Ένα δίδυμο άστρο, το οποίο δημιουργήθηκε μαζί του πριν 4,5 δισ. χρόνια, ενδεχομένως να είχε ο Ήλιος, σύμφωνα με νέα έρευνα, την οποία πραγματοποίησαν ένας θεωρητικός φυσικός του UC Berkeley και ένας ραδιοαστρονόμος του Smithsonian Astrophysical Observatory στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του PhysOrg, πολλά άστρα έχουν «συντρόφους», όπως για παράδειγμα ο κοντινότερος «γείτονάς» μας, το Άλφα του Κενταύρου (τριπλό σύστημα). Το γιατί υπάρχουν δυαδικοί (και άνω) αστέρες αποτελούσε για πολύ καιρό μυστήριο για την επιστήμη: Δημιουργούνται έτσι, το ένα αιχμαλωτίζει το άλλο ή πρόκειται για περιπτώσεις όπου ένα άστρο χωρίζεται στα δύο; Στην περίπτωση του Ήλιου, οι αστρονόμοι αναζητούσαν ένα «συντροφικό» αστέρι, το οποίο κατονόμασαν «Νέμεσις» (από την αρχαιοελληνική θεότητα της εκδίκησης), επειδή θεωρείται πως ίσως να ήταν αυτό που «έστειλε» στη Γη τον αστεροειδή στον οποίο αποδίδεται η εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Ωστόσο, αυτό το άστρο δεν έχει βρεθεί.
Η νέα θεωρία περί ύπαρξής του βασίζεται στη μελέτη ενός γιγαντιαίου μοριακού νέφους, γεμάτου με «νεογέννητα» άστρα στον αστερισμό του Περσέα, και σε ένα μαθηματικό μοντέλο που μπορεί να εξηγήσει τις παρατηρήσεις που έγιναν σε αυτόν μόνο υπό την προϋπόθεση πως όλα τα παρεμφερή με τον Ήλιο άστρα «γεννιούνται» με έναν «σύντροφο»/ «δίδυμο».
«Αυτό που λέμε είναι πως, ναι, πιθανότατα να υπήρξε μια Νέμεσις, πριν πολύ καιρό» λέει ο Στίβεν Στάλερ, ερευνητής αστρονόμος του UC Berkeley και ένας από τους συντελεστές της έρευνας. «Χρησιμοποιήσαμε μια σειρά από στατιστικά μοντέλα για να δούμε εάν θα αντικατόπτριζαν τους σχετικούς πληθυσμούς των νεαρών, μεμονωμένων άστρων και των δυαδικών...στο μοριακό νέφος του Περσέα, και το μόνο μοντέλο που θα μπορούσε να αναπαράγει τα δεδομένα ήταν ένα στο οποίο όλα τα άστρα σχηματίζονται στην αρχή ως δυαδικά άστρα μεγάλου εύρους. Αυτά τα συστήματα είτε συρρικνώνονται είτε χωρίζουν μέσα σε ένα εκατομμύριο χρόνια» συμπληρώνει.
Στο πλαίσιο αυτής της μελέτης, «μεγάλου εύρους» σημαίνει πως τα δύο άστρα απέχουν το ένα από το άλλο πάνω από 500 αστρονομικές μονάδες (AU), όπου μία αστρονομική μονάδα είναι η μέση απόσταση ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη. Ένα τέτοιο δίδυμο άστρο, στην περίπτωση του Ήλιου, θα βρισκόταν 17 φορές πιο μακριά από αυτόν από τον πιο μακρινό του πλανήτη, Ποσειδώνα.
Σε κάθε περίπτωση, βάσει του εν λόγω μοντέλου, το δίδυμο άστρο αυτό πιθανότατα ξέφυγε και αναμείχθηκε με όλα τα άλλα άστρα στην περιοχή μας στον Γαλαξία - και ως εκ τούτου, χάθηκε (τουλάχιστον, όσον αφορά στη Γη και τον Ήλιο) για πάντα.