Ο βασιλιάς της Ταϊλάνδης Μπουμιμπόλ Αντουλιαντέι, ο μονάρχης που βασίλεψε για περισσότερα χρόνια από κάθε άλλον στον κόσμο, πέθανε την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου.
Αν και δεν είχε ουσιαστική πολιτική εξουσία θεωρείτο ο «εξισορροπητικός παράγοντας» του έθνους. Ο εκλιπών βασιλιάς είχε σπουδάσει το Κέιμπριτζ και προσπαθούσε πάντα να κρατήσει ισορροπίες στις πολυάριθμες δικτατορίες και στα 20 συντάγματα που θεσπίστηκαν στη χώρα.
Σημειώνεται ότι η χώρα βρίσκεται υπό την ηγεσία του στρατού έπειτα από το πραξικόπημα που σημειώθηκε το 2014.
Πολλοί Ταϊλανδοί δεν έχουν γνωρίσει άλλον βασιλιά και θεωρούν τον Μπουμιμπόλ, που ήταν στον θρόνο επί 70 χρόνια, πατέρα τους, αλλά και την ενσάρκωση του καλού, ακόμα και θεό.
«Ο θάνατός του σημαίνει ότι το πολιτικό σύστημα της Ταϊλάνδης θα πρέπει να βρει ένα εναλλακτικό σημείο να εστιάσει προκειμένου να ενώσει τον διχασμένο λαό», εκτίμησε ο Τομ Πεπίνσκι, ειδικός σε θέματα νοτιοανατολικής Ασίας του πανεπιστημίου Κορνέλ.
Εν τω μεταξύ ο πρίγκιπας διάδοχος Μάχα Βατζιραλονγκόρν, 64 ετών, δήλωσε ότι θέλει να καθυστερήσει η ενθρόνισή του, γεγονός που προκαλεί ανησυχία.
Ο Τομ Πεπίνσκι επεσήμανε ότι μια από τις προκλήσεις που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι φιλοβασιλικοί είναι ότι θα υπονομευθεί η δημοτικότητα της μοναρχίας μετά την ενθρόνιση του Βατζιραλονγκόρν (το περισσότερο διάστημα ζει στο εξωτερικό και έχει τη φήμη του playboy), τον οποίο ο λαός δεν σέβεται εξίσου με τον πατέρα του.
Εικασίες θέλουν η χούντα που εδραιώθηκε το 2014 να επιχειρήθηκε με αυτό το σκεπτικό, δηλαδή να αυξήσει τον έλεγχο στην κυβέρνηση πριν την άνοδό του στο θρόνο.
Υπενθυμίζεται ότι το 2014 η χούντα ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση για δεύτερη φορά μέσα σε μια δεκαετία και ανέστειλε το μεγαλύτερο μέρος του συντάγματος. Ο στρατηγός Prayuth Chan-ocha ανέλαβε τον πρωθυπουργικό θώκο και επικεφαλής της χούντας, μια κίνηση που έγινε με την «ευλογία» του βασιλιά. Τότε η άνοδος της χούντας εκλήφθηκε ως μια νίκη της πολιτικής ελίτ και ως ήττα για το ανερχόμενο λαϊκιστικό κίνημα. Τον Αύγουστο οι ψηφοφόροι υποστήριξαν το νέο σύνταγμα, που φυσικά είχε συνταχθεί από τους στρατιωτικούς και το οποίο περιορίζει την ισχύ των πολιτικών κομμάτων και δίνει το δικαίωμα στο στρατό να διορίζει τους δικούς του στη γερουσία.
Μετά το θάνατο του βασιλιά ο στρατηγός – και πρωθυπουργός - Prayuth, κήρυξε περίοδο πένθους διάρκειας ενός έτους για την κυβέρνηση, ενώ επί 30 ημέρες απαγόρευσε τη διοργάνωση κρατικών και επίσημων εκδηλώσεων.
Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα είναι αβέβαιο τι θα γίνει, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν επίσημες ανακοινώσεις για τη διαδοχή στο θρόνο. Άλλωστε ο στρατηγός δήλωσε την Πέμπτη στους δημοσιογράφους ότι ο διάδοχος εξέφρασε την επιθυμία να καθυστερήσει η ενθρόνισή του καθώς όπως σημείωσε προτιμά να αφιερώσει χρόνο για να πενθήσει τον πατέρα του μαζί με τον λαό της Ταϊλάνδης.
