Με ρίζες από την Κολομβία, τη Νέα Ζηλανδία και την Ελλάδα, η Άννα Μαρία Λάμπερτ, «παντρεύει» πολιτισμούς και φτιάχνει κοσμήματα στο χέρι με νήματα και έντονα χρώματα.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το κόσμημα;
Από όταν ήμουν πολύ μικρή, 12-13 χρονών, πάντα μου άρεσε και η μόδα και το κόσμημα. Ήταν κάτι έμφυτο μέσα μου και το έκανα από μικρή. Όταν έφτασε η ηλικία για να σπουδάσω, ήθελα να γίνω σχεδιάστρια μόδας αλλά και να κάνω κάτι πιο καλλιτεχνικό και τελικά αποφάσισα να σπουδάσω Κινηματογράφο, έχοντας στο μυαλό μου ότι μου άρεσαν πολλά διαφορετικά πράγματα και ο κινηματογράφος συνδύαζε πολλές τέχνες, οπότε δεν χρειαζόταν να θυσιάσω κάτι που μου άρεσε. Όσο σπούδαζα, έκανα και μαθήματα που είχαν σχέση με τη μόδα και τελικά στο τέλος των σπουδών μου έψαχνα να αγοράσω ένα κόσμημα έθνικ, αλλά δεν έβρισκα πουθενά αυτό που ήθελα, οπότε αποφάσισα να το φτιάξω μόνη μου. Κάπως έτσι έγινε η αρχή και όταν είδα ότι το αποτέλεσμα βγαίνει καλό, σκέφτηκα να το τελειοποιήσω. Τελικά, κυκλοφόρησα την πρώτη μου ολοκληρωμένη συλλογή, το 2007.
Έχεις ρίζες από την Κολομβία, την Ελλάδα και τη Νέα Ζηλανδία, πώς σε έχει επηρεάσει αυτό δημιουργικά;
Στην οικογένεια έχουμε επιρροή από διάφορες κουλτούρες και αυτό έχει λειτουργήσει πολύ θετικά σε εμένα γιατί μου έχει δώσει μία διαφορετική ματιά για την ζωή και τη δημιουργία. Παίρνω τα διαφορετικά στοιχεία από τους πολιτισμούς που έχω έρθει σε επαφή και υποσυνείδητα, αρχικά, άρχισα να κάνω ένα «πάντρεμα» όλων μου των επιρροών. Από την Κολομβία έχω κρατήσει τα χρώματα, τον χρυσό και τα κοσμήματα και από την Ελλάδα τον πλούτο του αρχαίου μας πολιτισμού. Βέβαια έχω επηρεαστεί και από άλλους πολιτισμούς, όπως τον αφρικανικό που με γοητεύει και την αρχαία Αίγυπτο. Έτσι κάθε συλλογή έχει τη δική της παλέτα και έμπνευση και είναι αφιερωμένη σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα.
Τι θέμα θα έχει η επόμενη συλλογή σου;
Θέλω πολύ να κάνω μία συλλογή με θέμα την Ελλάδα και την αγνότητα και καθαρότητα που έχει το καλοκαίρι και να βασίζεται σε φρέσκα και φυσικά υλικά. Γι' αυτό έχω βρει κάτι νήματα, εντελώς φυσικά και ακατέργαστα που θα παραπέμπουν σε κάτι ανάλαφρο και θα έχουν την αίσθηση της παραλίας. Σαν να είναι κοσμήματα που έχουν φτιαχτεί στην παραλία
Τι υλικά χρησιμοποιείς;
Πάντοτε χρησιμοποιώ φυσικά υλικά και επίτηδες δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω τα συμβατικά υλικά κοσμημάτων, όπως το μέταλλο και τις πέτρες. Στοχεύω στον μινιμαλισμό και γι' αυτό ήθελα να δουλέψω με υλικά που, τουλάχιστον όταν ξεκίνησα, δεν χρησιμοποιούνταν σε κοσμήματα, όπως τα νήματα. Αρχικά, δούλευα με νήματα από μετάξι, μετά άρχισα να προσθέτω και άλλες ποιότητες, όπως βαμβάκι, μαλλί και άλλα νήματα που βρίσκω με ωραίες υφές και χρώματα. Δούλευα πάντα με νήματα, μέχρι που έγινε και το σήμα κατατεθέν της δουλειάς μου. Ακόμα, χρησιμοποιώ και δέρμα για να κάνω το δέσιμο σε κάθε κόσμημα. Τα υλικά είναι από διάφορες χώρες, όπως Κολομβία αλλά και την Ελλάδα.
