Τι πραγματικά φοβούνται οι εργαζόμενοι του Athens Ledra Hotel που κάνουν επίσχεση. Τα παράδοξα των υψηλών πληροτήτων και υπέρογκων χρεών

Τι πραγματικά φοβούνται οι εργαζόμενοι του Athens Ledra Hotel και τα παράδοξα των υψηλών πληροτήτων και των υπέρογκων χρεών

Η είδηση της επίσχεσης εργασίας σε ένα εκ των λιγοστών πλέον μεγάλων, κεντρικών ξενοδοχείων της Αθήνας, το Athens Ledra Hotel, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στην «πιάτσα» που γνώριζε πολύ καλά πως τα χρέη της επιχείρησης εδώ και καιρό πολλαπλασιάζονταν. Λουκέτα στην είσοδο ξενοδοχείων μπήκαν πολλά τελευταία...

Προηγήθηκαν το ιστορικό «Πεντελικόν». Η μικρότερα ή λιγότερο εμβληματικά αλλά με διαρκή σταθερή παρουσία μέσα στο χρόνο όπως το Αthens Imperial στην Πλατεία Καραϊσκάκη, το Esperia Hotel στη Σταδίου, το La Mirage στην Ομόνοια...Και τώρα, όπως ανακοίνωσε η διοίκηση του Athens Ledra Hotel αναγκαστικά αναστέλλει τη λειτουργία του.

Το Athens Ledra όμως είναι «μαγαζί γωνία»...Στην ευρωπαϊκών προδιαγραφών λεωφόρο της πρωτεύουσας. Κοντά στο κέντρο της Αθήνας αλλά και κοντά στην παραλιακή. «Δεν μπορεί να βάλει λουκέτο»...Και ίσως πράγματι να μην βρίσκεται ένα βήμα πριν κλείσει οριστικά τις πόρτες του για τους επισκέπτες.

Όπως φαίνεται να εκτιμούν οι εργαζόμενοι, που έχουν ξεκινήσει από τη Δευτέρα επίσχεση εργασίας- και ο αριθμός των συναδέλφων τους που κάνουν την ίδια επιλογή αναμένεται μέχρι την Τετάρτη να έχει φθάσει σχεδόν το 100% των εργαζομένων- η διοίκηση έχει άλλες σχέδια που δεν τους περιλαμβάνουν... Ενώ ζητούμενο της επίσχεσης δεν φαίνεται να είναι μόνο η αποπληρωμή των δύο μισθών που θα οφείλονται και επίσημα την 1η Ιουνίου και το δώρο του Πάσχα.

Οι περισσότεροι φαίνονται πεπεισμένοι, η διοίκηση έχει μπει σε τροχιά να αφήσει το ξενοδοχείο να βγει σε πλειστηριασμό από την πιστώτρια τράπεζα κάτι που θα διασφάλισε την εξόφληση δανείου που έχει χορηγήσει, ίσως και την εξόφληση χρεών προς το Δημόσιο, το ΙΚΑ κλπ ενώ οι εργαζόμενοι, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα έχουν βγει οριστικά από τη μέση και το θρυλικό ξενοδοχείο θα κάνει μια νέα αρχή, χωρίς βάρη. Στο μυαλό δε πολλών,υπάρχει και η πιθανότητα να τους εξωθεί η ίδια η επιχείρηση στα όρια τους προκειμένου να ασκήσει πίεση σε όσους οφείλει για κάποια γενναία – ή και χαριστική- ρύθμιση των χρεών.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός είναι πως οι εργαζόμενοι μιας ακόμη επιχείρηση είναι εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση που ίσως να τους υπερβαίνει και σίγουρα τους εγκλωβίζει...

Σήμερα το ξενοδοχείο λειτουργεί με περί τα 150 άτομα τακτικό προσωπικό ενώ ανάλογα με τις ανάγκες που παρουσιάζονται απασχολείται με ημερήσιες συμβάσεις και πρόσθετο προσωπικό όπως σερβιτόρους, καμαριέρες κα. Όλοι φροντίζουν για τις ανάγκες και την φιλοξενία των επισκεπτών των συνολικά 314 δωματίων αλλά και για τη λειτουργία των μπαρ, εστιατορίων, χώρων δεξιώσεων και συνεδρίων του Athens Ledra Hotel.

