Μέση Ανατολή και «δυτικός τρόπος σκέψης»: σχέσεις αγάπης και μίσους

Η επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι στη Μεγάλη Βρετανία, οι έντονες αντιδράσεις από ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η επιθετική επίδειξη διπλωματικής υπεροχής του Άγγλου πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον που πήρε σάρκα και οστά δίνοντας εντολή για τον άμεσο επαναπατρισμό των Άγγλων τουριστών που βρίσκονται στο τουριστικό θέρετρο Σαρμ Ελ Σέιχ, έφερε στην επιφάνεια την διαχρονική σχέση αγάπης και μίσους αλλά και υποκρισίας που διέπει τις σχέσεις των χωρών της Μέσης Ανατολής με τις χώρες της δύσης.
ASSOCIATED PRESS

Με αφορμή το τραγικό γεγονός της πτώσης του Ρωσικού αεροσκάφους στην Αίγυπτο και την μετέπειτα διαχείριση της υπόθεσης από την Αίγυπτο αλλά και από τις λεγόμενες «μεγάλες δυνάμεις», ανοίγει σταδιακά ένα σημαντικό ζήτημα προς συζήτηση. Πότε τα καθεστώτα των χωρών της ευρύτερης περιοχής μας, όπως η Αίγυπτος αλλά και η Τουρκία σε ένα δεύτερο βαθμό, είναι ικανοί και αξιόπιστοι συνομιλητές του δυτικού κόσμου και πότε η πολιτική τους στόχευση στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των χωρών που εκπροσωπούν τον «δυτικό τρόπο σκέψης».

Η επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι στη Μεγάλη Βρετανία, οι έντονες αντιδράσεις από ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η επιθετική επίδειξη διπλωματικής υπεροχής του Άγγλου πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον που πήρε σάρκα και οστά δίνοντας εντολή για τον άμεσο επαναπατρισμό των Άγγλων τουριστών που βρίσκονται στο τουριστικό θέρετρο Σαρμ Ελ Σέιχ, έφερε στην επιφάνεια την διαχρονική σχέση αγάπης και μίσους αλλά και υποκρισίας που διέπει τις σχέσεις των χωρών της Μέσης Ανατολής με τις χώρες της δύσης.

Πότε τα καθεστώτα των χωρών της ευρύτερης περιοχής μας, όπως η Αίγυπτος αλλά και η Τουρκία σε ένα δεύτερο βαθμό, είναι ικανοί και αξιόπιστοι συνομιλητές του δυτικού κόσμου και πότε η πολιτική τους στόχευση στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των χωρών που εκπροσωπούν τον «δυτικό τρόπο σκέψης».

Το μεγαλύτερο διαχρονικά πρόβλημα της δυτικής διπλωματίας απέναντι στους λαούς και στις χώρες που δεν βρίσκονταν στα στενά τους γεωγραφικά όρια είναι η υπερβολική εστίαση σε μια πολιτική που έχει ως στόχο μια κοντόφθαλμη διαχείριση των προβλημάτων που ανακύπτουν, χωρίς να δίνεται βάρος σε μια μακροχρόνια πολιτική που θα έχει ως στόχο όχι μόνο την εξυπηρέτηση των στενών γεωπολιτικών επιδιώξεων των χωρών του δυτικού κόσμου αλλά και την δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων για την μετατροπή των χωρών αυτών σε χώρες που διέπονται από ένα σοβαρό και αξιόπιστο κράτος δικαίου που θα έχουν την δυνατότητα να καθορίζουν αυτόνομα, και με σεβασμό στις αρχές της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης τα του οίκου τους.

Αντί αυτού τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης και της Αμερικής που θυμούνται τις χώρες της Μέσης Ανατολής μόνο τα λιμνάζοντα ύδατα από τα χρονίζοντα προβλήματά τους, ακουμπούν τις ακτές και του «πολιτισμένου» κόσμου. Μόνο που έτσι όχι μόνο δεν επιλύεις στην ουσία του το πρόβλημα, είτε αυτό είναι το προσφυγικό είτε η τρομοκρατία, αλλά δημιουργείς και τις προϋποθέσεις για να το φέρεις πιο κοντά στην γειτονιά σου.

Δημοφιλή