Κορυφαίος ψυχολόγος προειδοποιεί: Σε κρίση ανδρισμού οδηγούν ο εθισμός σε πορνό και βιντεοπαιχνίδια

Κορυφαίος ψυχολόγος προειδοποιεί: Σε κρίση ανδρισμού οδηγούν ο εθισμός σε πορνό και βιντεοπαιχνίδια
Stanford psychology professor Philip Zimbardo gives his last lecture on the Stanford University campus in Palo Alto, Calif., Wednesday, March 7, 2007. Zimbardo is best known for a 1971 prison experiment that had to be aborted when students playing prison guards became sadistic and the prisoners became depressed. He discussed the controversial subject for which he is best known, the psychology of evil. (AP Photo/Paul Sakuma)
ASSOCIATED PRESS
Stanford psychology professor Philip Zimbardo gives his last lecture on the Stanford University campus in Palo Alto, Calif., Wednesday, March 7, 2007. Zimbardo is best known for a 1971 prison experiment that had to be aborted when students playing prison guards became sadistic and the prisoners became depressed. He discussed the controversial subject for which he is best known, the psychology of evil. (AP Photo/Paul Sakuma)

Ο αναγνωρισμένος ψυχολόγος Philip Zimbardo, γνωστός παγκοσμίως μεταξύ άλλων για το περίφημο του πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ* κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στις νεαρές ηλικίες, ο εθισμός σε πορνό και βιντεοπαιχνίδια.

Όπως αναφέρει, με αφορμή και το τελευταίο του, σχετικό βιβλίο Man (Dis)Connected, οι νεαροί έφηβοι και άνδρες της εποχής μας αντιμετωπίζουν μια κρίση ανδρισμού, λόγω των πολλών ωρών που αφιερώνουν καθημερινά σε βιντεοπαιχνίδια και πορνό.

Ο Philip Zimbardo, που για τις ανάγκες της έρευνας του εξέτασε σε βάθος τις ζωές 20.000 νεαρών ανδρών και την επίδραση που ασκούν πάνω τους τα βιντεοπαιχνίδια και οι ταινίες πορνό, σημειώνει σε συνέντευξη του στο BBC πως: «Το ενδιαφέρον μας εστιάζει κυρίως στους νεαρούς που παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, σε σημείο υπερβολής και το κάνουν σε ένα καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης- είναι μόνοι τους στο δωμάτιο τους».

Ακόμη, υπογραμμίζει πως «με το υλικό πορνογραφίας που είναι διαθέσιμο δωρεάν, κάτι που αποτελεί μοναδική τομή στην ιστορία, συνδυάζουν τα βιντεοπαιχνίδια και, για διάλειμμα, οι νέοι βλέπουν κατά μέσο όρο πορνό για δύο ώρες την εβδομάδα».

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον διακεκριμένο ψυχολόγο, να παρατηρείται μια νέα «κρίση» μεταξύ των νεαρών ανδρών και αγοριών, καθώς πολλοί βιώνουν μια «νέα μορφή εθισμού».

Σε ομιλία του, στο πλαίσιο μιας διοργάνωσης TED Talk, ο Zimbardo είχε υπογραμμίσει ακόμη τις επιπτώσεις του συγκεκριμένου εθισμού, όσον αφορά την κοινωνικότητα και τις ακαδημαϊκές επιδόσεις των νέων, διασαφηνίζοντας ακόμη πως με τον όρο «υπερβολή» δεν εννοεί μόνο τις πολλές ώρες που αφιερώνουν οι νέοι καθημερινά, αλλά κυρίως την ψυχολογική αλλαγή στον όλο τρόπο σκέψης τους, που συντελείται, καθώς και τον τρόπο που βιώνεται ο ενθουσιασμός γενικότερα.

Παραθέτει ακόμη ένα παράδειγμα: την περίπτωση ενός νεαρού άνδρα, εθισμένου στα παιχνίδια όσο και το πορνό που αναφέρει στην ερευνητική ομάδα του γνωστού ψυχολόγου: «Όταν είμαι στην τάξη, εύχομαι να έπαιζα World of Warcraft. Όταν είμαι με μια κοπέλα, εύχομαι να έβλεπα πορνό, γιατί εκεί ποτέ δεν θα βιώσω απόρριψη».

Αξίζει να σημειωθεί, πρόσθετα, πως έρευνες αναφέρουν πως ο εθισμός στα πορνό έχει το ίδιο αντίκτυπο στην λειτουργία του εγκεφάλου, όπως και ο αλκοολισμός ή ο εθισμός σε ναρκωτικές ουσίες, ενώ ο διακεκριμένος ψυχολόγος αναφέρει πως από την υπερβολική θέαση πορνό προκαλούνται και γενικότερα σεξουαλικά προβλήματα, με «νεαρούς άνδρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα να έρθουν σε στύση», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Zimbardo.

Αυτός είναι ένας ακόμη από τους λόγους που κατά την ερευνητική ομάδα που βρίσκεται πίσω από το βιβλίο Man (Dis)Connected, θα πρέπει να δοθεί η απαραίτητη έμφαση στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων στο σχολείο, που δεν θα πρέπει να επικεντρώνεται μόνο στην βιολογία και την ασφάλεια, αλλά και τα συναισθήματα, την φυσική επαφή και την σύναψη ρομαντικών σχέσεων.

*Το πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ, αποτελεί ένα από τα γνωστότερα πειράματα κοινωνικής ψυχολογίας παγκοσμίως. Το 1971, 24 φοιτητές του πανεπιστημίου του Στάνφορντ, είχαν επιφορτιστεί με ρόλους φυλάκων και φυλακισμένων, σε ένα πείραμα που προβλεπόταν να έχει διάρκεια δύο εβδομάδων. Καθώς πολύ σύντομα, εντός της φυλακής, σημειώθηκαν περιστατικά βίας και σαδιστικές συμπεριφορές εκ μέρους των φοιτητών που συγκροτούσαν το σώμα των φυλάκων, το πείραμα αναγκάστηκε να διακοπεί μόλις 6 ημέρες από την έναρξη του. Η περίπτωση του έχει εμπνεύσει πολλές ταινίες.

Πηγή: Independent