Και φυσικά το ξενοδοχείο λειτουργούσε μέχρι και την Τρίτη κανονικότατα. Το άκρως παράδοξο μάλιστα δεδομένων των χρεών που έχουν δημιουργηθεί είναι - όπως μας έδειξε και εργαζόμενη στο ξενοδοχείο στην κατάσταση με τις βάρδιες του προσωπικού στις οποίες και αναγράφονται οι κρατήσεις- πως πχ από τις 28 Μαϊου μέχρι και τις 4 Ιουνίου το ξενοδοχείο λειτουργεί με πληρότητα διαρκώς αυξανόμενη από 72% και φθάνουν το 93%.

Εργαζόμενοι δε, αναφέρουν πως μόνο μέχρι τον Δεκέμβριο «υπάρχουν συμβάσεις αξίας 3εκατ. ευρώ με tour operators. Η δε Διεθνής Έκθεση των Ποσειδωνίων αναμένεται να απογειώσει την πληρότητα του ξενοδοχείου, όπως τονίζουν οι εργαζόμενοι βάσει της εμπειρίας τους όλα τα προηγούμενα έτη.

Τότε όμως ποιο είναι το πρόβλημα; Γιατί υπάρχουν οφειλές στους μισθούς, υπέρογκες όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι οφειλές σε ΙΚΑ, προμηθευτές κα και γιατί δεν γίνεται αποπληρωμή των δανείων που έλαβε η επιχείρηση για την επέκταση και ανακαίνισή του πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Το ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της διοίκησης είναι κάτι που το γνωρίζει προφανώς μόνο η ίδια και η ισχυρή στον κόσμο των επιχειρήσεων- και κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα - οικογένεια Παρασκευαϊδη.

Οι εργαζόμενοι όμως όχι μόνο δεν αντέχουν να σηκώσουν τις καθυστερήσεις στη μισθοδοσία αλλά πρωτίστως ανησυχούν για το αύριο...Οι εικασίες για το «που πάει» η κατάσταση, οι φήμες για πλειστηριασμό του ξενοδοχείου από τράπεζα, η ανησυχία πως χρησιμοποιούνται ως μοχλός πίεσης ακόμη και ο φόβος για οριστικό κλείσιμο, είναι λογικό να συνυπάρχουν στη σκέψη τους και φυσικά εκφράζονται στις συζητήσεις τους. Από τη...μοίρα του ξενοδοχείου εξαρτάται ως ένα βαθμό και η ίδια τους η ζωή.

Και η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει συνδέσει τη ζωή του με την ύπαρξη και λειτουργία του ξενοδοχείου.

Όπως διαπιστώσαμε μιλώντας με την ΓΓ του Σωματείου Εργαζομένων, Δήμο Γκουγκούδη αλλά και με άλλους εργαζόμενους, πολλοί είναι αυτοί που μετρούν δύο και πλέον δεκαετίες εργασίας στο ξενοδοχείο και αυτό φυσικά κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα...Ακόμη και συναισθηματικό επίπεδο. Πέρα από το πρακτικό...

«Μας ανησυχεί η όλη κατάσταση. Υπάρχει και το μεγάλο χρέους ύψους περίπου 31εκατ. ευρώ σε τράπεζα. Έχει κινηθεί ξανά διαδικασία πλειστηριασμού απ' ότι μαθαίνουμε», λέει στη ΗuffPost Greece, o Γ.Γ. του Σωματείου Εργαζομένων, Δήμος Γκουγκούδης . Εάν τελικά γίνει τελικά κάτι τέτοιο οι εργαζόμενοι, όπως λέει, δεν διασφαλίζονται οικονομικά. Η ιστορία γνωστή. Πρώτοι στη λίστα αυτών που πρέπει να εξοφληθούν είναι τράπεζες, Δημόσιο, προμηθευτές και ακολουθούν οι εργαζόμενοι. Όσο όμως κατεβαίνουνε αυτή τη πυραμίδα, στο πάτο της οποίας είναι οι εργαζόμενοι, δεν μένει τίποτα...

