Όαση ελπίδας στο κέντρο της Βιέννης: Το βραβευμένο ξενοδοχείο που απασχολεί πρόσφυγες από 18 χώρες

Όαση ελπίδας στο κέντρο της Βιέννης: Το βραβευμένο ξενοδοχείο που απασχολεί πρόσφυγες από 18 χώρες

Βιέννη, Αυστρία, πρώτοι μήνες του 2015.

Σε μία από τις πιο κεντρικές γειτονιές της πρωτεύουσας της μικρής όσο και ιδιαίτερης αυτής χώρας της Κεντρικής Ευρώπης, ένα νέο ξενοδοχείο έχει κάνει την εμφάνιση του και, όσο περνάει ο καιρός, εδραιώνει την παρουσία του όλο και πιο αποφασιστικά. Διακρίνεται, μεταξύ άλλων, για την ρετρό-ντιζάιν διακόσμηση του, τις προσιτές του τιμές σε σχέση με την ποιότητα της εξυπηρέτησης και των υπηρεσιών που προσφέρει, και φυσικά την πλεονεκτική του θέση, καθώς βρίσκεται σε ελάχιστη απόφαση από το φημισμένο πάρκο Πράτερ.

Ωστόσο, ο λόγος που όχι μόνο τα τοπικά και εγχώρια βλέμματα, αλλά και κείνα ανθρώπων από άλλες γωνιές του πλανήτη, έγκυρων Μέσων και οργανώσεων είναι επικεντρωμένα εδώ- στο Magdas Hotel της Βιέννης- δεν έχει να κάνει απλώς με την άρτια λειτουργία του ξενοδοχείου. Περισσότερο έχει να κάνει με το γεγονός πως εδώ, μεταξύ των Άλπεων κάτι ειλικρινά πρωτόγνωρο έχει δημιουργηθεί: μια πραγματική όαση ελπίδας και ανθρωπιάς.

«Το ξενοδοχείο άνοιξε μόλις τον Φεβρουάριο», σημειώνει o Κλάους Σβέρτνερ, γραμματέας της Caritas Austria, μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που δραστηριοποιείται στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία και βρίσκεται πίσω από την ιδέα, πραγμάτωση και εποπτεία της γενικότερης λειτουργίας του ξενοδοχείου. «Από τα 26 άτομα που απασχολούνται στο ξενοδοχείο αυτή την στιγμή, μόλις τα 5 είναι επαγγελματίες της εστίασης- έχουν όμως υψηλή εμπειρία. Με τον τρόπο αυτό, βοηθούν και καθοδηγούν από την πλευρά τους και τα υπόλοιπα 21 άτομα που εργάζονται στο ξενοδοχείο».

Ποιοί είναι όμως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, αν δεν είναι και κείνοι επαγγελματίες του κλάδου;

«Είναι πρόσφυγες», εξηγεί στη HuffPost Greece ο Κλάους Σβέρτνερ, «όλοι τους. Το ξενοδοχείο λειτουργεί με τη συνεργασία ατόμων από 18 διαφορετικές χώρες. Από τη Νιγηρία, τη Γουινέα και τη Γουινέα-Μπισάου λίγο πιο δίπλα, στο Μαρόκο και το Μάλι, τη Δημοκρατία του Κονγκό, τη Γκάνα και την Συρία ή την Ινδία. Από το Ιράκ και το Ιράν, από το Αφγανιστάν, την Αλγερία και την Κολομβία. Από την Ρωσία και την Ολλανδία, την Πολωνία και την Αυστρία, φυσικά».

Συνολικά, οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου μιλούν περισσότερες από 24 γλώσσες. Άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη, από διαφορετικά κοινωνικά, οικονομικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα, με ένα κοινό: την αίσθηση της ξενιτιάς. Την επίγνωση πως κάποτε, πήραν την μεγάλη απόφαση, και την απόφαση αυτή την κάνανε πράξη. Και, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, κατάφερε ή αναγκάστηκε να βρεθεί μακριά από τον τόπο του, με κύρια μπαγκάζια τις ελπίδες του και έναν σκοπό: ένα αύριο καλύτερο απ' το σήμερα.

