Στις διαφορές μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Γερμανίας στο ζήτημα της ελάφρυνσης τους ελληνικού χρέους αναφέρεται άρθρο των Financial Times το οποίο υπογράφει ο Wolfgang Münchau και έχει τίτλο «Το ΔΝΤ και η μπλόφα του Βερολίνου στο ελληνικό ζήτημα».
Ο αρθρογράφος και οικονομικός αναλυτής κ. Münchau προβλέπει ότι στις διαπραγματεύσεις του καλοκαιριού θα υπάρξουν εντάσεις εξηγώντας ότι αυτή τη φορά δεν θα είναι επειδή υπάρχει ο κίνδυνος του Grexit, αλλά εξαιτίας των διαφωνιών των εκπροσώπων των θεσμών στο κατά πόσο θα πρέπει να γίνει ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Υπενθυμίζουμε ότι το ΔΝΤ έχει τονίσει ότι το ελληνικό χρέος στο 180% του ΑΕΠ δεν είναι βιώσιμο και επιμένει να γίνει ελάφρυνση χρέους. Το Βερολίνο, από την άλλη, έχει διαφορετική άποψη. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τονίζει ότι η ελάφρυνση χρέους δεν είναι αναγκαία. Την περασμένη Πέμπτη ο ίδιος, μάλιστα, φέρεται να ζήτησε, σύμφωνα με την Handelsblatt, να μεταφέρει την ελάφρυνση χρέους στο 2018 ώστε να αποφύγει μια απόφαση του γερμανικού Κοινοβουλίου πριν από τις εκλογές στην Γερμανία το φθινόπωρο το 2017.
«Το ΔΝΤ απέρριψε δικαίως την ιδέα αυτή την προηγούμενη εβδομάδα. Θέλει να πει την αλήθεια ή, όπως μου είπε πρόσφατα αξιωματούχος, θέλει να ανακτήσει την χαμένη του παρθενία. Κάνοντάς το αυτό, θα αποκαταστήσει την φήμη του και θα αντιληφθεί την «μπλόφα» του Βερολίνου. Υπάρχει, βέβαια, κίνδυνος αυτή η αναμέτρηση να πυροδοτήσει μια ακόμα κρίση στην ευρωζώνη. Η κ. Μέρκελ έχει καλό λόγο να μην αφήσει την κατάσταση να κλιμακωθεί», γράφει ο κ. Münchau.
Το άρθρο επισημαίνει ότι παρ' όλο που η Γερμανία αποφεύγει τη συζήτηση περί ελάφρυνσης χρέους, μια ακόμα κρίση στην ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική για την ίδια: «Θα εξέθετε την ατιμία της στρατηγικής της για την διάσωση της ευρωζώνης. Δεν βλέπω πιθανότητα να ρισκάρει ένα Grexit σε μια φάση που η συμφωνία της με την Τουρκία για την επαναπροώθηση των προσφύγων που φτάνουν στην Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης».
Και καταλήγει τονίζοντας ότι υπάρχουν πολλές τεχνικές επιλογές για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής φερεγγυότητας της χώρας και ότι ο συνδυασμός της ελάφρυνσης χρέους, μιας ρεαλιστικής δημοσιονομικής προοπτικής και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, «θα έβαζαν με τη μια τέλος στην ελληνική κρίση».