Ένα πρόσωπο που γνωρίζει καλά τα θέματα Παιδείας είναι και νέος υφυπουργός Παιδείας Θεοδόσης Πελεγρίνης. Ένα πρόσωπο η επιλογή του οποίου προκάλεσε έκπληξη την τελευταία στιγμή. Ο ίδιος άλλωστε δεν το περίμενε. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά προσερχόμενος στο Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης δήλωσε χαρακτηριστικά ότι δεν γνώριζε τίποτα και ότι ενημερώθηκε την ώρα που έβλεπε τον Ολυμπιακό.
Ο κ. Πελεγρίνης δεν είναι ένα πρόσωπο άγνωστο στο πανελλήνιο. Πρώην πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, απασχόλησε κατά καιρούς τα φώτα της δημοσιότητας όταν δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες του σε ΜΜΕ κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης. Κατά το παρελθόν έχει παρουσιάσει επίσης και τηλεοπτικές εκπομπές.
Ο ίδιος επίσης είχε προκαλέσει σάλο το 2013 στους κύκλους του Πανεπιστημίου Αθηνών όταν έκανε δηλώσεις περί «Ναζί πρυτάνεων».
«Δεν θα αμφισβητήσω ότι είναι καταξιωμένοι, αλλά σας λέω ότι ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους, ο Χάιντεγκερ, ήταν ο πρώτος Ναζί πρύτανης. Το ότι κάποιος είναι καταξιωμένος δεν σημαίνει ότι έχει και διοικητική ικανότητα», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Διαβάστε το βιογραφικό του κ. Πελεγρίνη σε πρώτο πρόσωπο όπως ακριβώς το έχει δημοσιεύσει ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα:
«Γεννήθηκα το 1948, στο Σουδάν. Εργάζομαι ως καθηγητής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είμαι απόφοιτος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του ΄Εξετερ της Αγγλίας και διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του πανεπιστημίου αυτού.
Διδάσκω στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας από το 1977. Διετέλεσα Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής από το 2001 έως το 2007, Πρόεδρος του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας από το 2007 έως το 2011, Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στη Φιλοσοφία από το 2005, και Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Αύγουστο του 2014.
Πέρα από το διδακτικό και συγγραφικό μου έργο συνεργάστηκα με την δημόσια τηλεόραση, επιμελούμενος και παρουσιάζοντας τις σειρές εκπομπών Την Ταυτότητά Σας, Παρακαλώ (1999), Και το Ταξίδι Συνεχίζεται (2000) και 25ηΏρα (2002), στο πλαίσιο των οποίων σκιαγραφήθηκαν κορυφαίες στιγμές τής νεότερης Ελλάδας, μέσα από τα οράματα και τη δράση ορισμένων ξεχωριστών ιστορικών μορφών και διαπρεπών διανοουμένων. Συνεργάστηκα επίσης, με το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας παρουσιάζοντας ιδέες και πρόσωπα από τον κόσμο της διανόησης στο πλαίσιο των εκπομπών Εγχειρίδιο φιλοσοφίας (2001) και Λεξικό της Φιλοσοφίας (2002).
Από το 1993 έως το 2000 οργάνωσα στο Παλιό Πανεπιστήμιο, στην Πλάκα, επτά πανελλήνια και διεθνή επιστημονικά συνέδρια: «Φάουστ: Η μαγεία της φιλοσοφίας – Η φιλοσοφία της μαγείας» (1993), «Γαλιλαίος Γαλιλέι: Αιρετικές φωνές» (1994), «Η εκδίκηση» (1996), «Η μοχθηρία του γέλιου» (1997), «Το αιώνιο θήλυ» (1998), «Ωδή στη νύχτα» (1999) και «Η αξία της φθοράς» (2000). Στο πλαίσιο των συνεδρίων αυτών πραγματοποιήθηκαν επαγγελματικού χαρακτήρα θεατρικές παραστάσεις κλασικών έργων, όπως ο Οθέλος του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Ν. Κοντούρη, ο Δον Ζουάν του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Β. Νικολαΐδη, ο Φάουστ του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Γ. Καλαντζόπουλου, η Ελένητου Ρίτσου σε σκηνοθεσία Β. Παπαβασιλείου, η Λοκαντιέρα του Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Σ. Ράλλη, Τα λάθη μιας νύχτας του Γκόλντσμιθ σε σκηνοθεσία Αλ. Μυλωνά. Σκοπός της ένταξης των θεατρικών αυτών παραστάσεων στο πρόγραμμα των φιλοσοφικών συνεδρίων ήταν η εναρμόνιση της τέχνης του δράματος με την προσέγγιση των αντικειμένων της φιλοσοφίας.
Εμφορούμενος από την πεποίθηση πως η φιλοσοφία και το θέατρο είναι χώροι εξόχως συγγενικοί και συμπληρωματικοί, παρουσίασα από το 2006 έως το 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τη σειρά
«Η Φιλοσοφία στην Σκηνή». Πρόκειται για 14 πρωτότυπα θεατρικά έργα(Θαλής, Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Σωκράτης, Πλάτων,Αριστοτέλης,Μάρκος Αυρήλιος, Καρτέσιος, Χιουμ, Καντ, Νίτσε Σοπενχάουερ, Κίρκεγκωρ και Βιτγκενστάιν), μέσα από την πλοκή των οποίων εκτίθεται η ζωή και η πνευματική δράση των εν λόγω κορυφαίων φιλοσόφων, με τη σύμπραξη επαγγελματιών σκηνοθετών, ηθοποιών και άλλων συντελεστών.
Τον χειμώνα του 2011 παρουσίασα σε μπαρ του Κολωνακίου τον μονόλογό μου Φθορά, φθορά, φθορά, ενώ από τον Ιανουάριο του 2013 ανεβάσαμε με τον Κώστα Καζάκοστην σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης τον έργο μου Ιουλιανός.Το ίδιο έργο παρουσιάστηκε στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1913.
Τον Οκτώβριο του 2014 τιμήθηκα στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λονδίνο με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας για τον ρόλο μου στην ταινία του Δημήτρη Πιατά, Πανδημία –ταινία η οποία απέσπασε, επίσης, τα βραβεία καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερου σεναρίου».