «καλόπιστης ηγεμονικής δύναμης». Θα αναγκαστεί να το κάνει όμως αργά ή γρήγορα, καθώς το μοντέλο της εξαντλείται.
Δεν αμφισβητεί τις πολιτικές λιτότητας
Ο Μάριο Ντράγκι κάλεσε σήμερα τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της ευρωζώνης να αντιδρούν στην κρίση «διά της αναπροσαρμογής των μισθών», ώστε να ενισχύσουν τη βιωσιμότητα του ενιαίου νομίσματος.
«Όλες οι χώρες της ευρωζώνης θα έπρεπε να είναι ικανές να ευημερούν ανεξάρτητα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μια οικονομία θα έπρεπε να είναι ευέλικτη ώστε να μπορεί να εκμεταλλεύεται (τα πεδία όπου υπάρχουν) τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, για να επωφελείται από την ενιαία αγορά. Θα έπρεπε να είναι αρκετά ευέλικτες ώστε να αντιδρούν με ταχύτητα στα βραχυπρόθεσμα (οικονομικά) σοκ, συμπεριλαμβανομένης της αναπροσαρμογής των μισθών ή της ανακατανομής πόρων από κάποιους τομείς σε κάποιους άλλους», δήλωσε στην ομιλία του στο Ελσίνκι.