«Αντιπολιτευτικός» είναι ο λόγος του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής», όπου εκφράζει την άποψη ότι η κυβέρνηση «βρίθει από στοχαστές, ακτιβιστές και ανθρώπους χωρίς διοικητική πείρα. Οι περισσότεροι είχαν ως πρόφαση τη διαπραγμάτευση για να μην κυβερνήσουν. Τώρα όμως που τέλειωσε η διαπραγμάτευση, πρέπει να διοικήσουν».
Ο κ. Πανούσης τονίζει ότι δεν έχει σχέση με τη ριζοσπαστική αριστερά και υποστηρίζει ότι η μεγάλη πρόκληση για τον Αλέξη Τσίπρα είναι να παραμείνει ένας αριστερός πρωθυπουργός, στηριζόμενος από σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες. «Και αυτό θα τον κάνει ηγέτη για τα επόμενα 20 χρόνια. Εάν “παίξει” με την άλλη πλευρά –δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι πρεσβεύουν, λαϊκή δημοκρατία; Δεν ξέρω– θα αναλωθεί και θα καεί πολύ γρήγορα».
Ερωτηθείς εάν αποτελεί «άλλοθι» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, απαντά ότι «προφανώς είσαι αναλώσιμος. Από την πρώτη στιγμή το καταλαβαίνεις. Οχι μόνο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Γενικά. Δεν είσαι βουλευτής, δεν είσαι κομματικός. Οποιαδήποτε στραβή χρεώνεται στον άνθρωπο που δεν είναι δικός μας. Το πρόβλημα είναι όταν τα κάνεις καλά».
Συνεχίζοντας, ο κ. Πανούσης αναφέρει ότι αν όλα πάνε καλά τον Σεπτέμβριο θα αλλάξει πλήρως η δομή των αστυνομικών μονάδων. «Δεν θα υπάρχουν πια ΜΑΤ. Οχι ότι δεν θα υπάρχουν μονάδες επέμβασης. Θα είναι τρεις. Η πρώτη, διαμεσολαβητική. Παράδειγμα: σε μια πορεία συνταξιούχων, ο αστυνόμος πρέπει να συμβάλει να μη γίνουν τρακαρίσματα, να μην τραυματιστούν άνθρωποι. Αν υποθέσουμε ότι χάνεται ο έλεγχος, επεμβαίνει η δεύτερη μονάδα, διευθέτησης κρίσης. Κάθε μονάδα θα έχει τον δικό της εξοπλισμό. Εάν, τώρα, εμφανιστούν ένοπλοι, θα εμφανιστεί και η μονάδα της άμεσης επέμβασης. Ετοιμάζω αλλαγή όλου του συστήματος». Παράλληλα, συμπληρώνει την ανάγκη αλλαγής του εκπαδευτικού συστήματος της αστυνομίας «για να γεννήσουμε τον αστυνομικό του μέλλοντος. Γιατί ό,τι και να κάνουμε τώρα, έχουμε έναν παλιό αστυνομικό».
Αναφερόμενος στη «μετάλλαξη της βίας», εκτιμά ότι η βία «έχει μπει στον πολιτισμό μας. Το σύνδρομο του βίαιου κόσμου. Οτι, δηλαδή, η βία δεν είναι και κακό από μόνη της. Ενα χαστουκάκι, μια μπουνίτσα, λεκτική βία, δεν βλάπτουν... Γίνεται κουλτούρα. Δεν έχεις έναν βίαιο τύπο αλλά μια βίαιη ζωή και δοξολόγηση της βίας. Θεωρείται αγωνιστικότητα, επαναστατικότητα, διαφορετικότητα».
Σχετικά με το μεταναστευτικό, είπε ότι είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από το δημοσιονομικό, γιατί είναι θέμα εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής. «Στα παράλια της Τουρκίας βρίσκονται 2 εκατ. Σύροι. Οι υπέρμαχοι του “Οχι” δεν καταλαβαίνουν ότι το θέμα δεν είναι ευρώ ή δραχμή, αλλά εάν θα υπάρχει η Ελλάδα. Σε μια αδυναμία τέτοιας φύσεως θα ορμήσουν από το Αιγαίο, από την Αλβανία, από παντού. Αν έρθουν 300.000 μετανάστες, έχεις τελειώσει ως χώρα όχι ως Τσίπρας».
«Λύση είναι να σταματάει η ιστορία μέσα στην Τουρκία, γιατί από τη στιγμή που έρχεται εδώ ο μετανάστης δεν μπορείς να τον αφήσεις να ζει μέσα στα σκουπίδια. Η Ευρώπη δεν δέχεται καμία κατανομή. Μας βρίσκουν αδύναμους και απομονωμένους από πλευράς συμμαχιών» συμπληρώνει.