Κάποτε, εάν γεννιόσουν στην Ελλάδα, το πιο πιθανό θα ήταν να μεγάλωνες, να παντρευόσουν, να έκανες παιδιά και εγγόνια και να γερνούσες στην Ελλάδα. Κάποτε το πιο πιθανό θα ήταν να έμενες στην ίδια δουλειά μέχρι να βγεις στη σύνταξη. Όλα αυτά κάποτε. Όμως, όλα κάποτε τελειώνουν. Και όχι μόνο τα ωραία.
Από το κάποτε μέχρι το σήμερα έχουν μεσολαβήσει περίπου 50 χρόνια. 50 χρόνια μέσα στα οποία έχουν αλλάξει πολλά σε κάθε πτυχή της ζωής μας, και όπως είναι αναμενόμενο, και στις συνθήκες εργασίας. Προς το χειρότερο. Και προς το καλύτερο. Γιατί μπορεί κάποτε η ανεργία να μην ήταν 24%. Αλλά κάποτε δεν μπορούσες να μείνεις και να δουλέψεις ως Έλληνας σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το νόμισμα, κάθε νόμισμα, έχει δύο όψεις.
Και ενώ το ποτήρι για την Ελλάδα μισοαδειάζει ή μεσογεμίζει -κυρίως μισοαδειάζει- η ζωή συνεχίζεται. Ναι, η Ελλάδα είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Σαν να λέμε ότι η γη γυρίζει και ο ήλιος ανατέλλει. Με λίγα λόγια, αυτό δεν αποτελεί είδηση. Είδηση είναι να μπορείς να βρεις δουλειά με περίπου 30% μεγαλύτερο μισθό απ'ότι παίρνεις τώρα. Ή από τον μισθό που θα έπαιρνες, εάν ως άνεργος έβρισκες τώρα δουλειά στην Ελλάδα. Πολύ καλό για να είναι αληθινό; Και, όμως, είναι πολύ καλό. Και πολύ αληθινό.
Μία ελληνοβρετανική start-up, ονόματι Movinhand, είδε λίγο πιο μακριά από το κάποτε και το σήμερα του εργασιακού κατεστημένου. Και ακόμη πιο μακριά από τα στενά σύνορα της Ελλάδας και της Βρετανίας. Και κάπως έτσι, μέσα από την παρατήρηση, γεννήθηκε μία πολύ ωραία ιδέα. Μία πολύ ωραία, μα κυρίως πρακτική ιδέα που έρχεται να δώσει λύση στον άνεργο ή χαμηλά αμειβόμενο Έλληνα -και όχι μόνο Έλληνα- που θα ήθελε μεν να βρει δουλειά στο εξωτερικό, αλλά δεν γνωρίζει τον τρόπο.
Αλλά ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή. Τί ακριβώς είδε η Movinhand, που δεν είχε δει κανείς άλλος μέχρι σήμερα; Μέσα από 35 και πλέον χρόνια συνολικής εργασιακής εμπειρίας, η ομάδα της Movinhand κατάφερε να διαβάσει πίσω από τoυς αριθμούς και τις στατιστικές. Διαπίστωσε ότι την ίδια στιγμή που ο συνολικός αριθμός των Ευρωπαίων ανέργων φτάνει τους 5,600,000, το μισό πληθυσμό της Ελλάδας δηλαδή, περίπου 27% των συνολικών θέσεων εργασίας στην Ευρώπη παραμένει κενό. Ναι, ακριβώς αυτό. Κενό. Δύσκολη «εξίσωση», αλλά όχι και άλυτη.
Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας εντοπίζονται ως επί το πλείστον σε άλλες χώρες από αυτές που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο κενό αριθμό θέσεων. Άρα η λύση θα ήταν να βρεθεί κάποιος τρόπος σύνδεσης της προσφοράς με τη ζήτηση μεταξύ των χωρών. Ένας τρόπος που να συνδέει τον υποψήφιο εργαζόμενο με τον εργοδότη. Όπου και εάν βρίσκεται ο καθένας. Σε άλλη ώρα. Σε άλλη χώρα. Ή ακόμη και σε άλλη ήπειρο.
Μετά από οχτώ μήνες προεργασίας και με όραμα την «εργασία χωρίς σύνορα», στήθηκε τελικά αυτός ο τρόπος υπό τη μορφή της διαδικτυακής πλατφόρμας movinhand.com, η οποία λειτουργεί επισήμως τρεις μήνες. Ενώ μετρά ήδη περισσότερες από 300 εταιρίες /εργοδότες και 4000 υποψήφιους εργαζόμενους. Για αρχή, η MovinHand εστιάζει κυρίως στον κλάδο του τουρισμού και της εστίασης, με σκοπό σταδιακά να επεκταθεί και σε άλλους τομείς.
