Η «μανία» των τηλεοπτικών σειρών έχει κατακτήσει εδώ και χρόνια το φιλοθεάμον κοινό, με εκατομμύρια τηλεθεατές να περιμένουν εναγωνίως τις περιπέτειες των αγαπημένων (ή και...μισητών, αλλά πάντα με την καλή έννοια!) τους ηρώων.
Καθαρά υποκειμενικά, δύο συντάκτες της HuffPost Greece, η Κατερίνα Νανοπούλου και ο Κώστας Μαυραγάνης, εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις για μια σειρά από σειρές (νέες ή συνεχιζόμενες) που μαγνήτισαν το ενδιαφέρον μέσα στο 2014
Game Of Thrones
Κώστας Μαυραγάνης: Οι συνήθεις ύποπτοι του G.R.R. Martin για άλλη μια χρονιά κράτησαν κολλημένους τους τηλεθεατές στις οθόνες τους. Όπως ήταν αναμενόμενο, (και) το 2014 είχε...απώλειες στο cast, και όπως είναι φυσικό, περιμένουμε από το 2015 και μετά να δούμε ποιους ακόμα θα πάρει η μπάλα. Όσοι χαρακτήρες επιζούν ακόμα έχουν περάσει των παθών τους τον τάραχο (εντάξει, εξαιρούνται κανά δυο), και προβλέπονται ακόμα χειρότερα για το 2015, αν κρίνει κανείς από τα teasers που έχουν κυκλοφορήσει. Για να δούμε λοιπόν.
Κατερίνα Νανοπούλου: Το σενάριο έχει καταφέρει να κρατήσει την αγωνία στα ύψη και να μας κάνει να περιμένουμε εναγωνίως για τη νέα σεζόν, ώστε να δούμε επιτέλους τι θα γίνει με τους Λάνιστερ, τι θα απογίνει με την Άρια Σταρκ και τι θα συμβεί με τους άντρες του τείχους. Και φυσικά... τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Τζον Σνόου. Γιατί και οι υπόλοιποι χαρακτήρες καλοί είναι αλλά σαν τον Τζον Σνόου δεν έχει!
Black Sails
ΚΜ: ...ή αλλιώς, ο καπετάν Φλιντ και οι πειρατές του (με σπαθιά, κανόνια και ένα μπουκάλι ρούμι, αν και προς το παρόν έξω από το μπουντρούμι) σε μια ιστορία που τοποθετείται χρονικά πριν τα γεγονότα του «Νησιού των Πειρατών» του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον. Η προαναγγελία του είχε ενθουσιάσει, ωστόσο άργησε να πάρει μπροστά. Όταν πήρε πάντως, ήταν όντως καλό, και η δεύτερη σαιζόν αναμένεται πολύ δυνατή, κρίνοντας από το φινάλε της πρώτης.
ΚΝ: Πειρατές, καπετάνιοι και ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο. Δεν το έχω δει, αλλά μου μυρίζεται σειρά μόνο για άντρες, από αυτές που ποτέ μία γυναίκα δεν θα καταλάβει γιατί αρέσει τόσο. Με ένα μπουκάλι ρούμι, ίσως να την έβλεπα.
The Mindy Project
ΚΝ: Η ηθοποιός και συγγραφέας της σειράς, Μίντι Κάλινγκ, γνωστή από το The Office, δεν φοβάται να τσαλακώσει την εικόνα της και υπογράφει τη σειρά The Mindy Project, στην οποία και πρωταγωνιστεί. Η Μίντι, έχει τη μοναδική ικανότητα να αυτοσαρκάζεται και να είναι αστείο χωρίς να το προσπαθεί πολύ. Μπορεί να είναι παχουλή και λίγο περίεργη, αλλά σημασία έχει ότι στα δικά της μάτια, είναι απλά κούκλα και έτσι καταφέρνει και κερδίζει τον ωραίο πρωταγωνιστή της σειράς.
