Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος μίλησε στη HuffPost Greece, για το διακύβευμα των εκλογών, το «πρώτη φορά Αριστερά», το «παλιό που ήρθε ντυμένο σα νέο», και την εναλλακτική λύση στην εξαφάνιση του 3ου Μνημονίου.
-Διαφέρουν σε κάτι αυτές οι εκλογές από τις προηγούμενες; Κι αν ναι, σε τι;
-Τώρα πια ο λαός μας δοκίμασε και την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση που μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι-ΑΝΕΛ στήριξαν το τρίτο βάρβαρο μνημόνιο που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα προηγούμενα. Έχει πλέον χειροπιαστά και ατράνταχτα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι, στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού μονόδρομου, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Τους δοκίμασε τώρα πια όλους: τους κεντροαριστερούς, αριστερούς, δεξιούς διαχειριστές αυτού του συστήματος της βαρβαρότητας. Ήρθε η ώρα να αξιοποιήσει την πείρα του και να κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά: τώρα με το ΚΚΕ, γιατί υπάρχει λύση, στο δρόμο της ανατροπής.
-Βλέπουμε από τις πρώτες δημοσκοπήσεις ότι ο λαός δεν επιβραβεύει με την ψήφο του το ΚΚΕ. Τα ποσοστά σας είναι λίγο-πολύ στα ίδια επίπεδα. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σας;
-Οι εκλογές είναι μπροστά. Πιο σημαντικό είναι ότι τώρα ο λαός μας την εκτίμηση που έχει στο ΚΚΕ και που τη συναντάμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, ότι δηλαδή είναι σταθερό, του είπε την αλήθεια κι έχει πρόταση και σχέδιο διεξόδου, μπορεί να την μετατρέψει σε μαζική, αποφασιστική ενίσχυση στο ΚΚΕ. Αυτό μετράει τώρα για να σπάσει ο αρνητικός για το λαό συσχετισμός, για να περάσουν οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση, να βαδίσουμε στο δρόμο της ανατροπής.
Θα έλεγα αντί η ΛΑΕ και ο κ. Λαφαζάνης να επιλέγουν να το παίξουν θύματα, ας απαντήσουν στην πολιτική κριτική που τους κάνει το ΚΚΕ. Ο κ. Λαφαζάνης δεν είναι χτεσινός...
-Πολλοί επικρίνουν το ΚΚΕ ως προς το κατά πόσο ανταποκρίνεται σαν κόμμα στις ανάγκες μιας σύγχρονης πολιτικής σκηνής, κάποιοι λένε πως χρησιμοποιείτε παρωχημένο λόγο. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Η επιλογή των υποψηφίων σας στις εκλογές διαψεύδει ή επιβεβαιώνει την παραπάνω πρόταση;
-Φαντάζομαι ότι έχετε επηρεαστεί από τη συζήτηση που γίνεται για το «παλιό» και το «νέο». Οι εργαζόμενοι ξέρουν καλά ότι πολλές φορές «το παλιό ήρθε ντυμένο ως νέο». Πέρα από τα συνθήματα, το σύστημα, που υπερασπίζονται όλα τα άλλα κόμματα και αυτοί που θέλουν και από κυβερνητική θέση να το υπηρετήσουν, είναι ό,τι πιο παλιό και σάπιο. Και οδηγεί συνεχώς προς τα πίσω τη ζωή των εργαζόμενων. Το πραγματικά νέο και καινοτόμο βρίσκεται στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Νέο και σύγχρονο είναι η μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, η καθολικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, υγεία, πρόνοια για όλους, τα δικαιώματα στον πολιτισμό, την αναψυχή, που μόνο η λαϊκή εξουσία, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, η αποδέσμευση από την ΕΕ μπορεί να διασφαλίσει. Αυτό το πραγματικά νέο εκφράζουν και τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Όλοι οι υποψήφιοι του Κόμματος είναι αγωνιστές και αγωνίστριες, άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου, ικανοί να μεταφέρουν το μαχητικό και ελπιδοφόρο μήνυμα του ΚΚΕ, απ' άκρη σ' άκρη σε όλη τη χώρα. Έτοιμοι να καταθέσουν τη δική τους συμβολή στη μάχη για την αλλαγή συσχετισμών παντού, για ν' ανοίξει με την πάλη του ο λαός το δρόμο της ανατροπής.
