Μετά το σκάνδαλο των «Panama Papers», στη δημοσιότητα βγήκαν σειρά άρθρων που εξηγούσαν το νομικό πλαίσιο γύρω από τις offshore εταιρείες και όσους εμπλέκονται σε αυτές. Ελάχιστα όμως ακούσαμε για τους οικονομικούς συμβούλους που διαχειρίζονται και «κρύβουν» τον πλούτο των πιο ευκατάστατων ανθρώπων στον κόσμο. Ο Guardian δημοσιεύει απόσπασμα από άρθρο της κοινωνιολόγου Μπρουκ Χάριγκτον που διερευνά τον συγκεκριμένο κλάδο εδώ και πολλά χρόνια στην εφημερίδα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ με στόχο να κατανοήσουμε καλύτερα τους συγκεκριμένους επαγγελματίες.
Οι «σύμβουλοι πλούτου», όπως ονομάζονται, είναι οικονομικοί σύμβουλοι που στόχο έχουν να προστατεύσουν τις μεγάλες περιουσίες από την φορολογία και άλλους παράγοντες μέσω offshore εταιρειών, τραστ και άλλων νόμιμων μα συχνά «ανήθικων» πρακτικών. Με το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών να μεγαλώνει, οι σύμβουλοι αυτοί υπολογίζεται να διαχειρίζονται παγκοσμίως 21 τρισεκατομμύρια δολάρια, με αποτέλεσμα να χάνονται 200 δισ. δολάρια που προορίζονταν σε φόρους. Ο κλάδος αυτός έχει δημιουργήσει μάλιστα διεθνείς οργανισμούς που δεν κυβερνώνται από κανένα κράτος, δίνοντας μεγαλύτερη δύναμη στο 1% του πληθυσμού.
Για να κατανοήσει καλύτερα τον συγκεκριμένο χώρο, η Χάρινγκτον παρακολούθησε διετές πρόγραμμα εκπαίδευσης διαχείρισης πλούτου και συνομίλησε με επαγγελματίες συμβούλους, αλλά και πελάτες τους σε διάφορες χώρες. Σύμφωνα με την ίδια, για να γίνει κανείς «σύμβουλος πλούτους» πρέπει να περάσει πέντε μαθήματα: Νομοθεσία Τραστ (τύπος οικονομικής ένωσης επιχειρήσεων), Νομοθεσία Επιχειρήσεων, Επενδύσεις, Οικονομικά, Λογιστική. Η ίδια κατάφερε να περάσει τα μαθήματα, όταν σύντομα κατάλαβε πως ήταν ανεπιθύμητη στον κλάδο λόγω των πεποιθήσεών της. Η ίδια θεωρούσε ανήθικες τις συγκεκριμένες πρακτικές, με αποτέλεσμα παραλίγο να την «πετάξουν έξω» από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και να έρθει σε αντιπαράθεση με πολλούς συμβούλους.
Πράγματι, δεν είναι λίγες οι φορές που οι «σύμβουλοι πλούτου» επιτελούν πραγματικό έργο προστατεύοντας ανθρώπους από πιθανούς εκβιαστές, απαγωγείς ή και διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ακόμα, σε χώρες όπου εφαρμόζεται η Σαρία, πολλοί επιχειρηματίες ζητούν συμβουλές για να μπορέσουν οι κόρες τους να λάβουν ίσο τμήμα της επιχείρησής τους με τους γιους τους, γεγονός που απαγορεύεται σε ορισμένες χώρες. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που απέτρεψαν τους πελάτες τους από το να προβούν σε παρανομίες, όπως το να χρησιμοποιήσουν εταιρικά χρήματα για να αγοράσουν πολυτελή αυτοκίνητα.
Αυτό που επίσης έκανε εντύπωση στην Χάριγκτον είναι το πόσο κοντά είναι οι σύμβουλοι με τους πελάτες τους. Η ίδια είδε ανθρώπους να κλαίνε μόλις έμαθαν ότι πέθανε κάποιος πελάτης τους και να παρέχουν σε οικογένειες που βρίσκονταν στα πρόθυρα της καταστροφής. Όπως εξηγεί, πολλές φορές το χρήμα που τους ένωνε ήταν αυτό που τους κατέστρεφε σταδιακά. Δεν ήταν επίσης λίγες οι φορές που οι σύζυγοι είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις, τις οποίες συντηρούσαν οικονομικά, και έπρεπε να μην αποκαλύψουν τίποτα στις γυναίκες τους.