Είπες κάτι Κώστα;
ΚΜ: Δεν έχει σπαθιά, δεν έχει όπλα, δεν έχει εκρήξεις, δεν έχει λέιζερ, δεν έχει συνωμοσίες ή πράκτορες που προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο από παράφρονες υπερκακούς, δεν έχει υπερφυσικά τέρατα και αρχαία μυστήρια, διαστημόπλοια ούτε για δείγμα, από μυστικά κυβερνητικά πειράματα ούτε δείγμα, αλλά έχει μια παχουλή και λίγο περίεργη πρωταγωνίστρια που είναι πεπεισμένη ότι είναι κούκλα και κερδίζει τον ωραίο πρωταγωνιστή της σειράς. Κάτσε να σκεφτώ αν το δω. Ναι. Στάνταρ. Στις 31 Φεβρουαρίου.
Helix
ΚΜ: Εδώ είμαστε. Πραγματικά, εδώ είμαστε. Το ξεκίνημά του ήταν ολίγον τι κλισεδιάρικο, επιστήμονες του CDC πηγαίνουν σε έναν σταθμό στην Αρκτική για να διερευνήσουν το ζήτημα ενός περίεργου ιού σε μία απομονωμένη βάση, και η αλήθεια είναι ότι και αυτή η σειρά άργησε να πάρει μπροστά. Το σενάριο όμως περιπλέκεται, αντλώντας τα καλύτερα στοιχεία σειρών όπως το Battlestar Galactica και τα X-Files, βάζοντας μέσα συνωμοσίες, διεφθαρμένες εταιρείες και άλλα που αν τα γράψω θα κατηγορηθώ για spoilers. Όσοι πιστοί της επιστημονικής φαντασίας κοπιάστε, απλά δώστε του λίγο χρόνο. υ.γ: αγαπάμε την Kyra Zagorsky.
ΚΝ: Με απλά λόγια, λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας, βρήκατε επιτέλους τη σειρά που σας ταιριάζει κι αν έχει και όμορφη πρωταγωνίστρια, ακόμα καλύτερα!
Girls
ΚΝ: Η σειρά που έκανε την πρωταγωνίστρια, Λένα Ντάναμ, παράδειγμα προς μίμηση και πρότυπο για κάθε γυναίκα που θέλει να βάλει κοντό σορτσάκι αλλά δεν έχει σώμα μοντέλου. Μη βιαστείτε να το συγκρίνετε με το Sex and The City. Μπορεί αυτές οι τέσσερις κοπέλες να ζουν στη Νέα Υόρκη, να ερωτεύονται, να ψάχνουν για δουλειά και να βιώνουν τον δικό τους προσωπικό αγώνα, αλλά με μία ρεαλιστική, δραματική ματιά που καμιά φορά μπορεί να κάνει τον θεατή να νιώσει λίγο αμήχανα.
ΚΜ: You had me at «κοντό σορτσάκι», αλλά μας τα χάλασες στο «δεν έχει σώμα μοντέλου». Σειρά είναι! Casting! Eπιλογή ηθοποιών κάνουν! Γιατί να μην έχει σώμα μοντέλου; Επειδή θέλει να είναι ρεαλιστική και δραματική ματιά; Παραδέχομαι πάντως ότι ακούγεται πιο ενδιαφέρον από το Mindy Project. Αυτό θα το δω στις 30 Φεβρουαρίου.
