Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τον απογοητευτικό Παναθηναϊκό και το όριο θραύσης το οποίο πλέον αγγίζει ο Αντρέα Στραματσόνι.
Εντυπωσιάστηκαν πολλοί από τη χθεσινή (24/11) απογοητευτική εικόνα του Παναθηναϊκού και το αποτέλεσμα στο Άμστερνταμ. Ειδικά μετά την ανακοίνωση των συνθέσεων, όταν διαπίστωσαν ότι τελικά επιβεβαιώνονταν οι αναφορές των ολλανδικών ρεπορτάζ και όντως ο Πέτερ Μπος έχει παρατάξει μια μικτή από την U-20 και τους αναπληρωματικούς του «Αίαντα», ήταν διάχυτη η αίσθηση αισιοδοξίας για «κάτι καλό». Και στους 4.000 ταξιδιώτες στο Άμστερνταμ και στους εν Ελλάδι φίλους του Τριφυλλιού. Διαψεύστηκαν με τρόπο οικτρό και σκληρό.
Αυτή η χθεσινή εμφάνιση και αποτυχία είναι στα δικά μου μάτια βαρύτερη και από εκείνο το 2-0 στο Εστορίλ επί Γιάννη Αναστασίου, ο οποίος ασφαλώς δεν είχε το ρόστερ του Στραματσόνι! Η λέξη «θλιβερός», την οποία συχνά χρησιμοποιούν οι Άγγλοι για να αποδώσουν την εικόνα ενός συνόλου με τη δική τους αντίστοιχη («pathetic») είναι αυτή που θα μπορούσε να προσεγγίσει καλύτερα την εικόνας μιας φοβικής, άτολμης, δίχως προσωπικότητα ομάδας, η οποία δεν κατέθεσε ούτε ψήγμα επιθετικού σχεδίου και δικαίως αποδοκιμάστηκε στο τέλος από τους φίλους της. Την ίδια στιγμή, σε απόσταση ολίγων μέτρων, οι 20χρονοι και οι αναπληρωματικοί του Άγιαξ, πιασμένοι χέρι – χέρι έκαναν «όλε – όλε» που καθιερώθηκαν σε όλα τα ομαδικά σπορ του ελληνικού αθλητισμού την ιστορικά αλησμόνητη για την ανθρωπότητα βραδιά της 9/11/2001, στο Γκελζενκίρχεν του Γκόραν Βλάοβιτς και του Άγγελου Μπασινά…
Χαμένη ευκαιρία για ανάκαμψη
Βασικοί από τον Άγιαξ; Μόνο δύο! Ο Γερμανός μεσοεπιθετικός Αμίν Γιουνές και ο Ολλανδός αριστερός μπακ, Μίτσελ Ντάικς: οι δυο της ενδεκάδας του Αγιαξ στο 1-2 της Λεωφόρου! Αμφότεροι στα 23 τους. Μεγάλα παιδιά; Ο χειρότερος των γηπεδούχων Χάικο Βέστερμαν στα 33 του και ο 30άρης Δανός μέσος Λάσε Σένε. Στον πάγκο ο Ντόλμπεργκ, εκτός 18άδας ο Κλάασεν, ο Γκούντελι, στον πάγκο ο Τραορέ, ο Φέλτμαν, ο Φιργκίβερ.
Σαν να παίζει ο Παναθηναϊκός με βασικούς μόνο τον Χουλτ και τον Γουακάσο, να έχει βάλει μέσα ο Στραματσόνι Χατζηγιοβάννη, Ευαγγέλου, Mίγγο, Πίσπα, Στάικο, μαζί με Ιβανόφ στόπερ και Ρέις αμυντικό μέσο! Όταν, όμως, μια ομάδα ξέρει τι παίζει, πώς παίζει και γιατί παίζει με τις συγκεκριμένες σταθερές, θα είναι καλύτερη ακόμη και με τέτοια σύνθεση! Ανεξάρτητα από τα ατομικά σφάλματα του Στιλ που πάει να σπάσει κάθε ρεκόρ από φάουλ (ψηλά – χαμηλά – στη γωνία – πάνω του, παντού!) και του Χουλτ που επιχείρησε ντρίμπλα σε επικίνδυνο χώρο (μέχρι να μαρκάρει/καλύψει ο Ζέκα τον σκόρερ Τέτε, ο νεαρός είχε ήδη σουτάρει!), ο Άγιαξ συνολικά ήταν ανώτερος και στο δεκάλεπτο μετά το 2-0, από το 50’ έως το 60’ και την είσοδο του Λεντέσμα, απείλησε τον Παναθηναϊκό με τρίτο και με τέταρτο γκολ!
Ναι, υπάρχουν και πάλι «πατήματα» για τον Στραματσόνι. Δεν είχε ρυθμό ο Παναθηναϊκός. Σωστό και κατανοητό, προερχόμενος από τη διακοπή του πρωταθλήματος, όπως και οι τρεις «ευρωπαίοι». Κυριότερο, ότι για πρώτη φορά εφέτος δεν είχε ούτε Μπεργκ, ούτε Λέτο. Του έλειπε και ο Εμποκού, υποχρεωτικά έπαιξε με έναν επιθετικό, τον Ιμπάρμπο. Με έναν φορ, ο Παναθηναϊκός σπάνια νικούσε πέρυσι στο 4-3-3 που δοκίμαζε και γι’ αυτό το άλλαξε. Με έναν επιθετικό, και δη τον καλύτερό του, έχασε εφέτος από την Ξάνθη, ηττήθηκε και από τον Αγιαξ στη Λεωφόρο. Θα μπορούσε να είχε βάλει τον Βιγιαφάνιες πιο κοντά στον Ιμπάρμπο και τον Λουντ στη θέση του Αργεντινού στη μεσαία γραμμή. Ίσως να μην άλλαζε τίποτα, αλλά αυτό έμοιαζε πιο ταιριαστό υπό τις δεδομένες συνθήκες.
