Μόλις 1.600 πάντα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα δάση της βόρειας και κεντρικής Κίνας και οι επιστήμονες προειδοποιούν πως, σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματα, ο αριθμός τους είναι ιδιαίτερα πιθανό να μειωθεί και άλλο, στο άμεσο μέλλον μάλιστα.
Σύμφωνα με ευρήματα έρευνας, που δημοσιεύθηκε την περασμένη Τρίτη στο επιστημονικό περιοδικό mBio, μπορεί να έχουμε την εντύπωση πως το συγκεκριμένο, ιδιαίτερα συμπαθές ζώο ανήκει στα χορτοφάγα του πλανήτη, κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει.
Με γενετική ανάλυση που πραγματοποίησαν στα περιττώματα 121 διαφορετικών ζώων, οι επιστήμονες που συνεργάστηκαν για τη συγκεκριμένη έρευνα- από αρκετά πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα της χώρας- ανακάλυψαν πως τα μικρόβια που βρίσκονται στον οργανισμό του συγκεκριμένου είδους, είναι καταλληλότερα για την πρόσληψη, απορρόφηση και χώνευση κρέατος- τροφής την οποία το συγκεκριμένο ζώο παραδοσιακά στερείται.
Αυτό σημαίνει πως, καθώς σήμερα τρέφονται αποκλειστικά με μπαμπού, δεν μπορούν να απορροφήσουν όλα τα θρεπτικά στοιχεία εκείνα, που ο οργανισμός τους χρειάζεται, με την επιθυμητή αποδοτικότητα.
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης βέβαια είναι πως αν και χορτοφάγα, τα πάντα τρώνε σταθερά μπαμπού για τουλάχιστον 7 εκατομμύρια χρόνια, ενώ το συγκεκριμένο δέντρο είναι, μάλιστα, η αποκλειστική τους τροφή για τουλάχιστον 2 εκατομμύρια χρόνια.
Υπολογίζεται πως ένα πάντα τρώει καθημερινά περίπου 12 με 13 κιλά μπαμπού- διαδικασία για την οποία χρειάζεται να διαθέσει 14 ώρες, ημερησίως, δίχως να μπορεί όμως να απορροφήσει ικανοποιητικά τα θρεπτικά στοιχεία που εμπεριέχονται.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το είδος των βακτηρίων που «φιλοξενούνται» εντός του οργανισμού μας, αποτελεί έναν παράγοντα ζωτικής σημασίας για την διασφάλιση της υγείας μας, καθώς συμβάλλει στον τρόπο που το φαγητό απορροφάται από τον οργανισμό, προκειμένου να ληφθούν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία.
Επίσης, τις μικροβιακές κοινότητες εντός των πάντα χαρακτηρίζει μια σχετικά φτωχή ποικιλομορφία, «εξαιρετικά χαμηλή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι επιστήμονες, σε σύγκριση με εκείνη άλλων θηλαστικών.
Οι βακτηριακές κοινότητες, λοιπόν, εντός των πάντα, δεν συμπίπτουν με εκείνες που παρουσιάζουν τα χορτοφάγα ζώα- αντιθέτως, ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με εκείνες που αντιστοιχούν σε άλλα αντίστοιχα, μεγάλου μεγέθους σαρκοβόρα, όπως οι μαύρες και πολικές αρκούδες.
Όπως, μάλιστα, αναφέρουν σε άρθρο τους οι Los Angeles Times το ζήτημα δεν είναι πως τα πάντα κινδυνεύουν με αφανισμό- το ουσιαστικό ερώτημα είναι: πως κατάφεραν να αντέξουν για τόσα πολλά εκατομμύρια χρόνια;