Προ εκπλήξεως βρήκε το Brexit τους Έλληνες φοιτητές στην Αγγλία. Τι θα συμβεί με τα δίδακτρα και την διαμονή τους;

Προ εκπλήξεως βρήκε το Brexit τους Έλληνες φοιτητές στην Αγγλία. Τι θα συμβεί με τα δίδακτρα και την διαμονή τους;

Προ εκπλήξεως βρήκε τους φοιτητές στο Ηνωμένο Βασίλειο το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος. Η νίκη του Brexit έχει προκαλέσει κλίμα αβεβαιότητας, με τους νέους να αναρωτιούνται πότε θα καταργηθούν τα προνόμια των Ευρωπαίων φοιτητών, τι θα συμβεί με τις άδειες παραμονής στην χώρα και με την διέλευσή τους από και προς την χώρα.

Μία ημέρα πριν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, η HuffPost Greece συνομίλησε με Έλληνες που σπουδάζουν ή πρόκειται να σπουδάσουν στη Μεγάλη Βρετανία για να μας εκφράσουν τις απόψεις και τους φόβους τους για το αποτέλεσμα. Παρόλο που οι φοιτητές δήλωναν ανήσυχοι, δεν πίστευαν πραγματικά πως η πλειοψηφία των Βρετανών θα ψήφιζε υπέρ της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Διαβάστε ακόμα:

  • Και με τους Έλληνες φοιτητές στην Αγγλία τι θα γίνει; Τρεις από αυτούς μιλούν στη HuffPost Greece

Μία εβδομάδα μετά, με τα σενάρια για τις συνέπειες του Brexit να κατακλύζουν τα βρετανικά και διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα, οι Έλληνες φοιτητές δηλώνουν έκπληκτοι με το αποτέλεσμα και μας μεταφέρουν τις οδηγίες που έλαβαν από τα Πανεπιστήμιά τους, αλλά και τις σκέψεις που κάνουν σχετικά με την παραμονή τους ή όχι στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά το πέρας των σπουδών τους.

  • Γιάννης Μουλατσιώτης, φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου

Το βράδυ της 23ης με βρήκε άυπνο μπροστά στην τηλεόραση και το λάπτοπ να παρακολουθώ την κάλυψη των αποτελεσμάτων στο BBC και τις ισοτιμίες της λίρας σε πραγματικό χρόνο. Κάτι οι σπουδές μου, κάτι η φημολογία που ήθελε τις χρηματιστηριακές εταιρείες να διεξάγουν δικά τους exit poll, με έκαναν να πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα το μάθαινα από τα πρώτα κιόλας αποτελέσματα απλά παρακολουθώντας τη συμπεριφορά της Στερλίνας. Και έτσι έγινε. Έπειτα από μόνο πέντε τμήματα η Στερλίνα είχε κατακόρυφη πτώση, τόσο έντονη που την κράτησα με screenshot στο κινητό μου. Σε προηγούμενο κείμενο είπα πως ο φόβος είναι ίσως υπερβολικός αλλά όταν στις 5:30 το πρωί το αποτέλεσμα έγινε σαφές ομολογώ πως φοβήθηκα. Κανείς μας δεν περίμενε την επικράτηση του Brexit και η αλήθεια μας χτύπησε απότομα.

Η επόμενη μέρα βρήκε εμένα και όλους τους φοιτητές να αναρωτιούνται αν θα μπορέσουν και φέτος να πάρουν δάνειο διδάκτρων, αν θα μπορέσουν να νοικιάσουν σπίτι τον Σεπτέμβρη, αν θα χρειαστεί να πληρώσουν διπλά δίδακτρα και πολλά ακόμα. Προσωπικά μου απομένει μόνο ένας χρόνος και αυτό με ηρέμησε αρχικά, μέχρι που σκέφτηκα το πώς θα πάρω άδεια παραμονής για να εργαστώ αλλά και πως σε μερικά χρόνια, η Βρετανική υπηκοότητα θα είναι απαραίτητη για φορολογικούς τουλάχιστον λόγους. Υπάρχει όμως και η θετική πλευρά του Brexit. Οι φοιτητικοί τραπεζικοί λογαριασμοί των Ελλήνων αυξήθηκαν κατά περίπου 6% αν εκφραστούν σε ευρώ ενώ η αναπόφευκτη αποσταθεροποίηση της αγοράς θα ρίξει τις τιμές των ενοικίων, βοηθώντας έτσι τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Το κλίμα αβεβαιότητας μας κατακλύζει και κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά πως θα επηρεαστούμε