Arrow
ΚΜ: YOU HAVE FAILED THIS CITY! Η καλύτερη superhero σειρά που υπάρχει στην τηλεόραση αυτή τη στιγμή (λυπάμαι, Agents of S.H.I.E.L.D, αλλά...) είχε ξεκινήσει το 2012 και έκτοτε «δίνει ρέστα», με τον θεατή να παρακολουθεί τον Όλιβερ Κουΐν aka Green Arrow στον αγώνα του κατά του εγκλήματος στη Starling City, πλαισιωμένος από πιστούς φίλους και τρομερούς εχθρούς. Οι σκηνές δράσης είναι άριστες, οι διάλογοι όπως πρέπει να είναι σε μια τέτοια σειρά, η πλοκή αντάξια του κόμικ της DC στην οποία είναι βασισμένη και γενικά το Arrow ενδείκνυται για τους πάντες, καθώς τα έχει όλα. υ.γ1: αγαπάμε Felicity υ.γ2: Κατερίνα δες το workout του Στίβεν Άμελ (aka Όλιβερ Κουίν) για τον ρόλο και πες μου εντυπώσεις.
ΚΝ: Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα για την ποιότητα της σειράς, που συνεχίζει τη δυναμική πορεία της. Ποιος είπε ότι στις γυναίκες δεν αρέσει λίγη δράση; Ειδικά όταν όλη αυτή η δράση είναι πακεταρισμένη μέσα στο σώμα του Στίβεν Άμελ. Σίγουρα, αν την ξεκινήσεις δεν θα καταφέρεις δύσκολα να ξεκολλήσεις, οπότε αν δεν έχεις πολύ χρόνο προσπάθησε να το αναβάλεις!
Penny Dreadful
ΚΜ: Ατμοσφαιρικό, σκοτεινό, άψογο, και έχει μέσα την Εύα Γκριν. Με την ατμόσφαιρα των «pulp» ιστοριών τρόμου της παλιάς εποχής, χαρακτήρες από κλασικά μυθιστορήματα horror και μη (Φρανκενστάιν, Δράκουλας και άλλοι) συναντιούνται και κυνηγούν το σκοτάδι στο βικτωριανό Λονδίνο. Η σειρά είναι εξωπραγματικά καλή, με πολύ καλές ερμηνείες από όλους- ωστόσο ξεχωρίζουν η Εύα Γκριν επειδή όπως και να το κάνουμε πάντα θα είναι η Εύα Γκριν, και φυσικά ο επιβλητικός Τίμοθι Ντάλτον.
ΚΝ: Ποια είναι αυτή η Πένυ και τι θέλει από εμάς; Άντε να δώσω προσοχή επειδή είναι η Εύα Γκριν.
New Girl
ΚΝ: Παρεξηγημένη σειρά, γιατί οι περισσότεροι πιστεύουν ότι απευθύνεται μόνο σε γυναικείο κοινό, αλλά είναι όσο unisex ήταν και τα «Φιλαράκια». Τέσσερις άντρες και μία γυναίκα μένουν μαζί σε ένα διαμέρισμα με την συμπαθέστατη Ζόι Ντεσανέλ (από το 500 Days of Summer) να κερδίζει με τον αστείο και λίγο εκκεντρικό της χαρακτήρα, ενώ οι άντρες συμπρωταγωνιστές είναι όλοι τόσο διαφορετικοί ως χαρακτήρας που κάθε άντρας θα βρει κάποιον για να ταυτιστεί.
