Κάτω το 10% του παγκοσμίου πληθυσμού θα ζει υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας μέχρι το τέλος του 2015, σύμφωνα με προβλέψεις της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Οι τελευταίες προβλέψεις του ιδρύματος, που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, εκτιμούν πως το ποσοστό αυτών που ζουν με 1,90 δολάρια την ημέρα θα πέσει από το 12,8%, όπου βρισκόταν το 2012, στο 9,6% φέτος. Αυτό σημαίνει ότι 702 εκατ. άνθρωποι εξακολουθούν να μάχονται για την επιβίωσή τους.
Σε κάθε περίπτωση όμως, πρόκειται για σημαντική μείωση σε σχέση με τους αριθμούς που έχουν αναφερθεί μέσα στα τελευταία 25 έτη. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το 37,1% του παγκοσμίου πληθυσμού ζούσε υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας το 1990. Το 2015, το ποσοστό αυτό αναμένεται να πέσει στο 9,6%.
«Πρόκειται για την καλύτερη είδηση στον κόσμο σήμερα- αυτές οι προβλέψεις μας δείχνουν πως είμαστε η πρώτη γενιά στην παγκόσμια ιστορία που μπορεί να δώσει τέλος στην ακραία φτώχεια» δήλωσε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Τζιμ Γιογνκ Κιμ. «Αυτή η νέα πρόγνωση πτώσης της φτώχειας σε μονοψήφια ποσοστά θα μας δώσει νέο momentum και θα μας βοηθήσει να επικεντρωθούμε ακόμα περισσότερο στις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για το τέλος της ακραίας φτώχειας».
Η εξάλειψη της φτώχειας το 2030- στόχος που έχει τεθεί από τα Ηνωμένα Έθνη και ΜΚΟ ανά τον κόσμο – δεν έγινε ξαφνικά εύκολη υπόθεση, προειδοποίησε.
«Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά εν μέσω μιας περιόδου βραδύτερης παγκόσμιας ανάπτυξης, ασταθών χρηματαγορών, συγκρούσεων, υψηλής ανεργίας στους νέους και της αυξανόμενης επίδρασης της κλιματικής αλλαγής» είπε. «Αλλά παραμένει εφικτός στόχος, αρκεί οι υψηλές προσδοκίες μας να συνοδεύονται από εθνικά σχέδια που βοηθούν τα εκατομμύρια που ζουν ακόμα υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας».
Παρά τη συνολική πτώση, ο αριθμός των φτωχών δεν μειώνεται το ίδιο γρήγορα σε κάποιες περιοχές που είναι εμπόλεμες όπου εξαρτώνται από εξαγωγές αγαθών, σημειώνει η Παγκόσμια Τράπεζα. Τα δεινά δείχνουν να συγκεντρώνονται όλο και περισσότερο στην υποσαχάρια Αφρική. Η εν λόγω περιοχή, στην οποία το 1990 αντιστοιχούσε το 15% της παγκόσμιας φτώχειας το 1990, πλέον αντιστοιχεί σχεδόν το 50%.
Η συγκεκριμένη «μερίδα του λέοντος» για την περιοχή αυτή εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από τη σημαντική πτώση της φτώχειας στη νότια Ασία από το 50.6% το 1990 στο (αναμενόμενο) 11,9% κατά τα τέλη του 2015, αλλά η κατάσταση στην υποσαχάρια Αφρική επιδεινώνεται από την ταχεία αύξηση του πληθυσμού, της τάξης του 2,6%, σύμφωνα με ειδικούς.
«Ο ρυθμός με τον οποίο μειώνεται η φτώχεια είναι μικρότερος αυτού με τον οποίο αυξάνεται ο πληθυσμός αυξάνεται, οπότε ο αριθμός αυτών που ζουν υπό συνθήκες φτώχειας συνεχίζει να αυξάνεται» έγραψε τον Μάιο ο Λόρενς Τσάντι του Brookings Institution. Ο Τσάντι υπέδειξε επίσης προβληματικές πρακτικές συλλογής δεδομένων και «αναντιστοιχία ανάμεσα στο πού είναι η ανάπτυξη και πού είναι οι φτωχοί» στην Αφρική.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η υποσαχάρια Αφρική δεν έχει κάνει σημαντικά βήματα. Η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπει ότι η φτώχεια στην περιοχή θα πέσει από το 42,6% το 2012 στο 35,2% μέχρι το τέλος του έτους.
Η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνει την αύξηση της μόλυνσης στις πόλεις των αναπτυσσόμενων χωρών ως άλλο ένα στοιχείο το οποίο λειτουργεί κατά της συνολικής εξάλειψης της φτώχειας.
«Η μόλυνση του αστικού αέρα έχει αναδειχθεί ως βασικό αίτιο προβλημάτων υγείας σε αναπτυσσόμενες χώρες- τριπλάσιο και άνω σε σχέση με την ελονοσία, το AIDS και τη φυματίωση μαζί» σημειώνεται στην αναφορά της τράπεζας. «Αν και οι τάσεις στα “παραδοσιακά” προβλήματα νερού και υγιεινής δείχνουν σημαντική πρόοδο μέσα στα τελευταία 25 έτη, οι τάσεις στα “μοντέρνα” προβλήματα της διαχείρισης του περιβάλλοντος και της βιωσιμότητας υποδεικνύουν το αντίθετο».