-Η γνώμη σας για τους δύο αρχηγούς σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ; Έχουν σημασία τα πρόσωπα, το ποιος θα κυβερνήσει, ή φοβάστε ότι η πολιτική που θα ασκηθεί θα παραμείνει ενιαία;
-Σας θυμίζω ότι μόλις πριν ένα μήνα, 222 βουλευτές, από 5 διαφορετικά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ ψήφισαν το 3ο και επαχθέστερο μνημόνιο που έρχεται να προστεθεί στα άλλα δύο. Αυτό έχουν για κοινό προεκλογικό πρόγραμμα, και δεσμεύονται όλοι τους να το εφαρμόσουν από την επόμενη μέρα ανεξάρτητα από τη θέση και το ρόλο τους σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, που όλοι δηλώνουν διατεθειμένοι να συμμετάσχουν. Αποκαλύπτεται δηλαδή εκείνο που λέει σταθερά το ΚΚΕ. Διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα και στα πρόσωπα μπορεί να υπάρχουν αλλά το κύριο είναι ότι όλοι μαζί υπηρετούν τον ίδιο δρόμο ανάπτυξης, τον καπιταλιστικό δρόμο, τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες με τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτή είναι η στρατηγική τους, η κοινή στόχευση και πάνω σε αυτή τη βάση είναι λογικό και να τα βρίσκουν στα βασικά και να τσακώνονται στα επιμέρους για το ποιος και με τι όρους μπορεί να διασφαλίσει τα συμφέροντα αυτά και τη νέα επίθεση στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα.
-Σε μία από τις συνεντέυξεις τύπου του Π. Λαφαζάνη ειπώθηκε (από συνάδελφο) ότι είστε ο βασικός αντίπαλός του στις κάλπες. Ενστερνίζεστε κάτι τέτοιο; Σας τρομάζει ότι η Λαϊκή Ενότητα μπορεί να «κλέψει» μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων σας και να σας αποδυναμώσει;
-Θα έλεγα αντί η ΛΑΕ και ο κ. Λαφαζάνης να επιλέγουν να το παίξουν θύματα, ας απαντήσουν στην πολιτική κριτική που τους κάνει το ΚΚΕ. Ο κ. Λαφαζάνης δεν είναι χτεσινός, ξέρει πως βασικός -και μοναδικός αν θέλετε- αντίπαλος του ΚΚΕ, σταθερά, αταλάντευτα, είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, τα δεσμά των ΕΕ-ΝΑΤΟ που μας έφεραν εδώ, βεβαίως και όσοι τους υπηρετούν πολιτικά. Εκεί συγκαταλέγεται και ο «ΣΥΡΙΖΑ νο2» και τα στελέχη του. Αυτόν τον ρόλο άλλωστε τον έπαιξαν καλά όλα αυτά τα χρόνια αλλά και πριν και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κυβερνητικής τους θητείας, όταν «κράταγαν το φανάρι» της αντιλαϊκής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παραμύθιαζαν τον λαό για φιλολαϊκή διαχείριση εντός της ΕΕ και του καπιταλισμού και ως υπουργοί στήριζαν όλα τα βήματα προς το νέο μνημόνιο (συμφωνία Φλεβάρη, πρόταση 47+8 σελίδων κοκ), απορρίπτοντας φυσικά τις προτάσεις του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, ακόμη και τροπολογίες για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Τώρα ξανασερβίρουν το παραμύθι για φιλολαϊκή διακυβέρνηση εντός της οικονομίας του κεφαλαίου κι απλά με ένα άλλο νόμισμα, που φυσικά δεν έχει σχέση με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Πραγματικά κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να ξαναπέσει στην παγίδα αυτή.
