Οι γάμοι είναι αντικειμενικά ένα ευτυχές γεγονός, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κρύβουν μέσα τους και μπόλικο άγχος. Όσο περισσότερος ο κόσμος, τόσο μεγαλύτερη και η προετοιμασία και όσο να πεις δεν είναι εύκολο να κανονίζεις τι θα φάνε και τι θα πιουν 150 άτομα (στην καλύτερη περίπτωση). Έτσι, ζητήσαμε από 8 νύφες και 1 κουμπάρα να μοιραστούν μαζί μας τα πιο αγχωτικά και στρεσογόνα σημεία από την οργάνωση του γάμου τους.
Η λίστα από την κόλαση
«Η λίστα των καλεσμένων. Ειδικά αν θέλεις να προσκαλέσεις λίγα άτομα και δεν θέλεις να παρεξηγηθεί κανείς. Περάσαμε ένα μήνα “σβήσε-βάλε”».
Κάντε μου ένα RSVP, σας παρακαλώ
«Να κυνηγάς τους καλεσμένους να απαντήσουν για το αν τελικά θα έρθουν ή όχι».
Αναζήτηση χώρου
«Να βρεις τον κατάλληλο χώρο».
Όλα του γάμου δύσκολα
«Ο γάμος ήταν στο νησί της Τήνου, οπότε τα άγχη ήταν πολλά. Από το φόβο να προκηρύξουν 48ωρη απεργία οι εργαζόμενοι στα λιμάνια, μέχρι να μην βρίσκουν εισιτήρια λόγω 3ημερου Αγίου Πνεύματος οι καλεσμένοι! Ωστόσο, το πιο αγχωτικό από όλα ήταν να καταφέρεις να περάσουν όλοι καλά χωρίς παρατράγουδα! Φυσικά και δεν γίνεται γιατί τα απρόοπτα δεν λείπουν! Στη δική μου περίπτωση, είχαμε καθυστέρηση του μυστηρίου, λόγω του ότι ο γαμπρός έριχνε τριμπονιές στην ταράτσα και ξεχάστηκε! Στο ίδιο ξεχασμένο μήκος κύματος... και τα βιολιά που έφτασαν με χρονοκαθυστέρηση στο σπίτι του συζύγου. Ωστόσο, όλα αυτά αφήνουν μία γλυκιά ανάμνηση σε αυτό που ονομάζεται γαμήλιο ταξίδι!»
Οι υποχρεώσεις
«Να μην καλέσεις κόσμο που δεν θέλεις στον γάμο σου, αλλά και να μην δημιουργήσεις παρεξηγήσεις».
Εκτός Αθηνών
«Επειδή κάναμε τον γάμο εκτός Αθηνών, να βρούμε τα δωμάτια για τους καλεσμένους ήταν αρκετά αγχωτικό. Επίσης θέλαμε να περάσει καλά ο κόσμος».
Έχουμε συμφωνία
«Να συμφωνήσεις με τον καλό σου για τον αριθμό των καλεσμένων. Δεν γίνεται ο ένας να θέλει να κάνει κλειστό γάμο και ο άλλος να καλέσει 200 άτομα.
Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός
Δυσκολίες στο γάμο; Ολόκληρος κατάλογος. Η γαμήλια δεξίωση έγινε στη Λίμνη Βουλιαγμένης. Στα μεγαλύτερα άγχη ήταν να αντικατασταθεί ο χλοοτάπητας εγκαίρως, επειδή είχε χαλάσει. Και το δεύτερο προσωπικό στοίχημα το πώς θα καταφέρω να ξεκινήσω το πάρτυ με τραγούδια που δεν θα ακολουθούσαν την πεπατημένη, τύπου "τι ωραία που είν' η νύφη μας" και άλλα τέτοια. Στο τέλος, τα κατάφερα. Δικαίωση!
Και μία ιστορία κουμπαριάς.
Ο γάμος της καλύτερής μου φίλης
«Μία λέξη μόνο για την προετοιμασία της νύφης (αδελφικής φίλης και από τις 10/7 και κουμπάρας)... Νιρβάνα! Μία μόνο στιγμή πρέπει να τάραξε τα νερά της απόλυτης ηρεμίας της. Όταν, σχεδόν, μισή ώρα πριν την αναχώρησή της από το σπίτι για την εκκλησία, αγνοείτο το ένα παρανυφάκι. Κυριακή απόγευμα + επιστροφή από τη θάλασσα = κίνηση, κίνηση, κίνηση! Κατά τα άλλα, όλα καλά. Και στα δικά σας!»