Άτομα κάθε ηλικίας, εκτός των άλλων. Ο νεαρότερος εργαζόμενος του ξενοδοχείου είναι μόλις 17 ετών, ενώ ο μεγαλύτερος έχει κλείσει τα 58. «Η μέση ηλικία των εργαζομένων του ξενοδοχείου βρίσκεται περίπου στα 36 χρόνια», λέει ο γραμματέας της αυστριακής οργάνωσης. Μας αναφέρει δύο παραδείγματα.

«Κοιτάξτε, ας πούμε, τον Μαλίντ», μας λέει. «Ο Μαλίντ είναι ένας Γιαζίντι, από το Ιράκ». Η εθνοτική και θρησκευτική κοινότητα από την οποία κατάγεται, κουρδικών καταβολών, αποτελεί μία τις σημαντικότερες μειονότητες της επαρχίας της Νινευή, στο βόρειο Ιράκ.«Πριν από τρία χρόνια, ο Μαλίντ άφησε τον τόπο του και, διασχίζοντας την Τουρκία έφτασε στην Ευρώπη, καταλήγοντας στην Αυστρία. Είναι 25 χρονών, λέει, και έχει χάσει την μισή του ζωή. Τώρα έχει μια δουλειά στο ξενοδοχείο, εργάζεται στο μπαρ, προσπαθεί να ξεκινήσει μια νέα ζωή». Χτίζει σιγά-σιγά, ονειρεύεται, ελπίζει. Και χαμογελά συχνότερα.

«Ή, για παράδειγμα, ο Ντίνις. Είναι από τη Γουινέα-Μπισάου». Μία χώρα μικρή, στη Δυτική Αφρική, πορτογαλική αποικία παλαιότερα. Σήμερα, με το 30% του πληθυσμού να επιβιώνει υποσιτιζόμενο, η χώρα είναι γνωστή για την πολιτική αταξία που επικρατεί, τις διαρκείς αναταραχές, τις εντάσεις, τα πραξικοπήματα και για την λειτουργία της ως διαμετακομιστικού σταθμού: από εδώ περνάνε τα ναρκωτικά της Λατινικής Αμερικής, πριν μας έρθουν στην Ευρώπη. «Αυτή τη χώρα άφησε πίσω του ο Ντίνις, λόγω της πολιτικής του ενασχόλησης. Όπως τόσοι άλλοι, πριν και μετά από τον ίδιο, ο Ντίνις πήδηξε σε μία βάρκα και έφυγε». Αποφασισμένος να τα βάλει με τους Θεούς της Μεσογείου, τελικά τα κατάφερε. Σήμερα, εργάζεται στην υποδοχή του ξενοδοχείου. «Εφτά γλώσσες μιλάει», λέει χαμογελώντας ο γραμματέας.

Τί ήταν όμως εκείνο που οδήγησε την Caritas στην υλοποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου; Συνηθίζεται ανθρωπιστικές οργανώσεις- σαν το κράτος φαίνεται κατώτερο των περιστάσεων- να προνοούν και να επεξεργάζονται λύσεις σχετικά με τους πρόσφυγες, κυρίως όμως για ζητήματα όπως η στέγαση, η σίτιση, η ασφάλεια, η προσπάθεια προάσπισης των δικαιωμάτων τους ενίοτε. Από το σημείο αυτό, ως ότου μια οργάνωση καταφέρει να διασφαλίζει εργασία σε πρόσφυγες που την έχουν ανάγκη, όταν μάλιστα το ξενοδοχείο για τον τρόπο λειτουργίας του και την ποιότητα των υπηρεσιών του έχει ήδη αποκομίσει σημαντικές βραβεύσεις, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ποιές αιτίες γέννησαν την ανάγκη υλοποίησης της ιδέας;

«Σας ανέφερα ήδη την περίπτωση του Ντίνις», λέει ο Κλάους Σβέρτνερ. «Για περίπου δέκα χρόνια, η αυστριακή υπηρεσία αρμόδια για τα ζητήματα ασύλου δεν μπορούσε να πάρει μια απόφαση: μπορεί ο Ντίνις να μείνει στην Αυστρία ή όχι;». Η 38χρονη Μαριάμ, από την άλλη, μία πολύγλωσση γυναίκα από το Μαρόκο που σήμερα απασχολείται επίσης στο μπαρ του ξενοδοχείου, κυρίως κατά τις πρωινές ώρες, έφτασε στην Αυστρία το 2001 και χρειάστηκε 12 χρόνια για να αποκτήσει το καθεστώς του πρόσφυγα.