Θα μπορούσε να πει κανείς, με τέσσερις λέξεις, ότι η Movinhand είναι μία «διεθνής πλατφόρμα εύρεσης εργασίας». Αλλά δεν είναι (μόνο) αυτό. Γιατί η πλατφόρμα προσφέρει πολλά περισσότερα. Άλλωστε, αυτό που προβληματίζει αρκετό κόσμο δεν είναι μόνο η διαδικασία αναζήτησης δουλειάς στο εξωτερικό. Αλλά και όλα τα πρακτικά ζητήματα που συνεπάγεται μία μετακόμιση σε μία ξένη, άγνωστη πόλη. «Πώς θα πάω;», «πού θα μείνω;», «και εάν πάθω κάτι;», ερωτήματα που περνούν λίγο ή πολύ από το μυαλό όλων. Για αυτό το λόγο, η Movinhand προσπαθεί να προλάβει στην πράξη κάθε ερώτημα ή ενδοιασμό, που θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο σε μία τόσο καθοριστική, για το επαγγελματικό μέλλον, απόφαση.
Το movinhand.com, λοιπόν, πέρα από τη δυνατότητα ανάρτησης βιογραφικών, live chat μέσω skype με υποψήφιους εργοδότες και έλεγχο της ποιότητας και αξιοπιστίας των εταιριών/εργοδοτών, προσφέρει και άλλα λιγότερα «αναμενόμενα». Μέσω της πλατφόρμας, και εάν τελικά υπάρξει συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου, υπογράφεται ηλεκτρονικά μία σύμβαση για τη διασφάλιση και των δύο. Επιπλέον, ο εργαζόμενος μπορεί να κλείσει τα εισιτήριά του για οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο, να βρει σπίτι, να αγοράσει ασφάλεια -εάν το επιθυμεί- και να επιλέξει την πιο συμφέρουσα εταιρία κινητής τηλεφωνίας. Και όλα αυτά, πριν καν φτάσει στον προορισμό του.
Βέβαια εκτός από μία μερίδα ανθρώπων που είναι αποφασισμένη να εγκαταλείψει την Ελλάδα, χωρίς δεύτερη σκέψη, υπάρχουν κάποιοι άλλοι πιο σκεπτικοί. Που ναι μεν θέλουν, αλλά. Αλλά δεν είναι σίγουροι. Αλλά δεν θέλουν να αφήσουν την οικογένειά τους και τους φίλους τους. Αλλά δεν ξέρουν εάν θα τους ταιριάζει μία άλλη χώρα, οι άνθρωποί της, η κουλτούρα της και το κλίμα της.
Σε κάθε περίπτωση, η Movinhand προσφέρει συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Για ένα εξάμηνο, το πολύ έναν χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο, ο υποψήφιος εργαζόμενος δεν αισθάνεται την πίεση μίας απόφασης ζωής. Δεν παντρεύεται καμία δουλειά. Ούτε καμία χώρα. Εάν του αρέσει, καλώς. Εάν όχι, πάλι καλώς. Παράλληλα, μέσα σε ένα εξάμηνο θα έχει καταφέρει να εμπλουτίσει το βιογραφικό του, να αναπτύξει τις δεξιότητες και τα προσόντα του και να ανεβάσει την επαγγελματική αξία του. Με σκοπό να κάνει απόσβεση στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα του εξωτερικού.
Κάποιος πιο καχύποπτος ενδεχομένως να σκεφτεί ότι όλα αυτά είναι πολύ ωραία στη θεωρία. Απ'ότι φαίνεται, όμως, είναι το ίδιο ωραία και στην πράξη. Πριν από λίγες ημέρες έγινε η πρώτη πρόσληψη μέσω της πλατφόρμας. Πρόκειται για έναν Ολλανδό με μεγάλη εμπειρία σε διευθυντικές θέσεις ξενοδοχείων, ο οποίος βρέθηκε από την Καραϊβική, τελευταία χώρα διαμονής και εργασίας του, 2100 χλμ. μακριά, στη Γεωργία.
Σήμερα, ο συγκεκριμένος υποψήφιος εργάζεται ως γενικός διευθυντής του ξενοδοχείου Marco Polo Hotel Gudauri, σε έναν χειμερινό προορισμό της Γεωργίας, με έναν καλό μισθό και όλα τα έξοδα καλυμμένα. Αναμφισβήτητα το πλούσιο βιογραφικό του βοήθησε, καθώς έχει δουλέψει ως manager σε μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους και εστιατόρια. Σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα, βέβαια, βοήθησε πολύ και η Movinhand. «Ο επαγγελματισμός που επέδειξε η Movinhand ήταν πρωτοφανής. Η ομάδα της δεν έμεινε μόνο στο βιογραφικό μου. Αλλά προσπάθησε να δει τον άνθρωπο πίσω από αυτό. Θα συνέστηνα σε όλους ανεπιφύλακτα την πλατφόρμα».
Και ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές, και ενώ η Movinhand κάνει ακόμη τα πρώτα βήματά της, παράλληλα ίσως να γράφεται το μέλλον της εργασίας. Ένα μέλλον που δεν θα έχει σύνορα. Με εργαζόμενους που σήμερα βρίσκονται στην Κρήτη. Μετά από έξι μήνες στο Μόναχο. Και μετά από έναν χρόνο στη Μελβούρνη. Και ίσως τελικά, αυτό το μέλλον να μην είναι και τόσο μακριά.