Η γυναίκα με το μακρύτερο όνομα στον κόσμο, ο γηραιότερος άνθρωπος, ο ψηλότερος άνδρας και άλλοι κάτοχοι του Ρεκόρ Γκίνες παρελαύνουν στο live documentary Τhe Measure of All Things (Μέτρο Πάντων) που θα προβληθεί τη Δευτέρα 16/3 στο Μέγαρο Μουσικής και στις 15/3 στο Φεστιβαλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για «ζωντανό μουσικό σινεμά»- ένα ντοκιμαντέρ με ζωντανή αφήγηση και ζωντανή μουσική, ένα είδος «εμπειρίας» που ισορροπεί μεταξύ σινεμά και τέχνης
Είναι το τρίτο «ζωντανό ντοκιμαντέρ» για τον κινηματογραφιστή και σκηνοθέτη Sam Green. O Green ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 2004 με το πιο συμβατικό- από άποψη φόρμας τουλάχιστον- The Weather Underground, ένα πορτραίτο της ριζοσπαστικής οργάνωσης που ήθελε να ανατρέψει την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του ’60 και του ’70 αλλά τα τελευταία χρόνια κάνει αποκλειστικά «ζωντανά ντοκιμαντέρ».
Ο Green που ζει στη Νέα Υόρκη και έρχεται στην Αθήνα με τη συνεργασία της Πρεσβείας των ΗΠΑ, μιλησε αποκλειστικά στη HuffPost Greece λίγο πριν ξεκινήσει τις προβολές του φιλμ ανά την Ευρώπη. Για τον ίδιο, το Measure of All Things είναι μια εμπειρία- κρατά πάντα για τον εαυτό του το ρόλο του αφηγητή («πάντα σκέφτομαι ότι θα ήταν ωραίο να έχω κάποιον άλλον να το κάνει, αλλά στο τέλος το κάνω εγώ, μου αρέσει η διαδικασία», λέει) συνεργάζεται σε αυτό το project με τους yMusic ( είναι γνωστοί από τις συνεργασίες τους με τον Anthony and the Johnsons και τον Jay-Z) που θα παίξουν ζωντανά μουσική.
Ήθελα να σας ρωτήσω τι ακριβώς είναι για σας το ζωντανό σινεμά; Τι ήταν αυτό που σας τράβηξκε το ενδιαφέρον σε αυτό το είδους κινηματογράφου;
Mπήκα σε όλο αυτό συμπωματικά. Μιλούσα για μια ταινία που έκανα και χρησιμοποίησα αποσπάσματα από κάποια βίντεο ενώ ένας φίλος μου έκανε τη μουσική. Με γοήτευσε σαν εμπειρία για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι τις περισσότερες φορές πια , πολύς κόσμος βλέπει τις ταινίες του στο λάπτοπ του ενώ στέλνουν mail. Δε συγκεντρώνονται στην εμπειρία μιας ταινίας.
Διάβασα μια συνέντευξη που λέγατε πόσο δεν σας αρέσει αυτό, ότι η προσοχή του θεατή είναι περιορισμένη όταν κάνει τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα.
Κοίτα δεν προσπαθώ να παραστήσω τον σπουδαίο, αλλά νομίζω ότι βλέπει κανείς διαφορετικά τα πράγματα σε έναν κομπιούτερ απ’ ότι σε ένα σινεμά- κι εγώ έτσι είμαι. Όταν βλέπεις πράγματα online,δεν προσέχεις και πολύ τι βλέπεις. Υπάρχουν τόσες ταινίες online, που αν δεν σου αρέσει μια μετά βλέπεις μια άλλη. Είσαι πολύ λιγότερο υπομονετικός, δεν τους δίνεις μια ευκαιρία. Σε ένα σινεμά, κλείνεις το τηλέφωνό σου είσαι με άλλους ανθρώπους τα φώτα χαμηλώνουν, και γίνεσαι κι εσύ κομμάτι μιας συλλογικής εμπειρίας. Είστε σε μια διαδρομή όλοι μαζί. Πας να δεις μια κωμωδία ας πούμε- όλοι γελάνε και γελάς κι εσύ περισσότερο. Ακούγομαι σαν new ager που μιλάω γι’ αυτό αλλά αυτή η ενέργεια ενός ακροατήριου δίνει πραγματικό νόημα σε μια εμπειρία.
O Sam Green στο φεστιβαλ Sundance to 2010
Υποθέτω ότι με ένα ζωντανό ακροατήριο η εμπειρία είναι διαφορετική κάθε φορά.
Ναι, η ενέργεια αλλάζει. Ως σκηνοθέτης σκέφτεσαι «Η ταινία θα είναι η ίδια όπου κι αν τη δείξω». Αλλά οι performers ξέρουν ότι κάθε σόου είναι διαφορετικό βασισμένο σε ένα εκατομμύριο πράγματα: την ώρα της ημέρας, τον αριθμό των ανθρώπων, το μέγεθος του δωματίου, ακόμα κι αν το αν έπιναν πριν. Όλα αυτά τα πράγματα μπαίνουν στο μείγμα και αλλάζουν το είδος του σόου που θα είναι.