Την ίδια στιγμή, στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρουν πως ο αριθμός των ανθρώπων που ζητούν άσυλο αυξήθηκε κατά 44% την περυσινή χρονιά, με περισσότερους από μισό εκατομμύριο νέους μετανάστες. Απ' αυτούς, 28.000 κατέφυγαν στην Αυστρία. Με συνολικά 34.000 αιτήματα για άσυλο να εξετάζονται αυτή τη στιγμή στην χώρα αυτή της Κεντρικής Ευρώπης, το γεγονός πως κατά τη διάρκεια της εξέτασης του φακέλου τους, οι μετανάστες δεν έχουν το δικαίωμα να κερδίζουν περισσότερα από 100 ευρώ το μήνα, σίγουρα δεν διευκολύνει την κατάσταση.

«Κατά την άποψη μας αυτό δεν είναι απλά χαζό από μια κοινωνική οπτική, αλλά και από μια οικονομική άποψη επίσης», σημειώνει ο γραμματέας στη HuffPost Greece. «Πολύ συχνά, όχι μόνο στην Αυστρία αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η πρόσβαση στην αγορά εργασίας είναι εξαιρετικά περιορισμένη για τους αιτούντες άσυλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι αναγκασμένοι να ζήσουν μια ζωή σε στάση αναμονής”. Και προσθέτει πως «το να μην έχει κανείς πρόσβαση στην αγορά εργασίας, σημαίνει πως δεν μπορεί να έχει και ουσιαστικές προοπτικές και, άρα, να μπορεί να ελπίζει πως θα είναι πραγματικά μέρος της κοινωνίας».

Οι άνθρωποι της Caritas ελπίζουν το παράδειγμα τους να εμπνεύσει κι άλλους- «φυσικά, και την πολιτεία, αλλά και άλλους οργανισμούς ή απλώς τους ανθρώπους στους οποίους παρέχουμε υπηρεσίες», υπογραμμίζει ο γραμματέας. Εξάλλου, αυτό που δείχνει στην ουσία το παράδειγμα τους, είναι πως όταν υπάρχει θέληση, ακόμη και πολύπλοκα ζητήματα όπως η αρμονική συμβίωση και καθημερινή, αποτελεσματική συνεργασία 26 ατόμων, από τους οποίους οι 20 έχουν υπάρξει σε κάποια στιγμή της ζωής τους πρόσφυγες και όλοι προέρχονται από τελείως διαφορετικούς τόπους, με την δική του ιστορία, διευθετούνται επιτυχώς.

«Μπορεί να πρόκειται για άτομα που κατάγονται από 18 διαφορετικές χώρες και έχουν τελείως διαφορετικές μητρικές γλώσσες. Έχουν, όμως, πολλά κοινά. Ξέρουν πως εργάζονται σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, καθώς και έχουν επίγνωση του ότι παίρνουν μέρος σε μια πολύ ξεχωριστή προσπάθεια».

Αρωγοί στην όλη προσπάθεια στάθηκαν εξ αρχής και οι άνθρωποι της γειτονιάς, βοηθώντας με τον δικό τους τρόπο να ριζώσει το Magdas Hotel. «Πολλοί εθελοντές από την περιοχή μας βοήθησαν με τις εργασίες ανακαίνισης και συντήρησης του ξενοδοχείου, καθώς το ξενοδοχείο πρωτύτερα χρησιμοποιούνταν για περισσότερα από 30 χρόνια ως ξενώνας φιλοξενίας ηλικιωμένων. Οι εργασίες, ως και την ημέρα που το ξενοδοχείο άνοιξε τελικά τις πόρτες του και τέθηκε σε λειτουργία, πήραν περίπου εννέα μήνες».

«Μέσα στους γείτονες μας, εδώ στην περιοχή, βρίσκεται και η Σχολή Καλών Τεχνών της Βιέννης», αναφέρει ο γραμματέας της οργάνωσης. υπό την αιγίδα της οποίας λειτουργεί το ξενοδοχείο. «Οπότε, το να συνεργαστούμε μαζί τους ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η δημιουργικότητα των νεαρών καλλιτεχνών μπορεί να εντοπιστεί σε κάθε γωνιά του ξενοδοχείου».