ΚΜ: Οκ, βελτιώνεται η κατάσταση, αν μη τι άλλο λόγω της Ζωίτσας Ντεσανέλ. «Φιλαράκια» ε; Λες; Και η Ζωή συγκατοικεί με τέσσερις άνδρες; Αναρωτιέμαι πόσες σαιζόν θα διαρκέσει...:Ρ
24: Live Another Day
ΚΜ: Τον έχουν δείρει, φυλακίσει, πυροβολήσει, μαχαιρώσει, βασανίσει, μολύνει με χημικά και βιολογικά όπλα, εξορίσει, και πάντα επιστρέφει. Το «24» δεν είναι απλή σειρά, είναι θρύλος. Αν και έχει κατηγορηθεί από πολλούς, για διάφορους λόγους, η αλήθεια είναι ότι το «24» το βλέπαμε, το βλέπουμε και θα το βλέπουμε επειδή κανείς δεν μπορεί να φτάσει τον μοναχικό λύκο- υπερπράκτορα της πάλαι ποτέ CTU, Τζακ Μπάουερ, όταν τα βάζει μόνος (ίσως και με λίγη βοήθεια από ένα-δυο άτομα, αλλά όχι πάντα) με τους πάντες και τα πάντα, ξηλώνοντας σούπερ πολύπλοκες απίστευτες συνωμοσίες με μόνα εφόδια το όπλο, την εκπαίδευσή του, την παράνοιά του και φυσικά το παράλογο και πολύ συχνά αυτοκτονικό πείσμα του. Η κλασική σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω «24» είναι «μα ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΛΙ;». Στην τελευταία σαιζόν η δράση του τοποθετείται στο Λονδίνο- με τον Τζακ να προσπαθεί να σταματήσει ούτε λίγο ούτε πολύ τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αντιμέτωπος με τρομοκράτες, συνωμότες, διεφθαρμένους πολιτικούς κ.α (φυσικά και δεν έχουν καμία ελπίδα). Κατερίνα, σταμάτα να κοροϊδεύεις παρακαλώ, δεν είναι ευγενικό να αποκαλείς «ανώριμο» τον συνάδελφό σου.
ΚΝ: Μόνο που διάβασα ότι ο Τζακ Μπάουερ είναι ακόμα ζωντανός, έμεινα έκπληκτη. Δεν είχα ιδέα. Φαντάζομαι ότι αν αγαπάς τους ήρωες που βιώνουν όλα τα βάσανα της ζωής, έρχονται αντιμέτωποι με όπλα μαζικής καταστροφής, πέφτουν από ουρανοξύστες και προσγειώνονται στο μικρό τους δάχτυλο με πιρουέτα, μάλλον θα σου αρέσει. Ο Κώστας δείχνει να ενθουσιάζεται πάντως.
The Strain
ΚΜ: Κατά την άποψη του γράφοντος, οι ομοιότητες με τη σειρά βιβλίων του «Νεκροσκόπου» (Μπράιαν Λάμλεϊ) σαν να...παραήταν πολλές, ωστόσο η σειρά αποδείχθηκε πάρα μα πάρα πολύ καλή. Γκρεμίζοντας αυτή την απαράδεκτη μόδα των τελευταίων ετών, που θέλει τους βρικόλακες να είναι γοητευτικοί, καλόβολοι και άλλα τέτοια...αναξιοπρεπή, οι ήρωες του The Strain είναι αντιμέτωποι με μια επιδημία βρικολάκων, η οποία έχει ενορχηστρωθεί στο πλαίσιο μιας συνωμοσίας αρχαίων βαμπίρ που συνδέονται με τους Ναζί. Οι βρικόλακες του The Strain είναι απεχθείς, φρικιαστικοί, βίαιοι και τερατώδεις και αντιμετωπίζονται με κοφτερές ασημένιες λεπίδες, σφαίρες και άλλα παραδοσιακά tools of the trade - όπως είναι πρέπον και σωστό. Μοναδική φυσιογνωμία ο 90+ ετών κυνηγός βρικολάκων, επιζών του Ολοκαυτώματος, Έιμπραχαμ Σετράκιαν. Το μίσος του για τον παλιό εχθρό και η πολεμική του κραυγή ενώ αποκεφαλίζει χωρίς δισταγμό νεκροζώντανους (“sabia mea fredoneaza de argint”- «το σπαθί μου τραγουδάει ασήμι») δονούν τη σειρά από την αρχή ως το τέλος της πρώτης σαιζόν.
ΚΝ: Βρικόλακες διαβάζω και μου αρέσει. Είμαι κι εγώ θύμα του μάρκετινγκ που προωθεί αυτά τα αιμοσταγή πλάσματα και δεν θα το κρύψω. Δεν χρειάζεται να είναι καλοί, τρυφεροί και ρομαντικοί, αρκεί αν έχουν κυνόδοντες. Θα το έχω στα υπόψιν μου.