Γενικότερα η αίσθηση που επικρατεί είναι πως κάποιοι, «θέλουν να μας ξεφορτωθούν». «Εάν πάνε σε αυτή τη λογική, με πλειστηριασμούς και λοιπά, εμάς μας βγάζουν από τη μέση. Το ξενοδοχείο θα λειτουργεί αλλά χωρίς εμάς. Θα πάρουν εργαζόμενους που θα δουλεύουν ατελείωτες ώρες με 500 ευρώ ή και λιγότερα» μας λέει ο κ. Γγουγκούδης.

Σημειώνεται πως έχει γίνει τουλάχιστον μια προσπάθεια να βγει σε πλειστηριασμό το ξενοδοχείο έναντι 41εκατ. ευρώ.

«Δουλεύω εδώ 27 χρόνια. Ξεκίνησα δηλαδή λίγα χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του ξενοδοχείου (σ.σ. μέσα δεκαετίας του '80). Δεν θέλουμε να το κλείσουμε, θέλουμε να πληρωθούμε. Μας χρωστούν ήδη ένα μισθό και το δώρο και την 1η Ιουνίου οι μήνες θα γίνουν δύο» λέει μιλώντας στη HuffPost Greece ο κ.Γκουγκούδης.

«Πολλοί ήμασταν παιδιά και γίναμε η καρδιά του ξενοδοχείου. Δεν είναι πάντα εύκολο να ικανοποιήσεις αυτούς που έχουν γεμάτο πορτοφόλι αλλά αυτό που καταφέραμε είναι ο κόσμος να έρχεται ξανά σε αυτό το ξενοδοχείο για τη φιλοξενία που απολάμβανε από το προσωπικό» λέει ο κ.Γκουγκούδης και συμπληρώνει: «Έρχεται ο άλλος και σε θυμάται. Σε βρίσκει στο μπαρ που φτιάχνω τα ποτά και σου λέει: “Θα μου φτιάξεις εκείνη την ωραία τη Μαργαρίτα; Ξέρεις εσύ;”. Τι να πω...Πολλά το χρόνια και με τους συναδέλφους. Έκανα φίλους εδώ αλλά τώρα πια δεν έχω κέφι που έρχομαι για δουλειά».

Και τώρα «κάποιοι μας λένε πως θέλουμε να κλείσει το ξενοδοχείο. Όχι. Θέλουμε να πληρωθούμε και να πάρουμε απαντήσεις».

Ωστόσο, όπως εξηγεί όλες οι προσπάθειες των εργαζομένων να έχουν μια υπεύθυνη ενημέρωση έχουν πέσει στο κενό. Ακόμη και σήμερα το μεσημέρι (Τρίτη) που ανέβηκαν στα γραφεία της Διοίκησης αναζητώντας είτε τον προσωπάρχη και νομικό κ.Ανδρέα Μελετίου, είτε τον υποδιευθυντή κ.Σπύρο Ιωάννου η προσπάθειά τους δεν ευοδώθηκε. Ο πρώτος, δεν ήταν καν στο ξενοδοχείο και ο δεύτερος- όπως λένε οι εργαζόμενοι- έφυγε από την πίσω πόρτα.

Νωρίτερα πάντως ο κ.Μελετίου ήταν σίγουρα στα γραφεία της διοίκησης καθώς και η HuffPost Greece που βρέθηκε στο ξενοδοχείο ζήτησε από τη ρεσεψιόν να τον δει και να μιλήσει μαζί του, αλλά όπως μας είπε ο υπάλληλος που του μετέφερε το αίτημα, μόνος αρμόδιος ήταν ο κ.Μελετίου. Που όμως δεν ήταν στο χώρο. Ακόμη και το προσωπικό στην υποδοχή περίμενε οδηγίες για το τι θα πει στους φιλοξενούμενους...