Το κλίμα αβεβαιότητας μας κατακλύζει και κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά πως θα επηρεαστούμε αλλά παρόλα αυτά το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι και αισιόδοξοι, αλλά και να προετοιμαστούμε όσο είναι αυτό δυνατό. Το Ελληνικό διαβατήριο θα είναι απαραίτητο οπότε η απόκτησή του είναι επιτακτική, αν και ελάχιστους γνωρίζω που να μην το έχουν ήδη. Η απόκτηση National Insurance Number, κάτι σαν το Ελληνικό ΑΜΚΑ και ΑΦΜ και απαραίτητο για να εργαστεί κανείς , είναι μια έξυπνη κίνηση καθώς η τωρινή διαδικασία απόκτησης είναι σίγουρα ευκολότερη από τη μελλοντική που δε θα μας διευκολύνει ως πολίτες της ΕΕ. Η αλλαγή νομίσματος είναι ιδιαίτερα ελκυστική αυτή την περίοδο λόγω της πτώσης της Στερλίνας, κάτι που βοηθά εξαιρετικά όλους μας, εάν μετατρέψουμε ποσό αρκετό για όλη τη χρονιά, ενώ συνήθως μετατρέπαμε χρήματα ανά 1-3 μήνες από την Ελλάδα.

Αν κάτι πρέπει να μας μείνει από την εμπειρία του Brexit είναι πως σήμερα επιβιώνει και ακμάζει αυτός που προσαρμόζεται καλύτερα σε νέα δεδομένα, γι αυτό και ίσως να μη φοβόμαστε τόσο, μιας και προσαρμοστήκαμε από την ελληνική μαθητική στην βρετανική φοιτητική ζωή. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα περάσει πολλά τα επόμενα χρόνια και ίσως καταλήξει Διασπασμένο Βασίλειο και εμείς πρέπει ψύχραιμα να βάλουμε τα δυνατά μας για να προσαρμοστούμε, αλλά και να μη χάσουμε πιθανές ευκαιρίες που μπορεί να μας παρουσιαστούν λόγω του Brexit, όπως μια Ευρωπαϊκή Σκωτία η μια επιχειρηματικά ελκυστική Ιρλανδία.

Υπάρχει και η θετική πλευρά του Brexit: Οι φοιτητικοί τραπεζικοί λογαριασμοί των Ελλήνων αυξήθηκαν κατά περίπου 6% αν εκφραστούν σε ευρώ ενώ η αναπόφευκτη αποσταθεροποίηση της αγοράς θα ρίξει τις τιμές των ενοικίων, βοηθώντας έτσι τον οικογενειακό προϋπολογισμό

  • Αντιγόνη Σαμαρά, μέλλουσα φοιτήτρια στο London School of Economics and Political Science στο Λονδίνο

Το πρωινό της 24ης Ιουνίου με βρήκε λιγάκι ζαλισμένη και πολύ σαστισμένη. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν μεγάλη έκπληξη για εμένα. Τόσο μεγάλη που για λίγα δευτερόλεπτα θεώρησα πως έχω διαβάσει κάτι λάθος. Δεν ξέρω αν έφταιγε η εσωτερική μου επιθυμία να παραμείνει η Αγγλία στην Ε.Ε ή αν με παρέσυραν τα αποτελέσματα των πρώτων exit polls που έδειχναν την επικράτηση του «Bremain». Δε θα μιλήσω για το αν η απόφαση των Βρετανών είναι σωστή ή λάθος. Αυτό θα φανεί σε βάθος χρόνου. Θα μιλήσω όμως από τη δική μου σκοπιά για το γεγονός, βασισμένη στα όσα διάβασα σε ελληνικές και βρετανικές εφημερίδες, σε όσα άκουσα στις εγχώριες και μη ειδήσεις και σε όσα εγώ η ίδια σκέφτομαι-αρκετά υποκειμενικά τοποθετημένα.

