Κάτι τρέχει στο Μαξίμου καθώς τις τελευταίες ημέρες η σεναριολογία για ενίσχυση της ρευστής κυβερνητικής πλειοψηφίας των 153 «δίνει και παίρνει» και μάλιστα από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν να συντηρεί όλη αυτήν την παραφιλολογία περί ενδεχόμενης συνεργασίας με την Ένωση Κεντρώων ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης εν αγνοία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Όμως όπως συνήθως συμβαίνει και σε αυτήν την περίπτωση δεν λείπουν και οι υπερβολές, όπως η υποτιθέμενη «συνάντηση» της Τρίτης (29/12) των κ.κ Φλαμπουράρη και Λεβέντη, όταν και οι δύο ως πολιτικοί μηχανικοί παρευρέθηκαν ως καλεσμένοι σε εκδήλωση του ΤΕΕ.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες πάντως η ανησυχία στο κυβερνών κόμμα και ιδιαίτερα μεταξύ του πρωθυπουργού και των στενών του συνεργατών είναι δεδομένη και έγκειται στη ψήφιση των νομοσχεδίων του ασφαλιστικού (μέχρι 20 Ιανουαρίου) και του φορολογικού όπου συμπεριλαμβάνονται και οι διατάξεις για τους αγρότες (μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου.)
Η «κόκκινη γραμμή» του Μαξίμου για το ασφαλιστικό- ότι δηλαδή επ' ουδενί δεν θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις- φαίνεται ότι θα εξασφαλίσει την ψήφο των 153 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Όμως εδώ θα πρέπει να μπει η υποσημείωση ότι θα πρέπει να συμφωνήσουν σε αυτό και οι δανειστές, καθώς δεν έχουν βρεθεί τα ανάλογα ισοδύναμα. Ήδη οι εκπρόσωποι του κουαρτέτου των θεσμών φαίνεται να διαφωνούν με την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, ενώ το εναλλακτικό σενάριο για φόρο υπέρ του ασφαλιστικού στις μεγάλες τραπεζικές συναλλαγές δεν έχει μπει ακόμα στο τραπέζι.
Από την άλλη η στάση του ΔΝΤ είναι ιδιαίτερα σκληρή και επιμένει σε μειώσεις και στις κύριες συντάξεις για να γίνει βιώσιμο το ασφαλιστικό. Έτσι σε περίπτωση που αυτή η «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης «ξεφτίσει» δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη η ψήφος των 153 κυβερνητικών βουλευτών.
Στο δεύτερο νομοσχέδιο, αυτό της φορολόγησης των αγροτών, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα καθώς αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- και κυρίως οι προερχόμενοι από περιφέρειες της επαρχίας- εκφράζουν ανοικτά τη διαφωνία τους.
Στο Μαξίμου πάντως φαίνεται να έχουν λάβει διαβεβαιώσεις από «επικίνδυνους βουλευτές» ότι ακόμα και αν διαφωνήσουν ανοικτά θα παραιτηθούν και δεν θα ρίξουν την κυβέρνηση όμως η ανησυχία παραμένει και πλέον γίνονται υποθέσεις εργασίας για όλα τα σενάρια.
Το ιδανικό θα ήταν προκειμένου να αποφευχθεί η οποία πολιτική αστάθεια, ο Βασίλης Λεβέντης και οι 8 βουλευτές του να στηρίξουν τα δύο κυβερνητικά νομοσχέδια, ή δια της απουσίας τους να ρίξουν το πήχη της απαιτούμενης πλειοψηφίας κάτω από τις 151 ψήφους και συγκεκριμένα στις 146.
Όμως από την επομένη, και εάν έχουν καταψηφίσει κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές, θα ανοίξει η συζήτηση για τον εάν έχει χαθεί η δεδηλωμένη.
Από την πλευρά του ο Βασίλης Λεβέντης τάσσεται ανοικτά κατά του ενδεχόμενου πρόωρων εκλογών και ζητά οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή της Ν.Δ ή κυβέρνηση τεχνοκρατών. Ενδεικτικό είναι ότι τάσσεται υπέρ της εκλογής του Β. Μεϊμαράκη στην προεδρία της Ν.Δ, γιατί όπως εκτιμά θα είναι πιο συναινετικός στην δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης, ενώ από την άλλη προεξοφλεί πολιτική αστάθεια, υποστηρίζοντας ότι ο Πάνος Καμμένος με ένα νεύμα του Κ.Καραμανλή θα σπάσει τη συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κύκλοι του Μαξίμου εκτιμούν ότι στο ακραίο -όπως υποστηρίζουν- σενάριο πολιτικής αστάθειας τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα επιδιώξουν να αποφύγουν το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και αυτό γιατί πάλι τα μικρά ποσοστά των κομμάτων θα είναι δύσκολο να συγκροτήσουν κυβερνητική πλειοψηφία και πάλι θα οδηγηθούν σε ετερόκλητες συμμαχίες.
Έτσι και εφόσον διαπιστωθεί η απροθυμία, όπως εκτιμούν, της Ν.Δ να συμμετάσχει σε οικουμενική κυβέρνηση (αρνητικός θα είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ) το κόμμα του κ. Λεβέντη ίσως στραφεί προς το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς οι αρνήσεις των άλλων θα δικαιολογούν την «στροφή». Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι στους βουλευτές του κ. Λεβέντη ίσως στραφούν μεμονωμένα και κάποιοι βουλευτές από το Ποτάμι και ίσως και του ΠΑΣΟΚ, αλλά σε αυτές τις εκτιμήσεις επιμένουν να είναι αόριστοι χωρίς να φωτογραφίζουν πρόσωπα.
Τέλος στο Μαξίμου εκτιμούν ότι όποια διαφοροποίηση του Πάνου Καμμένου, όπως στο σύμφωνο συμβίωσης και τη στράτευση γυναικών, είναι στο πλαίσιο της πολιτικής ατζέντας των ΑΝΕΛ και θεωρούν δεδομένο ότι στα κρίσιμα ζητήματα όπως το φορολογικό και το ασφαλιστικό δεν θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις, καθώς θεωρούν δεδομένο ότι τόσο ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, όσο και οι βουλευτές του στην παρούσα φάση απεύχονται το όποιο σενάριο πρόωρων εκλογών.