Τι σας τράβηξε στο Βιβλίο Γκίνες;
Σαν παιδί είχα μανία με το βιβλίο Γκίνες και περνούσα πολλές ώρες απλώς κοιτώντας τις φωτογραφίες. Πρόσφατα ξαναβρήκα ένα παλιό αντίτυπο από εκείνη την εποχή: Ο τύπος με τα μακρύτερα νύχια, όλες αυτές οι περίεργες φωτογραφίες και τα ρεκόρ. Άρχισα να διαβάζω το βιβλίο ξανά πριν από μερικά χρόνια και μου έκανε εντύπωση ότι είχε κάτι ρεκόρ όπως «το μεγαλύτερο βιολί». Τα ρεκόρ που μου αρέσουν δεν είναι αυτά που έκαναν οι άνθρωποι επίτηδες για να μπουν στο βιβλίο αλλά αυτά που συμβαίνουν στους ανθρώπους άθελά τους. Αυτά κάπως με συγκίνησαν, είναι σαν ένα ποίημα για το ποιοι είμαστε, και για το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Θεωρείτε ότι υπάρχει χώρος για το βιβλίο Γκίνες τώρα που το internet είναι γεμάτο με τέτοιες ιστορίες;
Νομίζω ότι το βιβλίο Γκίνες καλά κρατεί και με πολλούς τρόπους είναι τέλειο για την κουλτούρα του internet. Έχουν αλλάξει και πλέον κάνουν ρεκόρ που είναι ιδανικά για το internet -π.χ. μια ολόκληρη πόλη που προσπαθεί να φτιάξει το μεγαλύτερο σάντουιτς Νομίζω ότι ξερουν πώς να μιλήσουν στο κοινό του ιντερνετ.
Μια από τις ιστορίες της ταινίας αφορά αυτόν τον τύπο που χτυπήθηκε από αστραπή 7 φορές και στο τέλος αυτοκτόνησε γιατί ένιωθε ότι ήταν άτυχος στην αγάπη. Αναρωτιόμουνα με τι τρόπο επιλέξατε τις περιπτώσεις που θα καλύπτατε;
Με ενδιέφερε το βιβλίο Γκίνες ως ένας περίπλοκος στοχασμός στο μυστήριο της ύπαρξης. Είναι για το χρόνο και τη μοίρα- και ο τύπος αυτός είναι μια τέλεια μεταφορά γι’ αυτό το πράγμα. Μιλάμε για κάποιον που τον έχει χτυπήσει αστραπή 7 φορές- θα ήτανε περίεργο να τον είχε χτυπήσει 2 , ούτε καν 7, και το όλο πράγμα γίνεται ακόμα πιο σημαντικό γιατί στο τέλος αυτοκτονεί. Απλά κοίταξα το βιβλίο και βρήκα πράγματα που μου άρεσαν και με συγκινούσαν.
Πως αποφασίσατε να κάνετε καμπάνια χρηματοδότησης μεσω kickstarter;
Aπό απόγνωση! Η ταινία προκρίθηκε στο φεστιβάλ του Sundance και χρειαζόμουν τα λεφτά για να κάνω το φιλμ. Δεν ήθελα καθόλου να κάνω καμπάνια χρηματοδότησης, εάν είσαι σκηνοθέτης η κινηματογραφιστής παίρνεις συνέχεις προσκλήσεις για τέτοιου είδους καμπάνιες. Εάν έδινα λεφτά σε όλους θα ‘ήμουν πλέον άστεγος. Δεν ήθελα να γίνω μέρος του προβλήματος άλλα ένιωσα ότι έπρεπε. Τώρα που έπρεπε να συμμετάσχω σε όλο αυτό το βλέπω φυσικά και πολύ πιο θετικά.
Oι yMusic θα παίξουν ζωντανά μουσική την ώρα της προβολής
Πιστεύετε ότι από δω και μπρος θα δίνετε λεφτά στο kickstarter;
Ήμουν τόσο αρνητικός γιατί μου θύμιζε πόσα λίγα λεφτά υπάρχουν πλέον για τις τέχνες. Το να είσαι σκηνοθέτης έχει πλέον γίνει το να ζητάς από την οικογένεια και τους φίλους σου λεφτα για να γίνει μια ταινία. Το να δημιουργείς τύψεις στους φίλους σου για να σου δώσουν λεφτά δεν είναι η λύση.
Πώς διαλέγετε τα θέματα σας;
Είμαι περίεργος τύπος και πάντα ψάχνω πράγματα. Μερικές φορές θα βρω κάτι και μετά από 3 εβδομάδες θα το ξεχάσω. Αλλά μια στο τόσο κάτι θα μου μείνει, θα το ψάξω και θα πάθω εμμονή. Με το βιβλίο Γκίνες απλά δεν μπορούσα να σταματήσω να το σκέφτομαι. Είπα όχι δεν θέλω να το κάνω αυτό, ας το ξεχάσω αλλά συνέχιζε να έρχεται ξανά και ξανά στις σκέψεις μου.
Οπότε αν επιμείνει, αναγκάζεστε να κάνετε και την ταινία.
Ναι, κάπως έτσι
Το αφιέρωμα στο ζωντανό μουσικό σινεμά του Sam Green περιλαμβάνει τις εξής συναυλίες, προβολές και παράλληλες δράσεις.:
ΑΘΗΝΑ
Παρασκευή 13 Μαρτίου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 20:30
Συναυλία με τους yMusic
Παρασκευή 13 Μαρτίου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 16:00-17:30
Master Class με τους yMusic
Δευτέρα 16 Μαρτίου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 21:00
Προβολή του ντοκιμαντέρ The Measure of All Things - Μέτρο πάντων
Δευτέρα 16 Μαρτίου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 17:00
Σεμινάριο crowdfunding με τον Sam Green
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σάββατο 14 Μαρτίου, ApoDec, 18:00
Σεμινάριο crowdfunding από τον Sam Green. (Μόνο με πρόσκληση)
Κυριακή 15 Μαρτίου, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, Θέατρο Ολύμπιον, 20:30
Προβολή του ντοκιμαντέρ The Measure of All Things - Μέτρο πάντων
Το πρόγραμμα είναι διαθέσιμο στο www.megaron.gr