«Τώρα οι Έλληνες έρχονται να επιβεβαιώσουν την άποψη της Μάργκαρετ Θάτσερ ότι οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις “πάντοτε χάνουν τα λεφτά των άλλων”», αναφέρει νέο δημοσίευμα της Washington Post με τον τίτλο: «Η Ελλάδα αποδεικνύει ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε δίκιο για τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις».
Την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους ηγέτες της Ευρώπης, τα διεθνή μέσα παρουσιάζουν διαφορετικά σενάρια, στην πλειοψηφία τους δυστοπικά. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια κινείται και το συγκεκριμένο δημοσίευμα, το οποίο παρουσιάζει την ελληνική κυβέρνηση ως μια ομάδα ρομαντικών που είναι γεμάτοι πλάνες και ψευδαισθήσεις.
«Η Ελλάδα, από τους θεατρικούς συγγραφείς της οποίας προέρχεται η δραματική τέχνη της Δύσης, βρίσκεται σε ένα παράλογο μελόδραμα για την διασφάλιση μιας ακόμη “ένεσης ρευστότητας” από τους ξένους πιστωτές», ισχυρίζεται ο αρθρογράφος της Washington Post.
Σύμφωνα με τον ίδιο αυτό θα εναποθέσει άλλο ένα φορτίο στο χρέος της χώρας, το οποίο είναι σχεδόν διπλάσιο του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, ενώ αυτή η «μακροχρόνια διαφωνία» θα αποτελέσει παράδειγμα προς όλες τις δημοκρατίες που χορηγούν μη βιώσιμα δικαιώματα.
Το δημοσίευμα ισχυρίζεται μάλιστα πως οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν ένα 40αρη πρώην ριζοσπάστη φοιτητή, του οποίου η κυβέρνηση αποτελείται κυρίως από Μαρξιστές, Μαοϊστές και θαυμαστές του Τσε Γκεβάρα. Ο λόγος που το έκαναν αυτό, κατά τον αρθρογράφο, ήταν το γεγονός ότι εκείνος υποσχέθηκε να ανατρέψει τις μεταρρυθμίσεις που απαίτησαν οι πιστωτές, προκειμένου να αποφευχθεί η ντροπή που επιφυλάσσουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Ένωση για την χώρα.
«Πως μπορεί κάποιος να ντροπιάσει ένα έθνος που επιλέγει μια κυβέρνηση που υποστηρίζει τις οικονομικές πολιτικές του Rumpelstiltskin (πρωταγωνιστής ενός γερμανικού μύθου), που πιστεύει ότι το άχυρο της κρατικής γενναιοδωρίας μπορεί να υφανθεί στον χρυσό του εθνικού πλούτου;», αναρωτιέται ο αρθρογράφος.
Κατά τον ίδιο, ο Γιάννης Βαρουφάκης δεν είναι παρά ο John Nash στην ταινία «Ένας Υπέροχος Άνθρωπος», καθώς ακολουθεί την σχεδόν παθητική τακτική του να απαιτείς από τους άλλους να μην σου φερθούν σκληρά, ώστε να μην αυτοκαταστραφείς.
Τέλος, υποστηρίζει πως η Ελλάδα, μια χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων που διαθέτει το 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, το πιθανότερο είναι να μην προκαλέσει χάος εάν φύγει από το ευρώ. Αν μάλιστα φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως αυτό να οδηγήσει την Βρετανία να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.
«Ο κόσμος, ο οποίος χρωστά πολλά στην κληρονομιά της Αρχαίας Αθήνας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η ιδέα της δημοκρατίας, χρεώνεται από την Αθήνα του παρόντος, για να θυμόμαστε ότι η πραγματικότητα δεν σέβεται τις πλάνες της δημοκρατίας», καταλήγει.