-Αποκλείετε κάθε συνεργασία με κόμμα για τη δημιουργία κυβέρνησης; Θεωρείτε ιστορικό λάθος τη συμμετοχή του Κ.Κ.Ε. στην οικουμενική κυβέρνηση του '89 επί Τζανή Τζανετάκη;
-Το ΚΚΕ βγάζει συμπεράσματα και πείρα από όλη την ιστορική του διαδρομή, για να γίνουν αυτά δύναμη στον αγώνα του λαού μας σήμερα. Και νομίζουμε ότι έχουμε επιβεβαιωθεί για τη στάση μας να μη συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης. Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που σήμερα παλεύει για τη συμμαχία που έχει ανάγκη ο λαός, για τη λαϊκή συμμαχία ανάμεσα στους εργαζόμενους, στους μισθωτούς και τα υπόλοιπα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους, μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες, τους μικρούς αγρότες, τους νέους και τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας. Αυτή η συμμαχία, μέσα στην κοινή δράση για να εμποδιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα και να ανακτήσουν οι εργαζόμενοι κατακτήσεις, θα συμβάλει ώστε ο λαός να αποκτήσει τη δύναμη, την αποφασιστικότητα και θέληση ώστε να έρθει σε ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ, την εξουσία τους, να πάρει ο ίδιος την εξουσία. Θα συμβάλει στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του λαού, των εργαζομένων. Αυτή η πρόταση συνεργασίας και συμμαχίας που καθημερινά παλεύει το ΚΚΕ συμφέρει το λαό μας και όχι τα διάφορα παζάρια και σενάρια της αστικής διαχείρισης, οι διάφορες εκδοχές αστικών κυβερνήσεων και συγκολλήσεις κομμάτων που βλέπουμε σήμερα.
-Γιατί να επιλέξει εσάς ο ψηφοφόρος σε αυτές τις εκλογές;
-Γιατί το ΚΚΕ είπε την αλήθεια, προειδοποίησε για την πορεία των εξελίξεων, προέβλεψε την κατάληξη μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ είχε επισημάνει πως στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού μονόδρομου, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Γιατί το ΚΚΕ λέει το πραγματικό, γνήσιο κι ανυποχώρητο ΟΧΙ στα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα. Αντιπαλεύει τις πραγματικές αιτίες των μνημονίων, που είναι η ίδια η στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική οικονομική κρίση, με νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, με ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που κατέθεσε στη βουλή, πρόταση νόμου για την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Παλεύει με συνέπεια για άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού, για την αλληλεγγύη, για την κατάργηση των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων, την ανάκτηση των απωλειών, την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Γιατί το ΚΚΕ, κι αύριο πιο αποφασιστικά θα είναι το στήριγμα του λαού στην αναμέτρηση με τη «χορωδία των εκβιαστών», που αποτελείται απ' όλα τα άλλα κόμματα και έχει μαέστρους την ΕΕ, την Κομισιόν, το ΔΝΤ, την τάξη των καπιταλιστών.
Ένα πιο δυνατό ΚΚΕ, από καλύτερες θέσεις θα υπερασπιστεί τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, θα πρωτοστατήσει στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, στην προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας.
Και επειδή κυβέρνηση θα προκύψει από τις εκλογές, το ζήτημα είναι να δυναμώσει η λαϊκή αντιπολίτευση με ένταση της λαϊκής πάλης και αντεπίθεση. Γιατί το ΚΚΕ έχει επιστημονικά επεξεργασμένο πρόγραμμα και προβάλλει το μοναδικό ρεαλιστικό και αναγκαίο δρόμο για μια πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Γιατί είναι το μόνο κόμμα που λέει πως υπάρχει εναλλακτική λύση, διέξοδος προς όφελος του λαού.
Έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ -και αυτοί που μείναν και αυτοί που φύγαν τώρα συνεχίζοντας την εξαπάτηση- που έκρυψαν πίσω από μια θολή «αντιμνημονιακή» ρητορική τους πραγματικούς ενόχους
-Πώς κρίνετε τη δήλωση Μ. Γλέζου για ψήφο στο ΚΚΕ; Το ίδιο ακούστηκε και από το στόμα του Αλ. Μητρόπουλου.
-Μα και οι δυο -ανεξάρτητα από την πορεία του καθένα και την ειλικρίνεια των προθέσεων- δεν είπαν τίποτα παραπάνω από αυτό που αναγνωρίζει μια μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού: ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που του είπε την αλήθεια, που δεν τα δίπλωσε, δεν του είπε ψέματα για να κλέψει μερικές ψήφους, που σταθερά βρίσκεται δίπλα στο λαό και μπορεί να εκφράσει το γνήσιο «όχι» στα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα.
