Σειρά σκληρών μέτρων για συντάξεις, ΕΚΑΣ, ΦΠΑ ενέργεια και μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο περιλαμβάνει η πρόταση που παρουσίασε στον Αλέξη Τσίπρα ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Βήματος».
Η πρόταση αποτελείται από δύο κείμενα. Το πρώτο με τίτλο «Δεσμεύσεις Πολιτικής» (GREECE – POLICY COMMITMENTS) αριθμεί μόλις 5 σελίδες, ενώ το δεύτερο έγγραφο πρόκειται για πίνακα προαπαιτούμενων ενεργειών (Prior Actions) και αριθμεί 7 σελίδες.
Σύμφωνα με το «Βήμα», ζητείται ψήφιση όλων των μέτρων τον Ιούνιο με άμεση εφαρμογή από 1ης Ιουλίου 2015. Επίσης, ζητείται αναθεώρηση του συστήματος ΦΠΑ, με δύο συντελεστές 11% και 23%, ενώ όσον αφορά στα φορολογικά μέτρα, ζητούνται έσοδα 2.65 δισ. ευρώ από τα ακίνητα (όσο δηλαδή αποδίδει ο ΕΝΦΙΑ) το 2015 αλλά και το 2016 παρά την όποια αναθεώρηση των αντικειμενικών τιμών ζώνης.
Σχετικά με τις συντάξεις, προβλέπεται σύνταξη στα 67, δηλαδή βασική σύνταξη συν την εγγυημένη επικουρική, καθώς και σταδιακή εξάλειψη του ΕΚΑΣ ως το τέλος Δεκεμβρίου 2016. Επίσης, περικοπή πρόωρων συνταξιοδοτήσεων με διάφορες μεθόδους για όσους βγαίνουν στη σύνταξη μετά τις 30 Ιουνίου και μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης.
Οι δανειστές βλέπουν πρωτογενές έλλειμμα 0,66% του ΑΕΠ το 2015 αν δεν ληφθούν νέα μέτρα. Ζητούν μέτρα 1,66% του ΑΕΠ (3 δισ. ευρώ) για να πιαστεί ο νέος στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 1% του ΑΕΠ το 2015 (από 3% του ΑΕΠ που προέβλεπε το μνημόνιο).
Η πλευρά των δανειστών δέχεται πρωτογενή πλεονάσματα 1% του ΑΕΠ το 2015, 2% το 2016, 3% το 2017 και 3,5% του ΑΕΠ το 2018. Στον τομέα του ΦΠΑ οι δανειστές ζητούν επιπλέον έσοδα 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ) σε ετήσια βάση. Προτείνουν βασικό συντελεστή 23% και μειωμένο συντελεστή 11% για τρόφιμα, φάρμακα και ξενοδοχεία και κατάργηση του μειωμένου συντελεστή για τα νησιά με παράλληλο εξορθολογισμό των εξαιρέσεων.
Στο νέο κείμενο ζητείται πλήρης εφαρμογή των ασφαλιστικών νόμων του 2010 και του 2012. Παράλληλα ζητούνται «περαιτέρω άμεσα βήματα για τη βελτίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος» ετήσιας απόδοσης 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ). Προτείνεται σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, αύξηση της συμμετοχής των συνταξιούχων στη δαπάνη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σημαντική αυστηροποίηση κανόνων για τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, νομοθέτηση τον Σεπτέμβριο για την ενοποίηση Ταμείων και τη δημιουργία ενός νέου συστήματος που θα συνδέει στενότερα τις εισφορές με τις παροχές..
Το κείμενο αναφέρει ότι οι ελληνικές αρχές θα υιοθετήσουν σχέδιο για ένα Ενιαίο Μισθολόγιο, με βάση τους συμφωνημένους στόχους, συμπεριλαμβανομένης της «αποσυμπίεσης» της κατανομής των μισθολογικών κλιμακίων «και προς τις δύο κατευθύνσεις».Επομένως καθίσταται σαφές ότι εκτός από αυξήσεις μισθών για υπαλλήλους με τα κατάλληλα προσόντα οι τρεις θεσμοί ζητούν και μειώσεις μισθών στο πλαίσιο του νέου μισθολογίου.
Στα εργασιακά ζητείται η έναρξη μιας διαδικασίας διαβούλευσης, ανάλογης με αυτή που έγινε για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού το 2013, με στόχο αυτή τη φορά την αναθεώρηση των θεσμικών πλαισίων (μεταξύ άλλων) για τις ομαδικές απολύσεις και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη. Για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ζητείται εκ νέου άνοιγμα των επαγγελμάτων και απελευθέρωση υπηρεσιών με πλήρη εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ. Οι δανειστές ζητούν επίσης σχέδιο για την πλήρη αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου, τις επιστροφές φόρων και την ικανοποίηση των αιτήσεων για συνταξιοδότηση ως το τέλος του 2016.
Στο κείμενο των δανειστών ζητείται αναθεώρηση του συστήματος των κοινωνικών επιδομάτων, με στόχο την εξοικονόμηση 900 εκατ. ευρώ ετησίως (0,5% του ΑΕΠ) «συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας».
Η απάντηση/ αξιολόγηση του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, όσον αφορά στην πρόταση των θεσμών, ήρθε με ανακοίνωση, η οποία έχει ως εξής: «Μετά από τέσσερις μήνες διαπραγματεύσεων, οι θεσμοί κατέθεσαν προτάσεις η εφαρμογή των οποίων, κατά την κρίση του Υπουργείου Οικονομικών, δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλύσουν τον γρίφο της οικονομικής κρίσης που ενέτειναν οι πολιτικές της προηγούμενης πενταετίας. Επιπλέον, οι εν λόγω προτεινόμενες πολιτικές θα βάθαιναν σημαντικά τη φτώχεια και την ανεργία. Η συμφωνία-επίλυση που έχει ανάγκη τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη απαιτεί άμεση μετακίνηση των θεσμών σε ρεαλιστικότερες προτάσεις που να δίνουν την προοπτική της οικονομικής ανάκαμψης και της κοινωνικής ευαισθησίας. Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη καταθέσει τέτοιες προτάσεις».