Ορισμένοι άνθρωποι ενθουσιάζονται με τις ταινίες τρόμου και εκτιμούν πραγματικά το γεγονός ότι θα περάσουν 1,5 με 2 ώρες νιώθοντας φόβο. Άλλοι, πάλι, προτιμούν να περάσουν αλλιώς τον χρόνο τους και αποφεύγουν συστηματικά τέτοιου είδους ταινίες.
Όσοι ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει επιστημονική εξήγηση, όπως αναφέρει η αμερικάνικη έκδοση της HuffPost, για την απέχθειά τους προς όλες τις ταινίες τρόμου.
Όσοι αγαπούν τις ταινίες τρόμου βιώνουν το στρες διαφορετικά.
Τα άτομα που αποζητούν την αδρεναλίνη μπορεί να έχουν μία κλίση προς τις ταινίες τρόμου, επειδή το σώμα τους ερμηνεύει διαφορετικά το στρες. Σύμφωνα με την Margee Kerr, κοινωνιολόγο που μελετά το άγχος και συγγραφέας του βιβλίου «Scream: Chilling Adventures in the Science of Fear», μία ταινία που προκαλεί τον φόβο, αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς και κάνει το σώμα να βιώνει μεγαλύτερη ενέργεια και να νιώθει περισσότερο ζωντανό.
Τα άτομα που τις μισούν μπορεί να είναι υπερβολικά ευαίσθητα.
Τα άτομα που έχουν υπερευαισθησία βιώνουν σε μεγάλο βαθμό τα ερεθίσματα από το περιβάλλον και έχουν την τάση να δείχνουν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση από το μέσο άτομο. Αυτό σημαίνει ότι έχουν και πιο έντονες αντιδράσεις σε βίαιες και τρομακτικές ταινίες.
Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν τη σχέση του ατόμου με τον φόβο.
Τα άτομα που είχαν θετικές παιδικές εμπειρίες με αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «διασκεδαστικά τρομακτικό», δεν έχουν πρόβλημα με τις τρομακτικές ταινίες, γιατί έχουν ήδη αναπτύξει ένα υπόβαθρο γύρω από τον φόβο.
Κάποιοι αντιμετωπίζουν τις ταινίες τρόμου ως έναν τρόπο για να επικοινωνήσουν με άλλους.
Οι ταινίες τρόμου είναι απολαυστικές για κάποιους όταν τις μοιράζονται με άλλους.
«Μπορεί να είναι μία υπέροχη κοινωνική εμπειρία για να μοιραστείς με κάποιον. Γνωρίζουμε ότι οι δεσμοί που δημιουργεί κανείς κάτω συνθήκες άγχους είναι συχνά πιο έντονες, ειδικά με τους ανθρώπους που έχουμε ήδη θετικές σχέσεις. Οπότε, αν πάτε με τους φίλους σας και κάνετε κάτι διασκεδαστικό και έντονο και τρομακτικό, θα δημιουργήσετε πιο πλούσιες και με περισσότερες στρώσεις, αναμνήσεις», αναφέρει η Kerr.