Οι περισσότεροι από αυτούς που αναζητούν νέα επαγγελματική στέγη το κάνουν μέσω των προσωπικών τους email- δεν διαφημίζουν ακριβώς στον νυν χώρο εργασίας ότι «ψάχνονται», γενικότερα πρόκειται για μια διαδικασία η οποία γίνεται, αν όχι ακριβώς εν κρυπτώ, αρκετά διακριτικά.
Ή τουλάχιστον, έτσι νομίζουν, καθώς, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Washington Post, μια startup αναλαμβάνει να παρακολουθεί τη δραστηριότητα που σχετίζεται (ή που θα μπορούσε να σχετίζεται) με αναζήτηση εργασίας στους λογαριασμούς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αξιολογώντας το κατά πόσον ένας εργαζόμενος φαίνεται να αναζητά εργασία.
Η startup αυτή, ονόματι Joberate, συλλέγει δημόσια διαθέσιμα δεδομένα από εκατομμύρια λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ή τα αγοράζει από «τρίτους», και παρουσιάζει ένα «J-Score» το οποίο αντικατοπτρίζει το επίπεδο δραστηριότητας αναζήτησης εργασίας: Αν κάποιος αρχίσει να κάνει follow εταιρικούς λογαριασμούς στο Twitter, κάνει κλικ σε δημοσιεύματα σχετικά με βιογραφικά ή υλικό που σχετίζεται με καριέρες στο Facebook, ή αρχίσει να κλικάρει υλικό που σχετίζεται με καριέρες στο Facebook, ή αρχίσει να δημιουργήσει συνδέσεις με πολλούς στο LinkedIn, το σκορ αυτό αυξάνεται. Αυτά τα σκορ η εταιρεία κοινοποιεί σε πελάτες της- εργοδότες που θέλουν να ξέρουν περισσότερα για το πόσο «συνδεδεμένοι» με τη δουλειά τους είναι οι εργαζόμενοί τους.
Όσον αφορά στο αναπόφευκτο θέμα προσωπικών δεδομένων και ιδιωτικής ζωής που τίθεται, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Μάικλ Μπάιγκελμαν, λέει ότι το πρόγραμμα δεν βλέπει δραστηριότητα που είναι «private», ούτε «πιάνει» γενικές online αναζητήσεις πέρα από τα κοινωνικά δίκτυα. Ωστόσο, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, αν χρησιμοποιήσει κάποιος το «Apply with LinkedIn» σε κάποιο «άνοιγμα» για δουλειά, κάνει κάποιο σχόλιο σε δημοσίευση για αναζητήσεις εργασίας και χρησιμοποιεί το Facebook για την υποβολή σχολίων κλπ, τότε το Joberate λαμβάνει υπόψιν τη δραστηριότητα για τη διαμόρφωση του σκορ.
Γενικότερα, η startup αυτή εντάσσεται σε έναν ευρύτερο τομέα τεχνολογίας για τον χώρο των ανθρώπινων πόρων, που αξιοποιεί machine learning και τεράστιους όγκους δεδομένων για την πρόγνωση «προγνωστικών αναλύσεων» οι οποίες ασχολούνται με θέματα εργασίας. Ωστόσο, ο αμφιλεγόμενος χαρακτήρας που συνεπάγεται η όλη υπόθεση (εμμέσως πλην σαφώς παρακολούθηση και ανάλυση εργαζομένων στο «μικροσκόπιο») καθιστά αρκετούς επαγγελματίες του HR διστακτικούς ως προς τη χρήση της, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα. Από πλευράς του, ο Μπάιγκελμαν τονίζει πως χρησιμοποιούνται μόνο δημόσια δεδομένα.