-Αν το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα εξουσίας, με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι είναι σήμερα εφικτή η λαϊκή κυριαρχία, αφού ο ρεφορμισμός απέτυχε;
-Το ΚΚΕ φυσικά και είναι κόμμα εξουσίας. Έχει καταθέσει ανοιχτά στον ελληνικό λαό την δική του πρόταση διακυβέρνησης, αυτή της εργατικής-λαϊκής εξουσίας, σταθερά παλεύει για να πάρει ο λαός την εξουσία. Αυτή η εξουσία θα έχει και τη δική της κυβέρνηση στην οποία το ΚΚΕ θα πρωτοστατεί, θα μπει μπροστά για να οργανώσει τη συμμετοχή της εργατικής τάξης, των εργαζόμενων και της νεολαίας σε όλη την κοινωνική οργάνωση και ζωή, για μια πραγματική δημοκρατία με την άμεση συμμετοχή των εργαζόμενων στην άσκηση της εξουσίας, στον έλεγχο και τη διεύθυνση της εξουσίας και της οικονομίας. Θεμέλιο της εργατικής-λαϊκής εξουσίας θα είναι οι τόποι δουλειάς. Σε κάθε εργοστάσιο, κάθε υπηρεσία, η συνέλευση των εργαζόμενων θα ασκεί τον εργατικό έλεγχο, θα εκλέγει και θα ελέγχει τους αντιπροσώπους της για τα ανώτερα όργανα της εξουσίας, που θα είναι αιρετοί και ανακλητοί, χωρίς κανένα πρόσθετο προνόμιο. Αντίστοιχα οι μη εργαζόμενοι, όπως π.χ. οι νέοι που σπουδάζουν, θα συμμετέχουν στους θεσμούς της λαϊκής εξουσίας μέσω των αντίστοιχων συνελεύσεων και θεσμών. Όλα αυτά μπορούν να διασφαλίσουν την πραγματική λαϊκή κυριαρχία, φυσικά με τους εργαζόμενους να έχουν στα χέρια τους την οικονομία και τα πραγματικά «εργαλεία», τα μέσα παραγωγής, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία.
-Ποια είναι η δική σας πρόταση για έξοδο από το Μνημόνιο; Ποια είναι η εναλλακτική που εσείς προσφέρετε στο λαό;
-Η πρόταση του ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία με σχεδιασμένη οικονομική ανάπτυξη προς όφελος του λαού με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων που αποτελεί και προϋπόθεση για να απαλλαχτεί ο λαός μας από την ανάπτυξη για το καπιταλιστικό κέρδος, την εξουσία των μονοπωλίων, τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Για να διαγράψουμε μονομερώς το χρέος που δε δημιούργησε ο λαός. Πρόκειται για τη μοναδική ρεαλιστική και ελπιδοφόρα για το λαό πρόταση που μπορεί να βάλει οριστικό τέλος στα μνημόνια και τις θυσίες που υποβάλλεται στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου. Η πραγματοποίηση αυτού του δρόμου εξαρτάται από τη λαϊκή θέληση και περνά απαραίτητα από τη συσπείρωση με το ΚΚΕ.
Οι Μ. Γλέζος και Αλ. Μητρόπουλος-ανεξάρτητα από την πορεία του καθένα και την ειλικρίνεια των προθέσεων- δεν είπαν τίποτα παραπάνω από αυτό που αναγνωρίζει μια μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού: ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που του είπε την αλήθεια
-Ανταποκρίνεται η Μαρξιστική θεωρία πάνω στις προκλήσεις και τις ιδιαιτερότητες του «ψηφιακού εργάτη»; Είναι σε θέση το ΚΚΕ να αναλύσει θεωρητικά επαρκώς τις συνθήκες που διαμορφώνουν οι νέες τεχνολογίες και η ψηφιακή οικονομία στην εργασία;
-Το ΚΚΕ μελετάει τις σύγχρονες εξελίξεις στην οικονομία, την κοινωνία, την παραγωγή. Το Πρόγραμμα του είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο και θεμελιωμένο. Ακριβώς αυτές τις σύγχρονες, τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της υψηλής επιστημονικής ειδίκευσης λέμε ότι μπορούν να αξιοποιήσουν οι εργαζόμενοι, αναπτύσσοντας τις και παραπέρα, στα πλαίσια όμως μιας άλλης κοινωνίας και εξουσίας όπου όλα αυτά και οι τεράστιες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Ο χαρακτήρας της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης δεν αλλάζει επειδή έχουμε ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, οι οποίες μπαίνουν στην υπηρεσία του κεφαλαίου για να υπηρετήσουν το κέρδος τους και όχι τη διευρυμένη κοινωνική παραγωγή. Οι εξελίξεις όχι απλά επιβεβαιώνουν το μαρξισμό, αλλά και τον κάνουν όσο ποτέ επίκαιρο.
