Κλίβελαντ – Ό,τι κι αν γίνει τελικά με την υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ – ο οποίος πραγματικά γελοιοποιήθηκε στο ντιμπέιτ της 6ης Αυγούστου – τα παρακάτω πρέπει να είναι ξεκάθαρα για την Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο, μετά το πρώτο ντιμπέιτ των Ρεπουμπλικάνων:
Οι ιδέες του Τραμπ κερδίζουν έδαφος σε μια παράταξη που έχει αρκετές πιθανότητες να κερδίσει την προεδρία στις εκλογές της επόμενης χρονιάς.
Πράγμα που σημαίνει ότι αν οι Ρεπουμπλικάνοι κερδίσουν και αναλάβουν το Λευκό Οίκο το 2016, θα το κάνουν με έναν ηγέτη που έχει αναγνωρίσει, αν όχι πλήρως αποδεχθεί, τη δύναμη που έχει ο Τραμπ, και τουλάχιστον τις παρακάτω απόψεις του:
- Την κατασκευή ενός τείχους (ή κάτι παρόμοιο) που θα ισχυροποιήσει αποτελεσματικά τη στρατιωτική δύναμη στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό.
- Την επιθετική στρατιωτική πολιτική απέναντι στο Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία.
- Τη «φαρμακερή» περιφρόνηση για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, για την κυβέρνηση γενικά, και για την παραδοσιακή πολιτική με τον τρόπου που αυτή ασκείται.
- Την άμεση αποκήρυξη της τρέχουσας συμφωνίας με το Ιράν σχετικά με τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων.
- Την κατάργηση του συστήματος υγείας που εισήγαγε ο Μπάρακ Ομπάμα, και την αντικατάστασή του με κάποιου είδους ιδιωτικό σύστημα.
- Την προώθηση μιας προσέγγισης επιθετικής, προσβλητικής και δυναμικής απέναντι στην πολιτική, τα ΜΜΕ και οποιονδήποτε θελήσει να μπει στο δρόμο του.
Οι άλλοι υποψήφιοι των Ρεπουμπλικάνων έχουν πει το ένα ή περισσότερα από αυτά τα πράγματα. Μόνο ο Τραμπ τα έχει πει όλα αυτά και με μια φιλοπόλεμη δυναμική η οποία συνήθως δεν βλέπεται ή ακούγεται στις εθνικές εκστρατείες.
Το δύο ωρών ντιμπέιτ, το οποίο χαρακτήρισε τους 10 από τους 17 υποψήφιους των Ρεπουμπλικάνων (οι υπόλοιποι εμφανίστηκαν νωρίτερα το απόγευμα), δεν ήταν πραγματικά ένα ντιμπέιτ. Οργανωμένο από τον Ρούπερτ Μέρντοχ του Fox News, έμοιαζε περισσότερο με τηλεπαιχνίδι.
Στεκόμενοι σε μια μεγάλη σειρά και οι 10, έδωσαν γρήγορες απαντήσεις 90 δευτερολέπτων στις ερωτήσεις «φωτιά» των τριών δημοσιογράφων του Fox που σκοπό είχαν να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες εσωκομματικές τριβές.
Με τα συνήθη δεδομένα η εμφάνιση του Tραμπ ήταν καταστροφική. Αρνήθηκε να απολογηθεί για την μακρά ιστορία του ως αγροίκος, τα σεξιστικά σχόλια κατά των γυναικών, παρά το γεγονός ότι ρωτήθηκε γι' αυτή την ιστορία από την κορυφαία ηγετική προσωπικότητα της Fox γένους θηλυκού.
Επίσης, επένδυσε περισσότερα στην «εμπρηστική» του ρητορική για τους μετανάστες από το Μεξικό, τους οποίους έχει κατατάξει στην κατηγορία των εμπόρων ναρκωτικών και εγκληματιών.
