Ο χρόνος είναι πρόοδος

Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε να επεκτείνει σε όλες τις υπηρεσίες της υποχρεωτικά για την μεταξύ τους επικοινωνία, την ηλεκτρονική έκδοση και διακίνηση διοικητικών πράξεων και εγγράφων, σε συνέχεια της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (opengov), «ανακαλύπτοντας» πως μπορεί να εξοικονομήσει σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ περίπου 400 εκ.€. σε χαρτί, αλλά και εργατοώρες. Είναι ένα βήμα. Ίσως σύντομα «ξανακαλύψει» την Αμερική, και μόλις το καταφέρει, θα επικεντρωθεί στις σωστές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα και που με τρία μνημόνια αγορασμένο χρόνο ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί.
Alkis Konstantinidis / Reuters

Μετά από 3 μνημόνια, 5 εκλογικές αναμετρήσεις και ένα δημοψήφισμα, με διαφορετικές κυβερνήσεις και διαφορετικούς πρωθυπουργούς, οδηγούμαστε νομοτελειακά στην παράφραση του ρητού «ο χρόνος είναι χρήμα», σε «Ο χρόνος είναι πρόοδος». Αυτό συμβαίνει γιατί ενώ κάθε πολιτικό κόμμα αναλαμβάνει την εξουσία με διαφορετικά προεκλογικά συνθήματα και υποσχέσεις, κάθε φορά έστω και καθυστερημένα, με ζημία δυστυχώς για τους πολίτες, αντιλαμβάνονται πως ένας είναι ο δρόμος. Μεταρρυθμίσεις, προσέλκυση επενδύσεων, αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, νοικοκύρεμα του κράτους, πάταξη της φοροδιαφυγής, της αναξιοκρατίας, της σπατάλης και της γραφειοκρατίας, πράγματα αυτονόητα. Και όταν τα ανακαλύπτει πάει σε εκλογές, γιατί αυτά θέλουν μάχη, έχουν πολιτικό κόστος, θέλουν χρόνο.

Θέλουν χρόνο για να αποδώσουν και να φέρουν αποτέλεσμα. Έτσι για παράδειγμα η άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, που ξεκίνησε με την κυβέρνηση Παπανδρέου, άρχισε να εμφανίζει τα πρώτα σημάδια αποτελεσματικότητας περίπου το 2013, γιατί τα τουριστικά πακέτα τις κρουαζιέρας σχεδιάζονται καναδυό χρόνια νωρίτερα. Τώρα τα αποτελέσματα είναι περισσότερο από εμφανή. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση που ξεκίνησε με το opengov.gr χρειάστηκε χρόνο για να περάσουν σε ηλεκτρονικές διαδικασίες οι πεπαλαιωμένες γραφειοκρατικές, όπως η επικύρωση φωτοαντιγράφων (τόσο κοντινό αλλά και τόσο μακρινό). Ή για παράδειγμα όταν ο προϋπολογισμός του 2010 κατατέθηκε σε στικάκι σε ηλεκτρονική μορφή και εξοικονομήθηκαν χιλιάδες σελίδες χαρτί με όφελος τόσο οικονομικό, για την τσέπη του φορολογούμενου αλλά κυρίως περιβαλλοντικό. Ή με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση που πλέον σταμάτησαν οι αθρόες συνταγογράφησεις φαρμάκων όχι σε πραγματικά ασθενείς, αλλά σε δήθεν ασθενείς, όπως με τις σακούλες με τα φάρμακα στο πηγάδι του Λαυρίου, με οικονομικό αποτέλεσμα για τους φορολογούμενους μετά την πρώτη χρονιά πλήρους εφαρμογής περίπου 3 δισ. ετησίως. Με περιορισμό της σπατάλης από το 2010-11 και μετά, εξοικονόμησαν οι φορολογούμενοι ένα ΕΝΦΙΑ ετησίως, που θα επέβαλαν κατά τις συνήθεις τακτικές τους, οι κυβερνήσεις των Σαμαρά-Βενιζέλου ή Τσίπρα-Καμμένου.

Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε να επεκτείνει σε όλες τις υπηρεσίες της υποχρεωτικά για την μεταξύ τους επικοινωνία, την ηλεκτρονική έκδοση και διακίνηση διοικητικών πράξεων και εγγράφων, σε συνέχεια της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (opengov), «ανακαλύπτοντας» πως μπορεί να εξοικονομήσει σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ περίπου 400 εκ.€. σε χαρτί, αλλά και εργατοώρες. Είναι ένα βήμα. Ίσως σύντομα «ξανακαλύψει» την Αμερική, και μόλις το καταφέρει, θα επικεντρωθεί στις σωστές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα και που με τρία μνημόνια αγορασμένο χρόνο ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί.

Χρόνος χρειάζεται και για τις ιδιωτικοποιήσεις και την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας . Όπως αυτές που θα μπορούσε να κάνει και η κυβέρνηση Καραμανλή, αντί να επιλέγει να τα ανταλλάσει με νερά λίμνης, με χρυσόβουλα του 1080 μΧ. που εμφάνιζε η μονή Βατοπεδίου. Αντί να μείνουν αναξιοποίητα όλα τα ακίνητα τόσα χρόνια και να φθείρονται και να χάνουν αξία θα έπρεπε να αξιοποιηθούν αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τότε που η αξία τους ήταν στα ύψη ώστε το κράτος να εξασφαλίσει το μέγιστο δυνατό. Ίσως αν είχαν αξιοποιηθεί η ανάπτυξη που θα προσφέραν, η άνοδος του ΑΕΠ και οι θέσεις εργασίας, ακόμα και με όλη αυτή την κακοδιαχείριση που σχεδόν διπλασίασε το χρέος από το 2004 ως το 2009, να επέφερε μικρότερο μέγεθος κρίσης, ή μικρότερη ανάγκη σε μέτρα.

Ο χρόνος όμως είναι και ο μεγαλύτερος εχθρός των νέων. Των νέων που μένουν μακριά από την εργασία στα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής τους. Που αναγκάζονται σε οικονομική μετανάστευση, όχι μόνο στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, αλλά όπου υπάρχει μια θέση εργασίας και πλέον όχι για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας αλλά σιγά σιγά, μετά από 6 χρόνια κρίσης, μετά από αλλεπάλληλα λάθη της πολιτικής ηγεσίας μεταναστεύουν για μόνιμη εγκατάσταση... Μιας και όσο συνεχίζεται αυτή η ελληνική πολιτική νοοτροπία του «οι άλλοι φταίνε», «οι άλλοι μας επιβάλλουν», «οι προηγούμενοι ήταν χειρότεροι», «οι επόμενοι θα είναι χειρότεροι» και δεν εφαρμόζονται τώρα, σήμερα, χθες τα αυτονόητα, οι νέοι παραμένουν έξω. Έξω στο εξωτερικό, έξω από την αγορά εργασίας, έξω από την παραγωγή ιδεών, έξω από την πρόοδο της κοινωνίας. Ακούγεται πως πάνω από 300.000 νέοι είναι ήδη στο εξωτερικό και πόσοι ακόμα ακολουθούν. Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι νέοι, κλεισμένοι στα σπίτια και στις καφετέριες.

Ο χρόνος κυλά γρήγορα. Χρόνος χαμένος από μικροπολιτικές αποφάσεις. Τα αυτονόητα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα. Προοδευτικές μεταρρυθμίσεις παντού. Διαφάνεια στη διακυβέρνηση, αξιοκρατία στις θέσεις εργασίας, ισονομία στη δικαιοσύνη, επένδυση στην παραμονή και αξιοποίηση των νέων.

Δημοφιλή