Προσωπικά, δε συμφωνώ με την απόφασή του να βγει η χώρα από την Ε.Ε. Είναι λάθος, πάντως, να θεωρείται από κάποιους πως το ποσοστό του «Brexit» απαρτίζεται αποκλειστικά και μόνο από ψηφοφόρους χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εργατικών τάξεων που δέχονται, όπως είναι φυσικό, και τις περισσότερες οικονομικές επιβαρύνσεις. Μην ξεχνάμε πόσοι με οικονομική επιφάνεια τάχθηκαν υπέρ αυτής της απόφασης. Με τη διαφορά όμως ότι εκείνοι ψήφισαν στοχευμένα, με συγκεκριμένα «κέρδη» στο μυαλό τους, είτε πολιτικά είτε οικονομικά. Κανείς δεν τους κατηγορεί από τη στιγμή που ήξεραν ακριβώς για ποιο λόγο ψήφιζαν και είχαν λογικά επιχειρήματα για αυτή τους την επιλογή.

Μπορεί κάποιος όμως με μεγάλη άνεση να κατηγορήσει για ανευθυνότητα όσους ψήφισαν είτε Brexit είτε Bremain ασυλλόγιστα και χωρίς να ζυγίσουν τις καταστάσεις και αναλογιστούν τις όποιες συνέπειες. Κάποιοι, για παράδειγμα, ψήφισαν Brexit γιατί θεώρησαν πως μια χώρα μόνη της μπορεί να είναι αυτάρκης ως επί το πλείστον σύμφωνα με τα σημερινά παγκόσμια οικονομικά δεδομένα. Κάποιοι άλλοι-και αυτό είναι το πιο απογοητευτικό από όλα-έδειξαν την έξοδο της χώρας τους από την Ε.Ε, γιατί πίστεψαν σε ακροδεξιά στοιχεία που τόνιζαν με κάθε ευκαιρία πόσο επιβλαβείς είμαστε εμείς οι μετανάστες για τη χώρα τους.

Eίναι μεγάλο λάθος αν κάποιος ψήφισε Bremain λόγω της καταστροφολογίας και του φόβου που χρησιμοποιήθηκε ως μέσο στην εκστρατεία του. Καμία χώρα δεν θα έπρεπε να παραμένει σε μια κατάσταση που δεν αντέχει άλλο λόγω του φόβου της αλλαγής

Εμείς οι μετανάστες που πηγαίνουμε στην Αγγλία για να εξελιχτούμε ως επιστήμονες, να εργαστούμε στις επιχειρήσεις τους, να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να πάει μπροστά η δική τους χώρα, για να τους δώσουν οι γονείς μας και εμείς οι ίδιοι τα χρήματά μας στα Πανεπιστημιακά τους Ιδρύματα και να τονώσουμε την οικονομία τους. Είναι κρίμα σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης να γυρνάμε χρόνια πίσω λόγω της άκρατης ξενοφοβίας. Δεν είναι τυχαίο που το Λονδίνο και άλλα «κοσμοπολίτικα» κέντρα ψήφισαν την παραμονή στην Ε.Ε. Και αυτό, γιατί σε εκείνα τα μεγάλα οικονομικά και εμπορικά κέντρα βλέπουν μπροστά στα μάτια τους πόσο κακή ή καλή επιρροή είμαστε στην οικονομία. Από την άλλη, είναι μεγάλο λάθος αν κάποιος ψήφισε Bremain λόγω της καταστροφολογίας και του φόβου που χρησιμοποιήθηκε ως μέσο στην εκστρατεία του. Καμία χώρα δεν θα έπρεπε να παραμένει σε μια κατάσταση που δεν αντέχει άλλο λόγω του φόβου της αλλαγής.

Παρόλα αυτά, ο φόβος της αβεβαιότητας φαίνεται ότι επικράτησε «κατόπιν εορτής», με πολλούς Βρετανούς πολίτες να διαβλέπουν μια χειρότερη λιτότητα να έρχεται για να σώσει στο σύνολό της την οικονομία της Βρετανίας. Αυτό, όμως, και πάλι θα φανεί στην πορεία, καθώς υπάρχουν αρκετά διαφορετικά σενάρια για το είδος της οικονομικής πολιτικής που θα χαράξει από εδώ και πέρα η Βρετανία και τι είδος συμφωνίας θα συνάψει με την Ε.Ε. και με άλλα παγκόσμια εμπορικά κέντρα. Μπορεί κανένας φόβος να μην επαληθευτεί-τουλάχιστον όχι στο επίπεδο που κάποιοι οικονομολόγοι τον θέτουν-και η Βρετανία ύστερα από κάποια αστάθεια, να καταφέρει να ορθοποδήσει χωρίς τρομακτικές απώλειες.

