Eίδαμε πρώτοι την έκθεση του Κοσμά Ξενάκη στο Μουσείο Μπενάκη

Eίδαμε πρώτοι την έκθεση του Κοσμά Ξενάκη στο Μουσείο Μπενάκη
kosmas xenakis 5

H έκθεση του Κοσμά Ξενάκη, που ξεκίνα στο Μουσείο Μπενάκη με τη χορηγία της The Ηuffington Post Greece και της 24Media, είναι η πρώτη αναδρομική έκθεση του μεγάλου καλλιτέχνη μετά τον πρόωρο θάνατο του το 1984.

Την έκθεση έχει επιμεληθεί ο γνωστός εικαστικός Γιώργος Χατζημιχάλης με τη βοήθεια του γιου του Ξενάκη, Δημήτρη Ξενάκη.

Τι να πρωτοπεί κανείς για την οικογένεια Ξενάκη; Ο Κοσμάς Ξενάκης ήταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας- αδερφός του παγκοσμίως διάσημου avant garde συνθέτη Ιάνη Ξενάκη και του φιλόσοφου Ιάσονα Ξενάκη. Ο ίδιος ο Κοσμάς Ξενάκης έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ένας πολυσχιδής καλλιτέχνης -μεταξύ άλλων ως αρχιτέκτονας, ζωγράφος και γλύπτης.

«Aς μην ξεχνάμε» τόνισε σήμερα, Πέμπτη, στη συνέντευξη Τύπου για τους δημοσιογράφους ο Γιώργος Χατζημιχάλης «πως ο Ξενάκης δούλευε στο Αρχιτεκτονικό Γραφείο Δοξιάδη- είχε χτίσει πόλεις ολόκληρες» ενώ ο γιος του Δημήτρης Ξενάκης μιλώντας για τον πατέρα του μας είπε «Τον θυμάμαι να δουλεύει κανονικά ως αρχιτέκτονας, να γυρίζει σπίτι, να τρώει και μετά να συνεχίζει τη δουλειά του ζωγραφίζοντας. Νομίζω ότι κάποια έργα όπως π.χ. τα γυμνά του τα έκανε για να απελευθερώνεται, περίπου σαν ξεκούραση»

Η έκθεση στην οποία ξεναγηθήκαμε λίγο πριν ανοίξει τις πόρτες της στο κοινό απλώνεται σε 2 ορόφους του Μουσείου Μπενάκη και χωρίζεται σε 4 μεγάλες θεματικές ενότητες. Το πραγματικά εντυπωσιακό και σπάνιο στην περίπτωση του Ξενάκη είναι το πόσο διαφορετικές είναι οι θεματικές μεταξύ τους.

Τα πρώτα έργα του ως το 1954 θυμίζουν έντονα τη μαθητεία του δίπλα στο Γιάννη Τσαρούχη - έργα με άντρες σε καφέ, χασάπηδες μασκοφόρους και κριάρια. Από το 1954 και μετά αρχίζει μια περίοδος με άντρες γυναίκες και γυμνά – έργα συχνά τολμηρά με γυναίκες γυμνές μαζεμένες όλες μαζί, συχνά σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Υπάρχει και μια σειρά έργων καλυμμένα με σεντόνι στη μέση του δωματίου με την ένδειξη «ενδέχεται να προσβάλλουν», που δείχνουν μια σειρά ανθρώπων σε τολμηρές περιπτύξεις. «Για μας ήταν κι ένα παιχνίδι αυτό, τα έργα κάτω από το σεντόνι» μου διευκρινίζει ο Δημήτρης Ξενάκης «αν και προφανώς κάποιους ενδέχεται να τους σοκάρουν αυτά τα έργα».

Στο δεύτερο όροφο της έκθεσης το τοπίο αλλάζει εντελώς – μοντερνιστικά σχεδόν κυβιστικά έργα μεγάλων διαστάσεων, φωτογραφίες από αρχιτεκτονικά έργα, γλυπτική αλλά και μια πρώιμη μορφή visual art – σαν happening που ο ίδιος ονόμαζε «Πολύτεχνα»

«Λέγαμε εδώ και καιρό να κάνουμε μια αναδρομική έκθεση» λέει ο Δημήτρης Ξενάκης, αμέσως μετά την ξενάγηση, με φόντο μια μικρή οθόνη που δείχνει ένα από τα ασπρόμαυρα happening του πατέρα του. «Kαθώς πέρναγε ο χρόνος ωρίμασε και η ιδέα μέσα μας. Το συζητάγαμε χρόνια με το Μουσείο Μπενάκη και τον Άγγελο Δεληβοριά αλλά τώρα ήταν ίσως και η σωστή συγκυρία. Ανακαλύψαμε και κάποια κομμάτια που δεν τα ξέραμε καν. Η μητέρα μου βρήκε μέσα σε συρτάρια πολλά έργα του που δεν ξέραμε καν πως υπήρχαν». Φεύγοντας συζητάμε λίγο ακόμα για τον πατέρα του- για το τι ακριβώς χρειάζεται για να δουλεύεις όλη μέρα ως αρχιτέκτονας και μετά να γυρίζεις σπίτι σου και να δημιουργείς: επιμονή, πάθος και μια μοναδική δίψα για δημιουργία.

Δημοφιλή