- Γιατί ο κόσμος και η εργατική τάξη ανεξάρτητα αν συμμερίζονται ή όχι τον αντιμνημονιακό λόγο δεν κατεβαίνουν στο δρόμο να διεκδικήσουν;
-Αγώνες, έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια, απεργιακοί και άλλοι. Η θετική και αρνητική πείρα των αγώνων αυτών αποτελεί παρακαταθήκη. Το κύριο είναι ότι αυτοί οι αγώνες δεν έβαλαν στο επίκεντρο τον πραγματικό ένοχο για τα μνημόνια, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία και σε αυτή τη γραμμή να χαράξουν την πάλη τους. Έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ -και αυτοί που μείναν και αυτοί που φύγαν τώρα συνεχίζοντας την εξαπάτηση- που έκρυψαν πίσω από μια θολή «αντιμνημονιακή» ρητορική τους πραγματικούς ενόχους. Αυτό το θολό σχήμα έγινε τελικά το όχημα για να σέρνει το ριζοσπαστισμό του κινήματος, τη θέληση του λαού και της νεολαίας για να απαλλαγεί από τα μνημόνια στην ενσωμάτωση, στον παροπλισμό, στην αγωνιστική καθυστέρηση, στην αυταπάτη ότι η λύση βρίσκεται στην εναλλαγή διαχειριστών στην κυβέρνηση, δίνοντας όλη την ευκαιρία να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, να κυριαρχήσει η απογοήτευση.
Στον αντίποδα είναι οι δυνάμεις του ΚΚΕ που μαζί με άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές έδωσαν και δίνουν τη μάχη για την οργάνωση του κινήματος, της αντίστασης και της αλληλεγγύης, για να αποκτά η εργατική - λαϊκή πάλη προσανατολισμό ρήξης με το κεφάλαιο, την ΕΕ, την εξουσία τους. Μόνο έτσι και μ' ένα δυνατό ΚΚΕ παντού, μπορεί να σπάει και η μοιρολατρεία, η λογική της «αναποτελεσματικότητας», να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και η ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας που είναι επείγον ζήτημα.
-Γιατί το ΚΚΕ δεν ήταν υπέρ του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια;
-Το ΚΚΕ στήριξε στη βουλή τη ρύθμιση που υπήρχε στο λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, για να τιμωρούνται αυστηρά όχι μόνο οι επιθέσεις αλλά και οποιεσδήποτε προσβλητικές συμπεριφορές σε βάρος ανθρώπων που έχουν επιλέξει διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Από κει και πέρα η επιστημονική συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης είναι τελείως διαφορετική. Η θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι επί της ουσίας επέκταση του θεσμού της οικογένειας, όπως δείχνει και η εμπειρία άλλων χωρών όπου άνοιξε ο δρόμος και για την υιοθεσία παιδιών. Εμείς δε συμφωνούμε σε αυτό. Παίρνοντας υπόψη μας και την επιστημονική συζήτηση που ακόμα δεν έχει καταλήξει, λέμε ότι η σεξουαλική επιλογή, η συμβίωση είναι ατομική-ιδιωτική υπόθεση, η οικογένεια όμως είναι βασικά θεσμός, που περιλαμβάνει την προστασία των παιδιών που προκύπτουν από τη συμβίωση, τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας και στην περίπτωση των μονογενεϊκών οικογενειών. Στη συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών αντικειμενικά το παιδί έχει παραποιημένη, ανορθολογική, αντίληψη αυτής της βιολογικής σχέσης. Για την ομαλή ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών είναι απαραίτητο αυτά να κατανοούν τη βιολογική σχέση άνδρα-γυναίκας που προκύπτει από τη φυσιολογία του ανθρώπου.
Πάντως με την ευκαιρία επιτρέψτε μου να πω ότι είναι παντελώς αποπροσανατολιστική η προσπάθεια όσων προτάσσουν το σεξουαλικό προσανατολισμό ως διαχωριστική γραμμή στην εκμεταλλευτική κοινωνία που ζούμε εις βάρος της ταξικής. Πρόκειται για φιλολογία που με κριτήριο τη στάση στο σύμφωνο συμβίωσης, κατατάσσει τις πολιτικές δυνάμεις σε συντηρητικές και δήθεν προοδευτικές, φτάνοντας να δίνει συγχωροχάρτι σε αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις επειδή τοποθετούνται θετικά στο ζήτημα αυτό.