Πάμε παρακάτω. Ναι, ο Αγιαξ δεν έχει πατήσει στην περιοχή, δεν έχει κάνει τελική προσπάθεια εντός εστίας, δεν έχει δημιουργήσει υποψία ευκαιρίας μέχρι το 1-0 από το φάουλ του Σένε στο 39’. Να συμπεριλάβουμε στις «δικαιολογίες» ότι προφύλαξε και τον Λεντέσμα στον πάγκο; Να το κάνουμε κι αυτό. Τέλος, πάπαλα. Αυτά. Δεν υπάρχει κάτι άλλο ως «αντικειμενικό» μειονέκτημα στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Φοβισμένος και «κλαταρισμένος»
Αντοχή; Πρόβλημα και φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο με τον Λουντ, τον Ζέκα, τον Ιμπάμρπο, τον Κουλιμπαλί και τον Χουλτ.
Αυτοπεποίθηση; Μηδέν! Απέναντι σε 20χρονους ως επί το πλείστον! Όταν βλέπει κάποιος τον Μολέδο από το πρώτο ημίχρονο σε «εύκολες» φάσεις να πετά τη μπάλα κόρνερ και πλάγιο άουτ για «σιγουριά», αντιλαμβάνεται ποια είναι συνολικά η ψυχολογία της ομάδας.
Επιθετικό πλάνο; «Πετάξτε την μπάλα στον Ολιζαντέμπε» που λέγαμε παλαιότερα σε κάποια ευρωπαϊκά ματς με Μαρκαριάν. Δηλαδή, «σημαδέψτε τον Ιμπάρμπο είτε χαμηλά, είτε στην πλάτη του Βέστερμαν». Αυτό. Και τίποτα άλλο. Ο Ιμπάρμπο ως γνωστόν δεν είναι ο Τιερί Ανρί…
Κυκλοφορία μπάλας; Μόνο για 15 λεπτά, περίπου από το 20’ έως το 35’, μοναδικό χρονικό διάστημα στο οποίο ο Παναθηναϊκός ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα, με την αμυντική του γραμμή πιο ψηλά, συνολική πίεση ψηλά, κλέψιμο Βιγιαφάνιες και ευκαιρία Ιμπάρμπο (η μοναδική στο ματς!)
Το πιο τρομακτικό για τον Παναθηναϊκό είναι πλέον - όπως φάνηκε χθες - η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Με εξαιρέσεις τους Βιγιαφάνιες – Γουακάσο – Ιμπάρμπο από τους βασικούς. Βαριά πόδια, βαρύ μυαλό, έπεσαν πάλι οι διακόπτες μετά το 1-0! Το ψέλλισε και ο Στραματσόνι στη συνέντευξη Τύπου για το λάθος του Στιλ και την αλλαγή στη ροή του ματς, μα διάολε απέμεναν 55 λεπτά μετά τη γκάφα του Άγγλου κίπερ! Μετά από την προηγούμενη διακοπή του πρωταθλήματος όταν ο Παναθηναϊκός ήταν πρώτος, νίκησε μόνο μία φορά σε όλες τις διοργανώσεις! Τον ουραγό Ηρακλή στο ματς πρωταθλήματος, όχι σ΄ αυτό του Κυπέλλου. Προφανώς τους έχει πάρει όλους από κάτω μετά την τριάρα στο Φάληρο, αλλά χθες χάθηκε τεράστια ευκαιρία για ανάκαμψη δεδομένης της επιλογής του Μπος να παρατάξει αναπληρωματικούς, η πίεση γίνεται ασφυκτική για όλους και ο Στραματσόνι αγγίζει το όριο θραύσης στο «vivere pericolosamente» που εισήλθε μετά την ήττα από την Ξάνθη…
Θα έρθει κάποια στιγμή η νίκη, αλλά ίσως να είναι αργά για τον Ιταλό, ο οποίος πλέον παίρνει από τους παίκτες του πολύ λιγότερα απ’ όσα μπορούν να δώσουν, παρουσιάζει μια ομάδα δίχως ταυτότητα και δεν βρίσκει λύσεις στις απουσίες βασικών παικτών. Σε όλα αυτά, τα είχε καταφέρει στα τρία πρώτα ματς του ομίλου, παρά τα αρνητικά αποτελέσματα…
Πανιώνιος εκτός, ΟΦΗ στο Ηράκλειο, ΠΑΟΚ εντός, Περιστέρι, Λάρισα, διακοπές Χριστουγέννων, καλή χρονιά και ευτυχισμένο το 2017. Στις 3 Ιανουαρίου, στην 1 (!) αγωνιστική της Σούπερ Λίγκας, θα είναι έκπληξη αν βρίσκεται στην Αθήνα και όχι στην αγαπημένη Ρώμη.