Η δεύτερη αξιολόγηση το πρώτο τεστ μετά τα ωραία λόγια της Ρώμης

Και να που βρισκόμαστε στο παραπέντε και αν δεν υπάρξουν δεσμεύσεις στην πράξη, τότε και το κείμενο της Ρώμης θα μείνει κενό γράμμα. Την κύρια ευθύνη της επιστροφής στην κανονικότητα, την έχουν η Γερμανία και η Γαλλία, καθώς με δική τους εκμεταλλευτική σκόπευση και ανοχή, η Ένωση πλέει ολοταχώς προς τα βράχια. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα των ιδρυτικών αρχών και αξιών των κοινών κανόνων και του συναγωνισμού επί ίσοις όροις;
Sean Gallup via Getty Images

«Η Γηραιά Ήπειρος είναι αντιμέτωπη με ένα κενό αξιών και κινδυνεύει να πεθάνει εάν δεν βρει εκ νέου τα ιδεώδη των πατέρων ιδρυτών της, όπως την αλληλεγγύη, αν δεν απαντήσει στον αντιμεταναστευτικό λαϊκισμό και τον εξτρεμισμό που αποτελούν θανάσιμη απειλή για την Ένωση. Όταν ένα σώμα απολέσει την αίσθηση του πού κατευθύνεται και δεν δύναται πλέον να κοιτάξει μπροστά, βιώνει μια οπισθοδρόμηση και μακροπρόθεσμα κινδυνεύει να πεθάνει», υπογράμμισε ο Πάπας Φραγκίσκος στην ομιλία του στους ηγέτες των 27 χωρών στην ιστορική διάσκεψη της Ρώμης για τα 60 χρόνια από την ίδρυση μιας ενωμένης Ευρώπης που θα άφηνε πίσω της τους πολέμους και τις εθνικές διενέξεις, προτάσσοντας τη συνεργασία και την ενότητα.

«Η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη ή δεν θα υπάρχει καθόλου», συμφώνησε και ο ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, κατά την ομιλία του που προηγήθηκε της υπογραφής της Διακήρυξης της Ρώμης. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπογράμμισε με έμφαση τη σημασία του σεβασμού των «κοινών κανόνων», όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του λόγου και το κράτος δικαίου. Στην κοινή διακήρυξή τους οι 27 χώρες μέλη συνέταξαν ένα γενικά προοδευτικό κείμενο για το μέλλον μόνο που το πρόβλημα της ΕΕ δεν ήταν έλλειψη προοδευτικών κειμένων. Τέτοια κείμενα πάντα υπήρχαν. Τα πρώτα χρόνια χαρακτηρίστηκαν από το πνεύμα της συνεργασίας, αλλά όπως συχνά συμβαίνει με τις καλές ιδέες στην πολιτική, μπορεί να επικαλυφθούν και να διαβρωθούν από το χρήμα την επιχειρηματική εξουσία και τους εθνικούς ηγεμονισμούς.

Και να που βρισκόμαστε στο παραπέντε και αν δεν υπάρξουν δεσμεύσεις στην πράξη, τότε και το κείμενο της Ρώμης θα μείνει κενό γράμμα. Την κύρια ευθύνη της επιστροφής στην κανονικότητα, την έχουν η Γερμανία και η Γαλλία, καθώς με δική τους εκμεταλλευτική σκόπευση και ανοχή, η Ένωση πλέει ολοταχώς προς τα βράχια. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα των ιδρυτικών αρχών και αξιών των κοινών κανόνων και του συναγωνισμού επί ίσοις όροις; Κατά τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Ζισκάρ ντ' Εστέν για να συμβεί αυτό απαιτείται: «Φορολογική ισότητα και αμοιβαιότητα στο χρέος. Μόνο έτσι η ΕΕ θα αποφύγει να καταλήξει έρμαιο της θέλησης των άλλων μεγάλων συνόλων».

«Λυπάμαι αν κάποιος προβλήθηκε από το σχόλιο» (για τις σπάταλες κραιπάλες των νοτίων σε ποτά τσιγάρα και γυναίκες) είπε ο ανεκδιήγητος Γερούν Ντάιζελμπλουμ. «Ήταν άμεσο, και μπορεί να εξηγηθεί (αν ιδωθεί) από μια αυστηρή ολλανδική, καλβινιστική κουλτούρα, με ολλανδική αμεσότητα», είπε για να δικαιολογηθεί! Τον 20ό αιώνα, η Καλβινιστική Ολλανδική Μεταρρυθμισμένη Εκκλησία χρησιμοποίησε τον προκαθορισμό ως βάση για τις φυλετικές διακρίσεις στη Νότια Αφρική. Ο Νέλσον Μαντέλα, ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, είπε τα εξής για την κυβερνητική πολιτική που προωθούσε την υπεροχή των λευκών: «Αυτή η πολιτική υποστηριζόταν από την Ολλανδική Μεταρρυθμισμένη Εκκλησία, η οποία παρείχε στο απαρτχάιντ θρησκευτικό έρεισμα υποδηλώνοντας ότι οι Αφρικάνερς ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, ενώ οι μαύροι υποδεέστερο είδος. Στην κοσμοθεωρία του Αφρικάνερ, το απαρτχάιντ και η εκκλησία ήταν αλληλένδετα».

Και φτάνουμε στο ερώτημα: Μπορεί η Γερμανία (κυρίως) να παραιτηθεί από το εξαιρετικά βολικό για την οικονομία της, ημιτελές οικονομικό πλαίσιο της Ένωσης; Από την απάντηση σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα, θα κριθεί και το τελικό αποτέλεσμα. Και το πρώτο πραγματικό «κρας τεστ» είναι αυτό της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίσουν να κρύβονται πίσω από το ΔΝΤ που αδιαφορεί προκλητικά για το αν η Ελλάδα είναι κανονικό μέλος της ΕΕ, τότε τζάμπα τα λόγια του Ποντίφικα. Διότι όταν μια χώρα βασανίζεται εφτά χρόνια με λάθος συνταγές, που αντί να αυξάνουν τον εθνικό πλούτο ως βασική και αναγκαία προϋπόθεση να αποπληρωθούν τα δανεικά, τον μειώνουν, τότε ο μοναδικός λόγος που το κάνουν, είναι να ιδιωτικοποιηθούν τη χώρα ολόκληρη. Αντί να πληρωθούν σε χρήμα, να πληρωθούν με αντάλλαγμα περιουσιακά της στοιχεία, διότι αυτό ζούμε πάλι με τις απαιτήσεις για πώληση της ΔΕΗ!

Ας αφήσουμε λοιπόν τον Λούθηρο και τον Κάλβιν στην ησυχία τους. Δεν υπάρχουν πλέον άλλες κρυψώνες για όσους σχεδιάζουν ζώνες δικής τους επιρροής μέσα στην ΕΕ με ομηρίες ολόκληρων εθνών κρατών.

Δημοφιλή