Ο Ανδρέας Κοκκαλιάρης, αποφοίτησε πέρσι από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Ζει στην Αθήνα και δημιουργεί έργα που περιλαμβάνουν γλυπτική, ζωγραφική, εγκαταστάσεις και βίντεο. Έχει συμμετάσχει σε 12 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το Παρίσι, ενώ παράλληλα εργάζεται ως Συντηρητής Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης. Πόσο εύκολα είναι όμως τα πράγματα για ένα νέο καλλιτέχνη στη σημερινή Αθήνα. Ποιες είναι οι επιλογές του σε μια εποχή οικονομικής κρίσης; Τι χρειάζεται για να τα καταφέρει;
Σε τι βαθμό η σχολή προσφέρει γνώσεις και δικτύωση για την προώθηση της δουλειάς σου;
Σε καμία περίπτωση η ΑΣΚΤ δεν έχει τέτοιο ρόλο. Είναι ένα κομμάτι που είναι καθαρά προσωπικό και εφόσον υπάρχουν καλλιτέχνες οι οποίοι δεν έχουν δείξει ποτέ τη δουλειά τους από επιλογή, η σχολή δεν έχει τέτοιο καθήκον. Ο φοιτητής της ΑΣΚΤ δυστυχώς δεν έχει υπόβαθρο από τα σχολικά του χρόνια, δεν έχει διαμορφωμένη αντίληψη γύρω από την τέχνη και αφού ο χρόνος είναι περιορισμένος, είναι πιο ωφέλιμη η ευαισθητοποίηση του τρόπου σκέψης.
Τι επιλογές έχει κάποιος τελειώνοντας την Καλών Τεχνών στην Αθήνα;
Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν διάφορες ομάδες καλλιτεχνών που έχουν οργανωθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να δείχνουν τη δουλειά τους σε ανοιχτούς χώρους, ανεξάρτητους από φορείς. Έπειτα, υπάρχουν οι γκαλερί όπου δύσκολα κανείς μπορεί να έρθει σε επαφή για να παρουσιάσει τη δουλειά του. Κάτι ενθαρρυντικό είναι ότι αρχίζουν και δημιουργούνται ανοιχτοί και ελεύθεροι χώροι και ότι κάποιοι φορείς οργανώνουν διαγωνισμούς όπου ο καλλιτέχνης μπορεί πολύ εύκολα να πάρει μέρος.
Τι κάνουν οι περισσότεροι συμφοιτητές σου σήμερα, ένα χρόνο αφότου τελείωσαν τη σχολή;
Οι πιο πολλοί έχουν βρει χώρους και έχουν δημιουργήσει εργαστήρια ή έχουν οργανωθεί σε μικρότερες ομάδες. Άλλοι επέλεξαν το δρόμο της εκπαίδευσης αλλά κι αυτό είναι πολύ δύσκολο. Το καλό είναι ότι γίνονται πράγματα με αποτέλεσμα όλοι να ασχολούνται με κάποιο πρότζεκτ.
Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής για τις Αθηναϊκές γκαλερί;
Αν έχεις γνωριμίες, μπορείς να κάνεις κάτι στο επίπεδο της παρουσίασης και της πώλησης. Οι γκαλερί είναι επιχειρήσεις, και ο στόχος τους είναι το κέρδος και μόνο. Εγώ πιστεύω ότι η σχέση του καλλιτέχνη με τις γκαλερί είναι καλό να αποφεύγεται γιατί σε φθείρει. Είναι δύσκολες οι καταστάσεις σε μια Ελλάδα που ακόμη δεν ξέρει καλά τον εαυτό της σε θέματα τέχνης.
Η οικονομική κρίση έχει επιβαρύνει την ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία ή χρησιμεύει ως μέσο προβολής, στρέφοντας το διεθνές ενδιαφέρον στην Ελλάδα;
Με αφορμή την οικονομική κρίση πολλοί καλλιτέχνες έχουν έρθει να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Δε συνέβη μόνο στη δική μας περίπτωση αλλά και σε άλλες χώρες όπου υπήρχε οικονομική ή πολιτική κρίση τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, υπάρχει ένα γενικότερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Για παράδειγμα η επόμενη Documenta (http://www.documenta.de/en/news.html ) θα γίνει με ελληνική συνεργασία. Όμως γενικά δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα στην Ελλάδα. Έχουμε κάποιους ιδιωτικούς φορείς που έχουν εξωστρέφεια αλλά είναι αμφίβολο το κατά πόσο βοηθούν στο σύνολο την καλλιτεχνική κοινότητα εδώ.
Τελικά μπορεί ένας Έλληνας καλλιτέχνης να τα καταφέρει, δρώντας μόνο στην Αθήνα και απευθυνόμενος αποκλειστικά σε ελληνικό κοινό;
Ναι, δεν νομίζω ότι υπάρχει καλλιτέχνης που δεν τα καταφέρνει. Στην Ελλάδα έχουμε ανύπαρκτο Υπουργείο Πολιτισμού αλλά πολλοί καλλιτέχνες κατάφεραν να προωθήσουν τη δουλειά τους σε διεθνές κοινό, χάρη στα νέα μέσα που τους πρόσφερε η τεχνολογία.
Εσύ τι ετοιμάζεις για το άμεσο μέλλον;
Στόχος μου είναι να κάνω μια έκθεση και να παρουσιάσω ένα μέρος της δουλειάς μου αλλά αυτό θέλει χρόνο και υπομονή. Δεν σκοπεύω να εγκαταλείψω την Ελλάδα τα επόμενα τρία χρόνια - θα δουλέψω εδώ. Πιστεύω πως πρέπει όλοι να εστιάζουμε περισσότερο στην ουσία και αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ.