Οξεία κριτική άσκησε η ελληνική Greenpeace στην τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στην διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή που λαμβάνει χώρα από την Δευτέρα στο Παρίσι.
«Η σύνοδος αυτή πρέπει να αποτελέσει ιστορική καμπή. Πρέπει να επιταχυνθεί η παγκόσμια μετάβαση σε μια φιλική προς το κλίμα, βιώσιμη κοινωνία», είχε πει ο Έλληνας πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι «η Ελλάδα, που αυτή τη στιγμή βιώνει μια άνευ προηγουμένου προσφυγική κρίση και την ανθρώπινη απόγνωση, δίνει πολιτική προτεραιότητα στην ανάγκη να αποτραπεί ο κίνδυνος μετατόπισης της κλιματικής αλλαγής».
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσίευσε μέλος στην ιστοσελίδα της Περιβαλλοντικής Οργάνωσης, ο κ. Τσίπρας, σε αντίθεση με τον Καναδό ομόλογό του, κατάφερε «σε μία τοποθέτηση 453 λέξεων να μην αναφέρει ποτέ τις λέξεις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και εξοικονόμηση ενέργειας».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, δεν ανέφερε τίποτα το ουσιώδες, αλλά περιορίστηκε σε πολιτικές κοινοτοπίες. Ακόμα, υπερασπίστηκε την επιθυμία των εφοπλιστών να ρυθμίζουν οι ίδιοι της εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
«Κατήγγειλε τον καπιταλισμό και τον νεοφιλελευθερισμό και αρκέστηκε σε διαπιστώσεις και γενικές τοποθετήσεις, οι οποίες έγιναν συγκεκριμένες μόνο σε ένα σημείο: την υπεράσπιση της πάγιας θέσης των Ελλήνων εφοπλιστών να μην ρυθμίζονται οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη ναυτιλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά από τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας (ΙΜΟ), δηλαδή από τους ίδιους τους εφοπλιστές. Ειρωνικά λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα ο κ. Τσίπρας είχε στηλιτεύσει τη μεγιστοποίηση του κέρδους ως κριτηρίου που υπαγορεύει πολιτικές αποφάσεις. (...) Δυστυχώς, η Ελλάδα παραμένει χαμένη και αποπροσανατολισμένη, όπως φάνηκε ξεκάθαρα στην ομιλία του κ. Τσίπρα. Εν έτει 2015, τα εύκολα συνθήματα περασμένων δεκαετιών ούτε ορίζουν ούτε προσδίδουν προοδευτικότητα σε κάποιον. Τα έργα το κάνουν αυτό. Ο προοδευτικός χώρος έχει πάψει να είναι το προνομιακό πεδίο του κ. Τσίπρα, οι διεθνείς εξελίξεις άλλωστε το αποδεικνύουν αυτό περίτρανα. Όσο δεν βρίσκει όμως αυτό το προοδευτικό στίγμα που της λείπει η χώρα, τόσο βαθαίνει το χάσμα και οι κοινωνικές ανισότητες. Έτσι γίνεται πάντα όταν μπαίνουν τα κέρδη πάνω από τους πολίτες και όχι το αντίστροφο».