«Και στην τριμερή συνάντηση που έγινε στο Υπουργείο Εργασίας ο κ.Ιωάννου δεν μας είπε τίποτα για το τι θα γίνει, τι σχεδιάζει η διοίκηση. Όταν δε έγινε μια τριμερής συνάντηση με τη διοίκηση του ΙΚΑ, ο εκπρόσωπος του ξενοδοχείου δεν έδειξε διάθεση να συνεργαστεί ουσιαστικά. Βλέπετε επειδή η επιχείρηση έχει χρέη στο ΙΚΑ έκανε μια ρύθμιση. Όταν την “έχασε” το ΙΚΑ μπλόκαρε τους λογαριασμούς. Έπεσαν λοιπόν προτάσεις από πλευράς του ΙΚΑ για το πως μπορούσε να ρυθμιστεί το θέμα και να κινηθούν και πάλι οι λογαριασμοί. Δεν υπήρξε όμως καμία δέσμευση από τη διοίκηση. Κανείς δεν μας λέει τίποτα».

Όπως υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι, το προηγούμενο διάστημα απέδειξαν την καλή τους διάθεση και στο...γενικότερο κλίμα της εποχής, δέχθηκαν μειώσεις στους μισθούς τους που φθάνουν το 26% όπως αναφέρει ο κ.Γκουγκούδης. Τα προηγούμενα χρόνια δε, η ξενοδοχειακή επιχείρηση μείωσε σταδιακά το προσωπικό – που κάποτε έφτανε ακόμη και τα 400 άτομα- ενώ τελευταία έγιναν και προγράμματα εθελούσιας εξόδου.

Ανάλογα και τα συναισθήματα αλλά και η απογοήτευση στη φωνή και στο πρόσωπο του 51χρονου Δήμου Λούζη, σερβιτόρου του ξενοδοχείου που επίσης έχει πίσω του 25 χρόνια εργασίας στο Athens Ledra. Η μόνη στιγμή που θα χαμογελάσει είναι όταν μου λέει πως έχει δύο παιδιά, 16 και 20 ετών.

«Αυτό που ξέρω είναι πως η δυναμική που έχει αυτό το ξενοδοχείο δεν δικαιολογεί αυτές τις κινήσεις. Είδατε τις πληρότητες της εβδομάδες που βασίζονται σε δεδομένα προηγούμενων ημερών ενώ παράλληλα γίνονταν πρόσθετες κρατήσεις και ενοικιάσεις δωματίων. Έχουν μαζευτεί χρέη. Προς εμάς, τις τράπεζες, το ΙΚΑ, στην εταιρεία παροχής φυσικού αερίου...» μας λέει και όπως τουλάχιστον ο ίδιος υποστηρίζει για αυτή τη συσσώρευση χρεών δεν ευθύνεται η αποχώρηση των Αμερικανών διαχειριστών (Marriott International) τέλη του 2013. «Υπήρξε κακοδιαχείριση και μεγάλα ανοίγματα σε τράπεζες. Και τώρα δεν μαζεύονται. Ή δεν θέλουν να τα μαζέψουν...».

Επιμένει δε πως «η διοίκηση χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους. Τους βάζει μπροστά για να δημιουργηθεί ντόρος. Και μάλιστα εν μέσω θερινής σεζόν υπό την “απειλή” της δυσφήμησης για έναν τουριστικό προορισμό όπως η Ελλάδα. Νομίζω πως προσδοκούν σε μια ευνοϊκή ρύθμιση των οφειλών τους ή και χαριστική. Εάν και αυτό δεν πιάσει τότε μπορεί να “βαρέσει κανόνι”. Μας αφήνουν απλήρωτους δηλαδή για να φτάσουμε στο σημείο να αντιδράσουμε. Να γίνουμε ο μοχλός πίεσης για να κερδίσουν λεφτά από τις ρυθμίσεις».

Τι άλλο όμως θα μπορούσε να κάνει, ακόμη και εάν γίνεται εν γνώση του «μοχλός πίεσης» όπως λέει; «Όσο ζεις ελπίζεις. Έτσι δεν λένε. Ελπίζω πως όλα θα πάνε καλά. Δεν μπορώ όμως να μην κάνω τίποτα. Δεν είμαι χομπίστας. Δεν δουλεύω από χόμπι αλλά από ανάγκη. Ξέρω πως η απληρωσιά είναι μέσα στο...κλίμα της εποχής. Ξέρω πως “έτσι” σκέφτονται οι επιχειρηματίες...».

Δημοφιλή