Μαζί με τους συγκεντρωμένους, πίσω από την πρώτη σειρά των πλακάτ, ο ηθοποιός Σταύρος Ζαλμάς. Τον ρωτάω για το κίνητρό του να συμμετάσχει: «Νιώθω υποχρέωσή μου να συμπαρασταθώ σε αυτούς τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ζήτημα ζωής ή θανάτου...», μου λέει.
«Συζητάμε πλέον για τα αυτονόητα- η έλλειψη αντιρετροϊκών φαρμάκων είναι μια εν δυνάμει ωρολογιακή βόμβα. Ένας φορέας του ιού, όσο είναι σε θεραπεία, είναι υγιής ο ίδιος αλλά και δεν μπορεί να μεταδώσει τον ιό. Όταν σταματήσει τα φάρμακα κινδυνεύει ο ίδιος αλλά και οι γύρω του».
Η «Θετική Φωνή» με το έργο που έχει να επιδείξει τα τελευταία χρόνια όσον αφορά την ενημέρωση και την πρόληψη, τις δωρεάν εξετάσεις που πραγματοποιεί, υποκαθιστά το κράτος. Αλλά είναι ντροπή να συμβαίνει αυτό στη σημερινή Ευρώπη- είμαστε σε ένα οριακό σημείο που άπτεται της ανθρωπιστικής κρίσης. Αν δεν είναι αυτό ανθρωπιστική κρίση, τότε τι είναι; Η Ευρώπη διαθέτει κονδύλια, ας κάνουν κάτι για αυτή την απελπιστική κατάσταση, ανθρώπων που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή.