Ένας Ασυμβίβαστος Δανδής: Τα «ανθρωπάκια» του Γιάννη Γαΐτη έρχονται στην πόλη

Ένας Ασυμβίβαστος Δανδής: Τα «ανθρωπάκια» του Γιάννη Γαΐτη έρχονται στην πόλη
Gaitis

Ο Γιάννης Γαΐτης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του Μοντερνισμού στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας τα γνωστά «ανθρωπάκια» του σαν αγγελιοφόρους των ιδεολογικών και καλλιτεχνικών του στοχασμών. Ταυτόχρονα, υπήρξε και ο εκπρόσωπος της γενιάς που ξεπήδησε μέσα από την αντίσταση. Σεμνός, ασυμβίβαστος, οραματιστής, επαναστάτης, θεωρείται ως ένας από τους πρωταγωνιστές στην καλλιτεχνική πρωτοπορία.

Το Radisson Blu Park Hotel της Αθήνας, μέσα στο πλαίσιο της παρουσίασης έργων καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών, με σκοπό την προβολή της ελληνικής τέχνης τόσο στο εγχώριο κοινό όσο και στο ξένο που επισκέπτεται την χώρα μας, θα φιλοξενήσει από τις 10 Ιουνίου έως τις 24 Ιουλίου την έκθεση «Ένας Ασυμβίβαστος Δανδής» με μια μεγάλη ποικιλία έργων του Γιάννη Γαΐτη από ιδιωτικές συλλογές.

Γιάννης Γαΐτης, Οι Πολεμιστές, Λάδι σε μουσαμά, 98Χ130 εκ.

Στην παρούσα έκθεση ένας ολόκληρος μικρόκοσμος από ζωόμορφες μυθικές οντότητες από περίεργα εντομοειδή (εργατικά μυρμηγκάκια, μύγες, σφήκες) πουλιά, ανθρωποειδή, άλλοτε με φράκο και άλλοτε με ριγωτό και καρό κουστούμι, λευκό γιακά, μαύρη γραβάτα, μαύρα παπούτσια και μαύρη κορδέλα γύρω από το καπέλο μελόν, κυριαρχούν στις συνθέσεις του καλλιτέχνη. Το σκηνικό του είναι τα λούνα παρκ, το τσίρκο, το γήπεδο, ο δρόμος, οι παρελάσεις, οι κηδείες, οι λαϊκοί αντί-ήρωες, τα πανηγύρια, οι γάμοι.

Επηρεασμένος αρχικά από τον κυβισμό των Picasso και Braque και την γεωμετρική αφαίρεση, ο Γαΐτης πέρασε από τις προσωπογραφίες και τα τοπία νησιών στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, την αφηρημένη τέχνη και τον βιομορφικό υπερρεαλισμό, με τα έργα αυτής της περιόδου να χαρακτηρίζονται από εντομοειδή και μικρές ανθρώπινες μορφές. Το 1968 εμφανίζεται και το «ανθρωπάκι» του, το οποίο έγινε αντιπροσωπευτικό και καθοριστικό στοιχείο στη ζωγραφική του. Από το 1980 και μετά, οι μορφές αυτές, που δεν έχουν καμία ατομική υπόσταση, αποκτούν τρίτη διάσταση και μπαίνουν στο χώρο σαν κατασκευή, σαν σκηνικό, σαν χρηστικό αντικείμενο, σαν παιχνίδι, σαν έπιπλό, σαν ύφασμα.

Γιάννης Γαίτης, Η Παρέλαση,1981-82, Λάδι σε μουσαμά, 92Χ75 εκ.

Ο Γαΐτης είναι βαθιά ουμανιστής. Το ανθρωπάκι του γεννιέται από την αγάπη που έχει στον Άνθρωπο. Τον ενδιαφέρουν οι βαριές συνέπειες του βιομηχανικού πολιτισμού, όπως η ανωνυμία, η απομόνωση, η αλλοτρίωση, η ισοπέδωση, η ομοιομορφοποίηση, η επιπεδοποίηση, ο υπερπληθυσμός, και η υπερκατανάλωση. Ο άνθρωπός του δεν έχει ηλικία, το φύλο του είναι πολλές φορές αμφίβολο και σχετίζεται με τα ανδρόγυνα στερεότυπα των συμβολιστών του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.

Το έργο του μόνο φαινομενικά είναι pop (popular). Στην πραγματικότητα απομυθοποιεί με τρόπο καυστικό και ειρωνικό την καταναλωτική κοινωνία και γελοιογραφεί τις λειτουργίες, τους θεσμούς και τα σύμβολά της.

Ο προσωπικός κώδικας γραφής του Γιάννη Γαΐτη εκπροσωπεί την αριστοκρατία του γούστου και παραμένει έως σήμερα σύγχρονος και αναγνωρίσιμος. Χρησιμοποιεί το γραφικό και βιομηχανικό σχέδιο, την αφίσα για να δημιουργήσει κρυπτογραφημένες οπτικές ιστορίες γεμάτες ρυθμό, μουσική και στυλ. Εν κατακλείδι χρησιμοποιεί το μύθο και την αλληγορία για να εικονογραφήσει συμβολικά το έργο του, παντρεύοντας τα γνωστά ανθρωπάκια του με μνήμες της παρελθούσης Ελληνικής ιστορίας.

Γιάννης Γαΐτης, Λαθραναγνώστες, Λάδι σε μουσαμά, 115 Χ 88,5 εκ.

Γιάννης Γαΐτης / «Ένας Ασυμβίβαστος Δανδής»

10 Ιουνίου - 24 Ιουλίου

Radisson BLU PARK HOTEL

Λεωφ. Αλεξάνδρας 10, Αθήνα

Τηλ. 210 8894500

Δημοφιλή