Αυτό που προσωπικά θεωρώ εξαιρετικά αρνητικό στην έξοδο της Βρετανίας, όπως και σε όποια άλλη χώρα αποχωρούσε από την Ε.Ε-,είναι ότι άνοιξε επιπρόσθετες πληγές στον ήδη αμφισβητούμενο θεσμό και να έδωσε βήμα σε ξενοφοβικά στοιχεία. Ήδη Γαλλία, Αυστρία και Ολλανδία με τους ευρωσκεπτιστές και τα ακροδεξιά κόμματα,-αλλά και ακροαριστερά-, που εχθρεύονται την Ε.Ε και την παγκοσμιοποίηση, να λαμβάνουν το λόγο και να κάνουν πιο έντονη από ποτέ την παρουσία τους επιζητώντας την ανεξαρτησία των χωρών τους. Η ακροδεξιά μιλά για μια εθνική ταυτότητα, η οποία έχει χαθεί λόγω της Ε.Ε και την ευκολία που παρέχει σε διαφορετικών ευρωπαϊκών χωρών κάτοικους να μεταναστεύουν. Από την άλλη μεριά, τα ακροαριστερά κόμματα ονειρεύονται χώρες οικονομικά ανεξάρτητες, αποτιναγμένες από τον «ευρωπαϊκό ζυγό». Ειλικρινά δεν ξέρω αν μπορεί να σταθεί μια χώρα μόνη της στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα με τον τρόπο που το εννοούν εκείνοι. Αυτό όμως κατά τη γνώμη μου δεν είναι τόσο ανησυχητικό, όσο το γεγονός ότι πέρα από το οικονομικό πισωγύρισμα, θα κάνουμε ως άνθρωποι πισωγύρισμα. Μήπως όντως χάσουμε το όποιο αίσθημα ενότητας προήγαγε η Ε.Ε. και εισέλθουμε σε μια περίοδο πολιτιστικής εσωστρέφειας;

(Τα Πανεπιστήμια) παρακαλούν να μην αναθεωρήσουμε τη φοίτησή μας, όχι μόνο στο δικό τους, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο βρετανικό Πανεπιστημιακό ίδρυμα, τονίζοντας πως τα μέχρι τώρα προνόμιά μας ως Ευρωπαίοι φοιτητές θα διατηρηθούν για δύο χρόνια

Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορώ με σιγουριά να μιλήσω, είναι το πανικόβλητο email που έλαβα από το Πανεπιστήμιο στο οποίο πρόκειται να φοιτήσω. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του διευθυντή, η απογοήτευση του ίδιου, αλλά και των υπόλοιπων ακαδημαϊκών για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι μεγάλη, καθώς πιστεύουν σε μια Ευρώπη ενωμένη και σε μια Βρετανία ανοιχτή για νέους επιστήμονες, και όχι καχύποπτη. Φυσικά, παρακαλούν να μην αναθεωρήσουμε τη φοίτησή μας, όχι μόνο στο δικό τους, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο βρετανικό Πανεπιστημιακό ίδρυμα, τονίζοντας πως τα μέχρι τώρα προνόμιά μας ως Ευρωπαίοι φοιτητές θα διατηρηθούν για δύο χρόνια, χωρίς όμως να είναι δεδομένο ότι θα παραμείνουν απείραχτα.

Είναι έκδηλος ο φόβος της υποτίμησης των Πανεπιστημίων τους. Όταν οι διαπραγματεύσεις της Βρετανίας ολοκληρωθούν και χαθούν τα προνόμια που υπάρχουν, οι φοιτητές της Ε.Ε πιθανόν να προτιμήσουν κάποια άλλη χώρα της Ε.Ε για να συνεχίσουν τις σπουδές τους, γεγονός που θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα.

Όπως και να έχει τα πράγματα είναι ακόμα ρευστά και αβέβαια. Ακόμα οι συζητήσεις ανάμεσα σε Βρετανία και Ε.Ε δεν έχουν αρχίσει, καθώς από τη μεριά η Βρετανία δεν έχει καταθέσει ακόμα πρόταση. Το αν μία από τις πιο ιστορικές αποφάσεις της σύγχρονης Ιστορίας αποβεί μοιραία ή όχι είτε για την Αγγλία είτε για την Ε.Ε, θα αργήσει λίγο ακόμα,όπως όλα δείχνουν, να φανεί.

Δημοφιλή