Είναι ένα βροχερό Σάββατο του Απριλίου και ο Καθηγητής Gu στέκεται μπροστά από την περιοχή στην γωνία του People Park. Ο Καθηγητής Gu δεν είναι στην πραγματικότητα καθηγητής, αλλά πρόκειται για έναν τιμητικό τίτλο που δίνεται στους ανθρώπους του επαγγέλματός του στην Κίνα. Στέκεται φορώντας ένα κατακόκκινο καπέλο που έχει συνδυάσει με το κόκκινο μεταξωτό του πουκάμισο και το καφέ δερμάτινο σακάκι του, ένα ντύσιμο τέλειο για τη δουλειά που κάνει, δηλαδή να βοηθήσει τους ανθρώπους να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά.
Αυτή είναι η αγορά γάμου της Σαγκάης και ο Gu είναι ένας από τους πολλούς προξενητές που προσπαθούν να δημιουργήσουν μελλοντικά ανδρόγυνα.
Ο Gu παίρνει μία μικρή προμήθεια για να κρεμάει τις αγγελίες αλλά τα πολλά λεφτά κρύβονται στις αφίσες που μπορεί να κρεμάσει κανείς.
Αγγελίες μπορούν να κρεμάσουν και οι γονείς των ανύπαντρων, οι οποίοι, μάλιστα, μπορούν και να βρουν το ιδανικό ταίρι για το παιδί τους και να κανονίσουν ένα ραντεβού στα τυφλά.
Οι Κινέζοι γονείς αναφέρουν συχνά ότι το να δουν τα παιδιά τους να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά είναι ο τελευταίος σκοπός τους στη ζωή και στην αγορά γάμου μπορούν να εκπληρώσουν την αποστολή τους.
Ο γάμος και το φλερτ είναι οικογενειακή υπόθεση στην Κίνα και πολύ συχνά σχετίζεται περισσότερο με την ένωση των οικογενειών παρά με τη δημιουργία οικογένειας. Για αιώνες, οικογένειες με τη βοήθεια ενός προξενητή κανόνιζαν γάμους ανάμεσα σε οικογένειες σε παρόμοιο οικονομικό επίπεδο και η γνώμη των νεονύμφων δεν είχε ιδιαίτερη σημασία.
Οι γυναίκες με επιτυχημένες καριέρες έχουν να αντιμετωπίσουν διαφορετικές προκλήσεις, αφού συχνά, η επιτυχία τους οδηγεί τους άντρες μακριά και τους αποτρέπει από το να τις παντρευτούν. Επιπλέον, κάθε γυναίκα που έχει μείνει ανύπαντρη μετά τα 27 θεωρείται ότι έχει μείνει στο ράφι, κάτι που αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη κάθε γονιού.