Όμως οι αναλυτές συμφωνούν στο εξής. Η Ταϊλάνδη και η νοτιοανατολική Ασία εισέρχονται σε μια μακρά περίοδο αβεβαιότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλη την νοτιοανατολική Ασία παρατηρείται μια αποδυνάμωση των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων και η άνοδος απρόβλεπτων ηγετών που δυνητικά μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ανισορροπία στις μακροχρόνιες συμμαχίες που έχουν επιτευχθεί με τη Δύση.
Ο εκλιπών βασιλιάς της Ταϊλάνδης ήταν ένθερμος υποστηρικτής των στενών σχέσεων με τις ΗΠΑ, άλλωστε ήταν γεννημένος εκεί. Όμως ο διάδοχος του, δεν είναι καθόλου δημοφιλής και φέρεται να βρίσκεται πλησιέστερα στη χούντα μια χούντα που όλα τα σημάδια τη θέλουν να γίνεται «δορυφόρος» της Κίνας. Ενδεικτικό είναι το περιστατικό που συνέβη στις 5 Οκτωβρίου, όταν οι αρχές της Ταϊλάνδης απαγόρευσαν την είσοδο στη χώρα του υπέρ της δημοκρατίας ακτιβιστή από το Χονγκ Κόνγκ, του Joshua Wong.
Οι αρχές τον σταμάτησαν στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ και δεν τον άφησαν να παραστεί σε μια εκδήλωση που διοργάνωνε το πανεπιστήμιο. Με αφορμή αυτό το περιστατικό κυκλοφόρησε στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης ένας χάρτης όπου η Ταϊλάνδη φαίνεται να είναι προέκταση της Κίνας. Η απάντηση της στρατιωτικής κυβέρνησης ήταν πως σε καμία περίπτωση δεν δέχθηκε εντολές από την Κίνα, ωστόσο προέβη σε αυτή την ενέργεια προκειμένου να αποφύγει το όποιο ενδεχόμενο που θα την έφερνε σε ρήξη με άλλα κράτη. Όμως δημοσιογράφοι και αντικαθεστωτικοί επιμένουν ότι η εντολή ήρθε απευθείας από την Κίνα. Επίσης πέρυσι τον Οκτώβριο ο κινέζος με σουηδική υπηκοότητα συγγραφέας Gui Minhai εξαφανίσθηκε τον περασμένο Οκτώβριο ενώ ήταν στην Ταϊλάνδη και λίγο καιρό αργότερα εμφανίσθηκε στην Κίνα και μάλιστα σε τηλεοπτική του εμφάνιση ομολόγησε πως αυτός σκότωσε μια 20χρονη φοιτήτρια ενώ οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ. Η οικογένειά του υποστηρίζει πως απήχθη ενώ ήταν στην Ταϊλάνδη και η ομολογία του ήταν αποτέλεσμα πίεσης.
«Το μακρύ χέρι το νόμου (της Κίνας) έχει επεκταθεί μέχρι την Κένυα και την Αρμενία» έγραφε η Wall Street Journal.
Εν τω μεταξύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν και σε άλλες περιοχές της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως για παράδειγμα στις Φιλιππίνες, όπου ο πρόεδρος Ροντρίγκο Ντουτέρτε, αμφισβητεί ανοιχτά την ηγεμονία των ΗΠΑ. Πριν μερικές ημέρες αποκάλεσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη «βλάκες» και υποστήριξε ότι θα καταλήξουν να ταπεινωθούν εάν αποδεχθούν την πρόκλησή του να διερευνήσουν τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών που διεξάγει η κυβέρνησή του. Μάλιστα ο Ντουτέρτε δεν αποκλείεται να κάνει τις απαραίτητες υποχωρήσεις ακόμη και εδαφικές προκειμένου η Κίνα να αποκτήσει τον έλεγχο της Νότιας Σινικής Θάλασσας, μια περιοχή καίριας σημασίας για την παγκόσμια ναυτιλία και με τεράστια αποθέματα αλιευμάτων και υδρογονανθράκων.
Η προσπάθεια της Κίνας να εδραιώσει την κυριαρχία της στις θαλάσσιες περιοχές που εκτείνονται σε 3,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, προσκρούει στις διεκδικήσεις του Βιετνάμ, της Ταϊβάν, της Μαλαισίας, του Μπρουνέι, της Ιαπωνίας αλλά και των ΗΠΑ που πραγματοποιούν στρατιωτικούς περιπόλους και μάχονται, διπλωματικά κατά των κινεζικών αξιώσεων.
Μπορεί η Ταϊλάνδη να ακούγεται εξωτική και μακρινή, όμως δεν αποκλείεται να είναι η θρυαλλίδα εξελίξεων σε μια ακόμη περιοχή του ήδη ταραγμένου κόσμου μας.