«Να παράγουμε περισσότερα, να εισάγουμε λιγότερα».

Οι αναλύσεις, οι υπερβολές, τα σχόλια, τα λόγια «έπεα πτερόεντα», ήρθε η ώρα των πράξεων. Για την κυβέρνηση, αλλά και για όλους μας. Το επόμενο εξάμηνο θα είναι δύσκολο, είχε απόλυτο δίκιο ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Χρειάζεται σχεδιασμός και ρεαλισμός, φαντασία και τόλμη, προγραμματισμός και εργασία. Θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη στο εξωτερικό αν πετύχουμε στο εσωτερικό. Οι ρόλοι αλλάζουν και είναι δύσκολο για τους παραδοσιακούς παίκτες να το δεχτούν, αλλά στη δημοκρατία υπάρχει χώρος για όλους.
Walter Bibikow via Getty Images

Οι αναλύσεις και οι ερμηνείες σχετικά με την δύσκολη απόφαση του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου δίνουν και πέρνουν. Αρθρογράφοι, ακτιβιστές του διαδικτύου, αναλυτές, συνδικαλιστές, πολιτικοί, κόμματα έχουν επιδοθεί σε έναν απίστευτο αγώνα αιτιολόγησης των θέσεων τους. Δεν ενδιαφέρει η πραγματικότητα, οι εκρηκτικές ανάγκες της χώρας, δηλ. τα όρια της διαπραγμάτευσης στην ΕΕ, αλλά το παραταξιακό ή προσωπικό συμφέρον, η πάση θυσία υποβάθμιση του αντιπάλου, η προβολή των κομματικών επιλογών. Το κοινό συμφέρον απουσιάζει, το εθνικό πρόταγμα υποβαθμίζεται. Αυτό ως γενική εικόνα, οι εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν, ευτυχώς.

Κι όμως περί αυτού πρόκειται, του γενικού και του εθνικού συμφέροντος. Χωρίς εθνική στραηγική, πρόγραμμα ανασυγκρότηησης, βιώσιμη ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας, δεν μπορούμε να βγούμε από το τέλμα. Τί χρειάζεται για αυτό; Κατ'αρχήν τα εξής:

-Λιγότερα λόγια, λιγότερες δηλώσεις ή τουίτ, και περισσότερα έργα, δράση, δουλειά.

-Σχεδιασμός, μελέτη, πρόγραμμα, σύνδεση των στόχων, στάδια δράσης, αποτελέσματα.

-Στροφή στην πραγματική οικονομία, στον επιχειρηματία, στον άνεργο που ψάχνει εργασία, στον παραγωγό σε όποιον τομέα κι άν βρίσκεται.

-Ενδιαφέρον για την ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, την προώθηση, τις εξαγωγές.

Ολα αυτά σημαίνουν κυρίως αλλαγή νοοτροπίας. Πρώτα του δημοσίου και των υπηρεσιών του, της κυβέρνησης και των υπουργών της (ας σταματήσει επιτέλους η φλυαρία, η ανούσια παρουσία τους στα κανάλια, η επανάληψη του ίδιου επικοινωνιακού έργου) και μετά της ποικίλης πλέον αντιπολίτευσης. Οι μεν πρέπει τώρα να κυβερνήσουν, οι δε, πρέπει να κάνουν προτάσεις εναλλακτικών πολιτικών (αν έχουν) και να ελέγχουν με επιχειρήματα το κυβερνητικό έργο.

Το επόμενο εξάμηνο θα είναι δύσκολο, είχε απόλυτο δίκιο ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Χρειάζεται σχεδιασμός και ρεαλισμός, φαντασία και τόλμη, προγραμματισμός και εργασία. Θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη στο εξωτερικό αν πετύχουμε στο εσωτερικό. Οι ρόλοι αλλάζουν και είναι δύσκολο για τους παραδοσιακούς παίκτες να το δεχτούν, αλλά στη δημοκρατία υπάρχει χώρος για όλους.

Ας αρχίσουμε πρώτα από την κατάκτηση της εθνικής αγοράς. Στην βελγική εφημερίδα «Le Soir» την επομένη της συνόδου του δύσκολου για την Ελλάδα και την ΕΕ Eurogroup, το πρωτοσέλιδο είχε ως τίτλο «η Ελλάδα υποχωρεί απέναντι στους ευρωπαίους». Πέρα όμως από την σημειολογία, στο πλούσιο σχετικό ρεπορτάζ, ο έλληνας καθηγητής στην Τουλούζη Γαβριήλ Κωλλέτης δίνει τον στόχο: «να παράγουμε περισσότερα, να εισάγουμε λιγότερα».

Οι αναλύσεις, οι υπερβολές, τα σχόλια, τα λόγια «έπεα πτερόεντα», ήρθε η ώρα των πράξεων. Για την κυβέρνηση, αλλά και για όλους μας.

Δημοφιλή