Στους λόγους για τους οποίους η Άνγκελα Μέρκελ δεν κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης, όπως εκτιμούσαν πολλά μέσα ενημέρωσης, αναφέρεται άρθρο του Politico με τον τίτλο: «Ουφ! Η Μέρκελ δεν κέρδισε».
Ο αρθρογράφος Konstantin Richter δηλώνει ευγνώμων που δεν συνέβη αυτό. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, μόλις το 19% των Γερμανών επιθυμούσε την βράβευση, ενώ ακόμα και η ίδια η καγκελάριος είχε εφιάλτες με αυτό το σενάριο. Την Τετάρτη, η Γερμανίδα πολιτικός δήλωσε μπροστά στις κάμερες ότι η ιδέα της νίκης της προκαλούσε μελαγχολία.
Ακόμα και οι ίδιοι οι υποστηρικτές της θεωρούσαν ότι μια ενδεχόμενη βράβευσή της θα ήταν πρόωρη, καθώς η Γερμανία ακόμα προσπαθεί να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση. Θα ήταν σαν να δινόταν το Νόμπελ λογοτεχνίας σε κάποιον πολλά υποσχόμενο συγγραφέα που γράφει ακόμα το πρώτο του βιβλίο.
Όπως τονίζει ο αρθρογράφος του Politico, η απόφαση της Μέρκελ να υποδεχτεί τους πρόσφυγες εξέπληξε τους πάντες. Η ίδια καγκελάριος είχε εξάλλου κρατήσει σκληρή και αμείλικτη στάση στο ελληνικό ζήτημα.
«Λίγους μήνες πριν, διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας κρατώντας πανό που παρουσίαζαν την Μέρκελ με το μουστάκι του Χίτλερ».
Κανείς -ούτε στη Γερμανία- δεν θα μπορούσε να προτείνει την Άνγκελα Μέρκελ ως υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης, μέχρι πρόσφατα. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Politico, όλα δείχνουν πως η ίδια ήθελε να αλλάξει την εικόνα της. Εξάλλου μετά το ατύχημα στην Φουκοσίμα το 2011, αμέσως έδωσε εντολή να απενεργοποιηθούν όλοι οι αντιδραστήρες.
Ακόμα και μετά την πτώση της δημοτικότητάς της, η Μέρκελ συνεχίζει να κρατά την ίδια στάση απέναντι στους πρόσφυγες. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στην χριστιανική της ανατροφή, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι προσπαθεί να ενισχύσει το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Πολλοί λένε ότι αυτή η κίνηση θα της δώσει περισσότερη δύναμη στις διεθνείς πολιτικές.
Τα τελευταία χρόνια η επιτροπή των βραβείων Νόμπελ έδειξε ότι θέλει να χρησιμοποιήσει το βραβείο ως ένα εργαλείο για πολιτική αλλαγή. Το να έδιναν 8 εκατ. νορβηγικές κορώνες στην Μέρκελ δεν θα την βοηθούσε. Οι διαπραγματευτές στην Τυνησία ήταν ένα πιο σίγουρο στοίχημα.