«Εμφύλιος» στη Γαλλία για την «πραγματική» συνταγή του σαπουνιού Μασσαλίας ενώ απειλείται από Κίνα και Τουρκία

«Εμφύλιος» μονέρνων-παραδοσιακών στη Γαλλία για την «πραγματική» συνταγή του σαπουνιού Μασσαλίας

Υπό τη απειλή των φθηνών και κατώτερης ποιότητας απομιμήσεων προέλευσης Κίνας και Τουρκίας βρίσκονται όλο και περισσότερο τα παγκοσμίου φήμης και ηλικίας 6 αιώνων σαπούνια της Μασσαλίας. Υπό τον βάσιμο φόβο τα «μαϊμού» να κατακλύσουν την αγορά, οι γάλλοι παραγωγοί αναζητούν τρόπους να προστατέψουν το προϊόν τους που είναι ένα από τα κορυφαία προϊόντα που στο μυαλό όλων είναι συνδεδεμένα με τη Γαλλία.

Έτσι ζητούν στο «Savon de Marseille» να προστεθεί μια ετικέτα στην οποία θα υπάρχει «γεωγραφική ένδειξη» ώστε το πραγματικό σαπούνι Μασσαλίας να προστατεύεται ποιοτικά και να ξεχωρίσει από τις φθηνές απομιμήσεις. Ανάλογης «προφύλαξης» απολαμβάνουν και οι ονομασίες γαλλικών κρασιών και τυριών.

Ωστόσο μπροστά στους...κοινούς εχθρούς, οι σαπουνοπαραγωγοί της Μασσαλίας δυστυχώς δεν είναι ενωμένοι, αφού όπως αναφέρει η Telegraph έχει ξεσπάσει μια σοβαρή διαμάχη σχετικά με την...σωστή ή πραγματική συνταγή των σαπουνιών.

Σημειώνεται πως η παραδοσιακή συνταγή-αν και προγενέστερη- αναγνωρίστηκε επίσημα για πρώτη φορά το 1688 επί Λουδοβίκου 14ου, γνωστού και ως Βασιλιά Ήλιου. Τότε η πρώτη ύλη ήταν το τοπικό ελαιόλαδο που χάριζε και το «κλασσικό» πράσινης απόχρωσης σαπούνι. Σήμερα σε ετήσια βάση, παράγονται περισσότεροι από 5.000 τόνοι «Savon de Marseille» από φυτικό λάδι ενώ η νομοθεσία πλέον επιτρέπει τη χρήση και του φθηνότερου φοινικέλαιου που «δίνει» το ένα σαπούνι μπεζ χρώματος το οποίο είναι αρκετά δημοφιλές στο καταναλωτικό κοινό.

Οι μοντέρνοι και οι παραδοσιακοί και η «μάχη» της συνταγής

Στη διαμάχη επί της...συνταγής εμπλέκονται δύο ομάδες. Η μια ομάδα σαπουνοπαραγωγών της οποίας ηγείται η μεγάλη εταιρεία καλλυντικών L' Occitane θέλει να επιτρέπεται η προσθήκη- στην παραδοσιακή συνταγή- πρόσθετων και αρωμάτων, μαζί με τα παραδοσιακά υλικά όπως το θαλασσινό νερό της Μεσογείου, φυτικό λάδι κα. Υποστηρίζουν δε πως πλέον για το 90% των καταναλωτών το «παραδοσιακό» μασσαλιώτικο σαπούνι δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τους και η προσθήκη ελαίου λεβάντας, χαρίζει ένα άρωμα που για πολλούς συνδέεται με το σαπούνι Μασσαλίας.

Η νέα αυτή όμως συνταγή δεν βρίσκει σύμφωνους μικρότερους σαπουνοπαραγωγούς που έρχονται να υπερασπιστούν την μακραίωνη παράδοση και τον τρόπο που έμαθαν να κατασκευάζουν τα φημισμένα σαπούνια από γενιά σε γενιά. Για αυτούς η αλλαγή τη συνταγής συνιστά νόθευση του διάσημου προϊόντος και η πρόταση των «εκσυγχρονιστών» μοιάζει με...προδοσία.

Όπως τονίζει για παράδειγμα η απόγονος του ιδρυτή των Marie Fabre, Marie Bosquet -Fabre, οι παραγωγοί αυτοί είναι οι τελευταίοι που έχουν μείνει να κρατούν ζωντανή την παραδοσιακή τεχνογνωσία στη παρασκευή των συγκεκριμένων σαπουνιών και τονίζει με υπερηφάνεια: «Είμαστε πραγματικοί κατασκευαστές σαπουνιών» ενώ και εξηγεί τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής, την επεξεργασία της πρώτης ύλης, του φυτικού λαδιού, που «μεταμορφώνεται» μέσα σε μεγάλα καζάνια κατά τη διάρκεια του βρασμού. Επίσης οι «παραδοσιακοί» επιμένουν η παραγωγή του σαπουνιού με γεωγραφικό προσδιορισμό να είναι και αυστηρά περιορισμένη στην στην περιοχή της Νότιας Γαλλίας.

Έχουν δε συγκεντρώσει ήδη 120.000 υπογραφές στη σχετική αίτηση που έχουν καταθέσει στο γαλλικό Ινστιτούτο Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας το οποίο καλείται να απαντήσει στο- δύσκολο όπως αποδεικνύεται- ερώτημα: τι κάνει τελικά ένα σαπούνι, «σαπούνι Μασσαλίας;».

Δημοφιλή