Η ανθρώπινη φύση αποτέλεσε εξ αρχής αντικείμενο μελέτης των φιλοσόφων και οι πτυχές της ερμηνευτικό εργαλείο για ιστορικούς, πολιτικούς επιστήμονες και κοινωνιολόγους. Η φιλοδοξία συνιστά βασικό γνώρισμα και έκφανση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Αθηναίος πολιτικός Αλκιβιάδης ενσάρκωσε μία ακραία μορφή της ανθρώπινης φιλοδοξίας σε μια από τις κορυφαίες περιόδους της παγκόσμιας ιστορίας. Ο Αλκιβιάδης ήταν υιός του Κλεινίου εκ των Ευπατριδών και της Δεινομάχης εκ των Αλκμεωνιδών, δύο εκ των αριστοκρατικότερων και πλουσιότερων οικογενειών της Αθήνας. Όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε στη Μάχη της Κορώνειας, το 447 π.X., ο Περικλής, συγγενής της μητέρας του, ορίστηκε επίτροπος του νεαρού Αθηναίου.
Είναι γεγονός πως λίγες προσωπικότητες συγκέντρωσαν τόσα προτερήματα και ελαττώματα εκδηλωνόμενα, σε τέτοια ένταση και βαθμό, σε μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας. Ελάχιστοι, επίσης, σύγχρονοί του θα κατόρθωναν, μεσούντος του Πελοποννησιακού πολέμου, να εγκαταλείψουν την Αθήνα, να γίνουν δεκτοί στη Σπάρτη και κατόπιν στην Περσία και να επιστρέψουν εκ νέου στη γενέτειρά τους! Ο σύντομος βίος του Αλκιβιάδη υπήρξε αποτέλεσμα των εκ γενετής (απαράμιλλο κάλλος, ευστροφία, τόλμη) και επίκτητων (αριστοκρατική καταγωγή, παιδεία, προσαρμοστικότητα) χαρακτηριστικών του σε συνδυασμό με τα πολλά και ασίγαστα πάθη του. Η αστείρευτη φιλοδοξία του, τον οδήγησέ στον προσωπικό αλλά και συλλογικό όλεθρο˙ ο ρόλος του ήταν σημαντικός ώστε να ληφθεί η απόφαση για την καταστροφική εκστρατεία της Αθήνας στη Σικελία.
Ο Βρετανός οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέυνς (John Maynard Keynes, 1883 - 1946) στο έργο του: «Γενική θεωρία της απασχόλησης, του τόκου και του χρήματος», που συνέγραψε το 1936, προσπάθησε να αναδείξει τις αιτίες εκδήλωσης της οικονομικής ύφεσης του 1929 - 32. Από την έρευνά του κατέληξε στο συμπέρασμα πως το βασικό πρόβλημα του καπιταλιστικού συστήματος και ο λόγος που προκαλούνται οι περιοδικές οικονομικές κρίσεις οφείλεται, αποκλειστικά, στην ανεπάρκεια της ζήτησης. Οι ιδέες του Κέυνς (κεϋνσυανισμός), επηρέασαν και επηρεάζουν την οικονομική επιστήμη και την πολιτική πρακτική συμβάλλοντας στη διάδοση του καπιταλισμού.
Εκ πρώτης οι αναφορές, σ' έναν ακόλαστο αρχαίο Αθηναίο πολιτικό και έναν, σχεδόν, σύγχρονό μας συντηρητικό προτεστάντη πανεπιστημιακό, φαίνονται ασύνδετες. Η συσχέτιση πραγματοποιείται στην προσπάθεια να ερμηνεύσουμε το δημόσιο βίο γνωστού οικονομολόγου, ο οποίος, αφού ασχολήθηκε με τα κοινά στην χώρα μας, κατά την περίοδο της κρίσης, τώρα εμφανίζεται αποφασισμένος να δρομολογήσει ευρύτερες πολιτικές διεργασίες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο εν λόγω, πλέον, πολιτικός ενσαρκώνει μερικά από τα χαρακτηριστικά, θετικά και αρνητικά του αμφιλεγόμενου αρχαίου πολιτικού, σε σαφώς ισχνότερο βαθμό, διακατεχόμενος κι αυτός από ακόρεστη φιλοδοξία.
Παράλληλα ο σπουδαίος Βρετανός οικονομολόγος συνιστά το πρότυπό του ως επιστήμονα και το ρόλο που επιθυμεί να διαδραματίσει στη δύσκολή οικονομική συγκυρία που διέρχεται η ΕΕ, κατά την τρέχουσα περίοδο. Αν στον Αλκιβιάδη διακρίνουμε πτυχές του χαρακτήρα του, ο Κέυνς τον εμπνέει, τόσο ως επιστήμονας, που θεραπεύει το ίδιο γνωστικό αντικείμενο, αλλά κυρίως ως ο οικονομολόγος που αναμόρφωσε και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην οικονομική επιστήμη και στο καπιταλιστικό σύστημα.
Η Ελλάδα αποτελούσε στη δική του συλλογιστική το εφαλτήριο για την πραγμάτωση των προσωπικών του φιλοδοξιών. Ο τρόπος που διαπραγματεύτηκε για τη χώρα μας, όπως αποτυπώθηκε στις περιβόητες, πλέον, συνεδριάσεις του eurogroup, δηλοί τόσο τις συνάφειες με τον αρχαίο μας πρόγονο, όσο και τη φιλοδοξία να καταστεί ένας νέος Κέυνς. Η αξίωση αναμόρφωσης της όντως προβληματικής ευρωπαϊκής οικονομικής ένωσης (ΟΝΕ) και γιατί όχι της παγκόσμιας οικονομικής αρχιτεκτονικής, εμφορείται από την προσωπική του φιλοδοξία: να του επιφυλάξει η ιστορία ανάλογη μοίρα, με του Βρετανού οικονομολόγου, θέση. Πολλά ιστορικά παραδείγματα καταδεικνύουν ότι η πολύ μεγάλη ανθρώπινη φιλοδοξία αδιαφορεί όχι μόνο για το κόστος πραγμάτωσής της, αλλά και για τις πιθανότητες ευόδωσής της, καθώς και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο επιδιώκει να εκδηλωθεί.
Αναδημοσίευση από neapolitki.gr