Έδωσε ανούσιες προσβλητικές απαντήσεις σε ουσιαστικά ερωτήματα. Ισχυρίστηκε, χωρίς όμως να πείθει, ότι υπήρξε Δημοκρατικός, επειδή ήταν καλό για τις επιχειρήσεις του real estate που διαθέτει στην Νέα Υόρκη.
Αρνήθηκε ακόμη να υποσχεθεί ότι θα στηρίξει τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων εάν δεν κερδίσει. (Αποδοκιμάστηκε κιόλας γι αυτό). Ανέφερε επίσης πως θα έκανε μια τέτοια υπόσχεση μόνο εάν ο ίδιος ήταν ο νικητής.
Ο Τραμπ εμφανίστηκε αλαζονικός, επιθετικός και κακοπροαίρετος. Μία εμφάνιση που θα μπορούσε να καταστρέψει άλλους θνητούς μπορεί να μην σημαίνει το ίδιο και για τον Tραμπ.
Κατ'αρχήν, πολλά από όσα είπε και ο τρόπος που τα είπε ταιριάζουν πολύ με το προφίλ των ψηφοφόρων του: λευκοί νεαρής ηλικίας με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης.
Δεύτερον, η συγκίνηση που προκαλεί η απερισκεψία του απευθύνεται σε συντηρητικούς ψηφοφόρους (αλλά και σε άλλους) οι οποίοι δεν αντέχουν την πολιτική.
Τρίτον, τουλάχιστον μερικοί ψηφοφόροι, προς το παρόν, είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την ιδέα ότι ένας επιχειρηματίας που τον συνοδεύει η φήμη του αδίστακτου διαπραγματευτή, μπορεί να είναι μια καλή ιδέα ως εθνικός ηγέτης.
Αλλά ακόμη και αν ο Τραμπ παραπαίει στις δημοσκοπήσεις-και το στοίχημα εδώ είναι ότι κάτι τέτοιο θα γίνει αργά ή γρήγορα-έχει ήδη αντίκτυπο.
Οι αντίπαλοι στη σκηνή ήταν ως επί το πλείστον απρόθυμοι να τον αντιμετωπίσουν την Πέμπτη. (Ένας από αυτούς έκανε μία στημένη επίθεση που δεν του έκανε καθόλου ζημιά). Γνωρίζουν ότι αγγίζει ευαίσθητες χορδές και ότι θα πρέπει να βρούν ένα τρόπο να κάνουν κι αυτοί το ίδιο.
Ο κυβερνήτης Τζον Κάσιτς ένας «περπατημένος» και σχετικά μετριοπαθής Δημοκρατικός από το Οχάιο, είπε τόσα πολλά πάνω στην σκηνή με τον Τραμπ.
Προέτρεψε τους συνυποψηφίους του να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τον Τραμπ και το μήνυμά του. Τον αγνοούν με δική τους ευθύνη, είπε, και πρέπει να βρουν ένα τρόπο να τραβούν την προσοχή με τον τρόπο που το κάνει κι αυτός.
«Οι ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικάνων θέλουν να χτιστεί αυτός ο τοίχος», είπε ο Κάσιτς.
Άλλοι όπως ο Γερουσιαστής του Τέξας Τεντ Κρουζ και ο πρώην κυβερνήτης του Αρκάνσας, Μάικ Χάκαμπι, ισχυρίστηκαν ότι απεχθάνονται την κυβέρνηση όσο και ο Τραμπ –αλλά ξέρουν περισσότερα για το πως να την καταστρέψουν, δεδομένης της εμπειρίας τους.
Ο πρώην κυβερνήτης της Φλόριντα, Τζεμπ Μπους, γιος και αδερφός Ρεπουμπλικανών προέδρων, ζήτησε πιο πολιτισμένο λόγο και σεβασμό.
Ακουγόταν σαν ένας άνθρωπος που απευθυνόταν σε λάθος ακροατήριο.
*Το άρθρο αυτό έχει μεταφραστεί από την αμερικάνικη έκδοση της The Huffington Post