Πώς θα χαρακτήριζες τα κοσμήματά σου;
Παρόλο που είναι λιτά είναι και δυναμικά. Κάθε φορά μεταμορφώνονται σε κάτι διαφορετικό και «παντρεύουν» την αισθητική των αρχαίων πολιτισμών με έναν σύγχρονο τρόπο και με ευρωπαϊκό χρώματα και σχέδια. Θέλω ο εντυπωσιασμός να προκαλείται στο μάτι από τον όγκο και τα χρώματα και όχι επειδή έχει το κόσμημα κάτι λαμπερό επάνω του. Γι' αυτό, αν και είναι μίνιμαλ κομμάτια είναι και πολύ εντυπωσιακά.
Από που αντλείς έμπνευση;
Από πολλά πράγματα. Από έναν σκηνοθέτη, από έναν ζωγράφο, αλλά κυρίως από την θάλασσα. Η θάλασσα είναι αυτή που με κρατάει συνειδητά στην Ελλάδα. Μένω στα νότια και βλέπω κάθε μέρα την θάλασσα, και είναι πολύ μεγάλη πηγή έμπνευσης. Δεν θα ήθελα να με τίποτα να την αποχωριστώ και γι' αυτό ελπίζω ότι θα φτιάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα και δεν θα χρειαστεί να πάω πουθενά. Επίσης εμπνέομαι πολύ από τους ξένους πολιτισμούς.
Με ρίζες στο εξωτερικό, πώς και αποφάσισες να μείνεις στην Ελλάδα; Δεν θα ήταν πιο εύκολο για εσένα και πιο επικερδές να έχεις τη βάση σου στο εξωτερικό;
Η αλήθεια είναι ότι βιώνω έναν μεγάλο πόλεμο μέσα μου για το θέμα αυτό. Από τη μία η καρδιά μου ανήκει εδώ και αγαπώ την Ελλάδα ως χώρα και αισθάνομαι ότι ανήκω ψυχικά εδώ, από την άλλη, η κατάσταση στην Ελλάδα «σκοτώνει» τη δημιουργική μου πλευρά. Απλά, έβλεπα ότι αυτό που κάνει είχε δυνατότητα να εξελιχθεί και στο εξωτερικό, άρχισα να εστιάζω κι εγώ εκτός συνόρων. Κάποια στιγμή πήρα την απόφαση, λόγω της κατάσταση εδώ, και έφυγα για έναν χρόνο στην Κολομβία, ώστε να στήσω μία παραγωγή εκεί, αφού είχα κάνει κάποια κρούσματα στην αγορά της Αμερικής και είχε πάει καλά. Μου ήταν πολύ δύσκολο να ζήσω εκεί και τελικά αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα, να δω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και να αποφασίσω αναλόγως. Μόλις γύρισα από το Παρίσι, που έκανα κι εκεί κάποιες επαφές και μαι έμμεση συνεργασία με μία μεγάλη εταιρεία χρωμάτων που παρουσιάζει κάθε μήνα έναν σχεδιαστή, ο οποίος προσθέτει κι ένα καινούριο χρώμα στην παλέτα τους και φτιάχνει κι ένα αντικείμενο με αυτό το χρώμα.
Πόσο σημαντικό είναι να παραμένουν εντός συνόρων οι νέοι σχεδιαστές;
Λόγω των συνθηκών που επικρατούν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, αν και η ίδια η χώρα έχει δημιουργήσει μεγάλα εμπόδια στους νέους σχεδιαστές και δημιουργούς, νιώθω ότι μας έχει κάνει να επιμένουμε πιο πολύ, να είμαστε πιο εύστροφοι στο να βρίσκουμε λύσεις και να γινόμαστε καλύτεροι, ώστε να μπορούμε να συνεχίζουμε και να εξελισσόμαστε. Πιστεύω ότι στο χέρι μας είναι αν πραγματοποιήσουμε τους στόχους και τα όνειρά μας και όσο περισσότερο επιμένουμε και δουλεύουμε, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε. Αυτή τη στιγμή, η λύση και η απάντηση στην υπάρχουσα κατάσταση είναι η δημιουργία και ο καθένας πρέπει να προσπαθήσει να βρει τον δικό του ξεχωριστό τρόπο έκφρασης και αυτό στο οποίο είναι μοναδικός.
Πού μπορεί να τα βρει κανείς;
Στο εξωτερικό, μπορεί να τα βρει κανείς στο Μεξικό, στην Κολομβία, στη Νέα Υόρκη. Στην Ελλάδα, υπάρχουν σε διάφορα καταστήματα αλλά κάνω και αποστολές σε όλη την Ελλάδα, μέσα από τη σελίδα μου στο Facebook.
Τι επυφυλάσσει το μέλλον για την Anna Maria Lambert;
Πριν δύο χρόνια περίπου μου ζητήθηκε να σχεδιάσω στέφανα γάμου και με αυτή την αφορμή δημιούργησα μία συλλογή με στέφανα και είναι κάτι που δουλεύω από τότε. Επίσης, θέλω να προεκτείνω τη δουλειά μου από το κόσμημα σε διάφορα αντικείμενα που είναι πιο χρηστικά και θα είναι για το σπίτι.