Την οικονομική πολιτική Ομπάμα, εναντίον κάθε μορφής λιτότητας που μοιραία φέρνει ύφεση, αντιπαραβάλει και προβάλει ως ριζική λύση στο γενικότερο πρόβλημα της Ελλάδος, αντιπροτείνει ο πρώην Γερουσιαστής και υποψήφιος (το 1988) για το προεδρικό αξίωμα Μάικλ Δουκάκης σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που παραχώρησε στα επίκαιρα.
Απευθυνόμενος μάλιστα ουσιαστικά στην αμερικανική κοινωνία και πολιτική σκηνή , παρόλο που λέει ότι η Ελλάδα δε χρειάζεται αυτή την στιγμή κάποιο σχέδιο έκτακτης βοήθειας από της ΗΠΑ, εν τούτοις εξηγεί και αιτιολογεί την μέχρι σήμερα στάση των ΗΠΑ στο ζήτημα της Ελλάδας αλλά με σαφήνεια ζητά περισσότερα όχι μόνο από τον Λευκό Οίκο υπέρ της Ελλάδος αλλά και από τους ΕλληνοΑμερικανούς.
Όπως επισημαίνει: Η λιτότητα είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια χώρα ή μια περιοχή για να βγει από μια μεγάλη ύφεση. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε αυτή την πολιτική. Δείτε πόσο διαφέρει η σημερινή οικονομική κατάσταση της Ευρώπης από εκείνη των ΗΠΑ. Ευτυχώς, το 2008 εκλέξαμε έναν Δημοκρατικό πρόεδρο και ένα Δημοκρατικό Κογκρέσο, και οι οικονομικές πολιτικές τους βοήθησαν να αντιστραφεί η φορά των πραγμάτων, Αυτό που με αφήνει άναυδο είναι ότι όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι για την προεδρία δεν θέλουν να αποκαταστήσουν μόνο την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μπους, αλλά και την ολέθρια οικονομική πολιτική της η οποία προκάλεσε στις ΗΠΑ τη μεγαλύτερη ύφεση από τη δεκαετία του 1930 και συνέβαλε στο να γίνει το ίδιο σε παγκόσμια κλίμακα.
Δεν είμαι βέβαιος ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ. Όπως, επίσης, δεν είμαι βέβαιος ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα βρει υποστήριξη στις ΗΠΑ. Πιστεύω, όμως, ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που έχουν κάνει οι ΗΠΑ και μπορούν να συνεχίσουν να τα κάνουν ώστε να δημιουργηθούν κίνητρα τόσο για τη μεγέθυνση της Ελληνικής οικονομίας όσο και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους Έλληνες. Αρκετοί από εμάς που ανήκουμε την Ελληνοαμερικανική κοινότητα συνεργαζόμαστε με τον Λευκό Οίκο στο πλαίσιο ενός τέτοιου προγράμματος και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει πολλά για να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της. Είναι σημαντικό να υπάρξουν πιο αυστηρά πρότυπα ακεραιότητας, να δημιουργηθεί ένας πιο σοβαρός και αποτελεσματικός φορολογικός μηχανισμός, και να πραγματοποιηθούν μεγάλες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. όμως, θεωρώ ότι δεν είναι λογικό να υποχρεώνεται η Ελλάδα να εφαρμόζει μια γελοία και, κατά τη γνώμη μου, λανθασμένη πολιτική οικονομικής λιτότητας. Παρ’ όλο που πρέπει να βάλει σε τάξη τα του οίκου της, η Ελλάδα δεν χρειάζεται λιτότητα αλλά κίνητρα.»
Αναφερόμενος, στο πολύ πιθανό εκλογής στο προεδρικό αξίωμα της Χίλαρυ Κλίντον το οποίο θεωρεί αρκετά δύσκολο αλλά όχι απίθανο: «Ασφαλώς και οι ΗΠΑ είναι έτοιμες για μια γυναίκα πρόεδρο. Στην πραγματικότητα, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόχο χρειάσθηκε να περιμένουμε τόσο πολύ. Έχουμε γυναίκες δημάρχους, κυβερνήτες Πολιτειών και μέλη του Κογκρέσου. Είχαμε εξαιρετικές γυναίκες ως υπουργούς Εξωτερικών. Παρ’ όλο που δεν θα είναι εύκολο να εκλεγεί πρόεδρος, πιστεύω ότι η Χίλαρι Κλίντον πληροί όλες τις προϋποθέσεις χάρη στην εμπειρία της στο Λευκό Οίκο, στη Γερουσία των ΗΠΑ και στο Υπουργείο των Εξωτερικών ».
Αναφερόμενος στο ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή της Μεσογείου και την απειλή του Ισλάμ, εξηγεί, αφήνοντας και αιχμές για την εως τώρα ακολουθούμενη πολιτική των ΗΠΑ, τονίζει ότι κάθε τέτοιας ή οποιασδήποτε άλλης μορφής απειλή μπορεί να περιοριστεί μόνον αν λαμβάνονται δράσεις και πρωτοβουλίες μέσω των διεθνών οργανισμών. Στην συζήτηση, απέφυγε να απαντήσει, παρά τις σε οτιδήποτε αφορά προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο έμπειρος πολιτικός και ακαδημαϊκός ο οποίος πλέον ασκεί τα καθήκοντα του ως πανεπιστημιακός διδάσκαλος των πολιτικών επιστημών, διακριτικά έχει αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική των ΗΠΑ, αλλά ποτέ δεν έπαψε να παρακολουθεί τα πολιτικά δρώμενα και τεκταινόμενα στην Ελλάδα, απαντάει σε μια σειρά καίριων ερωτήσεων που του θέσαμε αντλώντας αφορμές από την επικαιρότητα αλλά και από το παρελθόν όπου σχεδόν για πρώτη φορά αποκαλύπτει δυο βασικά λάθη της ήττας του από τον G. Bush το 1988.
Χαρακτηριστικό της ευαισθησίας που εξακολουθεί να τον διακρίνει σε ότι αφορά την μεγάλη του αγάπη την Ελλάδα είναι ότι το 2010 όταν ξεκίναγε η κρίση στην Ελλάδα τέθηκε με σειρά πρωτοβουλιών και ενεργειών σε μια συμβολικού χαρακτήρα ακτιβιστική πρωτοβουλία με γενικό τίτλο ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΜΕ ΕΛΛΑΔΑ με στόχο να τονωθεί ο Ελληνικός τουρισμός, παροτρύνοντας κυρίως Αμερικανούς να επισκεφθούν έστω μια φορά στην ζωή τους την χώρα που γέννησε την Δημοκρατία και τις μεγάλες αξίες του Δυτικού πολιτισμού.
Πηγή: Επίκαιρα