Κάτι ακόμη, όμως, που προξενεί πραγματική εντύπωση είναι το πόσο θετικές αξιολογήσεις καταγράφονται από άτομα που έχουν διαμείνει στο ξενοδοχείο, στις ανάλογες βαθμολογήσεις σε σελίδες ταξιδιωτικών πρακτορείων στο Διαδίκτυο. Όλοι- επισκέπτες κυριολεκτικά από κάθε γωνιά του πλανήτη- δηλώνουν ικανοποιημένοι και η συντριπτική τους πλειοψηφία επισημαίνει ιδιαιτέρως το πόσο φιλικό, προσιτό και εξυπηρετικό είναι το προσωπικό του Magdas Hotel.

Ο γραμματέας της Caritas διασαφηνίζει πως αυτό είναι κάτι το απολύτως λογικό. «Λειτουργούμε με κανονικό οικονομικό πρόγραμμα, δεν πρόκειται απλώς για μια καλή πράξη. Το ξενοδοχείο προσφέρει 78 δωμάτια, μεταξύ των οποίων και 6 σουίτες, όπως η σουίτα για νεόνυμφους για παράδειγμα. Σχεδόν σε κάθε δωμάτιο προσφέρεται θέα σε ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της Βιέννης: της τεράστιας ρόδας. Το 70% των δωματίων έχουν μπαλκόνι, ενώ πέραν του πολύ όμορφου κήπου μας, το ξενοδοχείο έχει μια ωραία καφετέρια, διαθέτει υπηρεσία ενοικίασης ποδηλάτων, στρωμάτων για γιόγκα και λειτουργεί και βιβλιοθήκη».

«Είναι αλήθεια», υπογραμμίζει, «πως όσον αφορά μερικούς από τους επισκέπτες μας, προσέξαμε πως το κοινωνικό αντίκτυπο της ευρύτερης δομής του ξενοδοχείου, ίσως ήταν ένας ακόμη λόγος για να μας επισκεφθούν». Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, οι άνθρωποι που κλείνουν ένα δωμάτιο στο Magdas Hotel- συνήθως μέσω των διαδικτυακών ταξιδιωτικών πρακτόρων- δεν γνωρίζουν την ιδιαίτερη αυτή πτυχή του ξενοδοχείου εκ των προτέρων.

Yψηλό ήταν και το ενδιαφέρον που επέδειξαν εγχώρια, όσο και διεθνή Μέσα Επικοινωνίας, ακόμη και την εποχή που το όλο πρότζεκτ βρισκόταν στα αρχικά στάδια διαμόρφωσης του, σε ένα θεωρητικό ακόμη πλαίσιο. Σήμερα, τρεις περίπου μήνες μετά το άνοιγμα του ξενοδοχείου, στους διαδρόμους του οποίου συναντιούνται και αλληλεπιδρούν δεκάδες διαφορετικοί άνθρωποι από κάθε μέρος του πλανήτη και αρκετές εκατοντάδες κρατήσεις αργότερα, η ανάγκη για προσφορά δεν έχει εκλείψει.

«Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να μας βοηθήσει κάποιος εθελοντικά, αν το θέλει», λέει ο γραμματέας. «Αυτή τη στιγμή, παραδείγματος χάριν, κάποιοι εθελοντές κατασκευάζουν λάμπες για τα δωμάτια του ξενοδοχείου- έχουν ήδη τελειώσει περίπου 70 λάμπες. Εθελοντικά μπορεί να βοηθήσει κάποιος στην συντήρηση του πολύ όμορφου κήπου ή στο σέρβις. Ακόμη, πέραν του να κάνουν κράτηση ενός δωματίου, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να απολαύσουν ένα ποτό στο καφέ μας ή να νοικιάσουν ένα ποδήλατο».

Κλείνοντας την συνέντευξη, με χαμόγελο, ο Κλάους Σβέρτνερ συμπληρώνει:

«Αν απολαύσατε τη διαμονή σας μαζί μας, κοινοποιήστε την εμπειρία σας σε άλλους».

Δημοφιλή