Η Ελλάδα είναι περήφανη σήμερα για το χρυσό μετάλλιο της Άννας Κορακάκη. Γιατί; Τι έκανε η Ελλάδα για να νιώθει σήμερα τόσο υπερήφανη για τον τιτάνιο μοναχικό άθλο μιας αθλήτριας από την ακριτική Δράμα; Όλοι οι Έλληνες αθλητές που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το οφείλουν απλά και μόνο στο δικό τους τιτάνιο πείσμα. Και σίγουρα όχι σε κάποιον κρατικό ή κρατικοδίαιτο φορέα.
Εδώ και χρόνια, η αγάπη μου για τον αθλητισμό είχε σαν αποτέλεσμα να ζήσω εκ του σύνεγγυς την πραγματικότητα του ελληνικού αθλητισμού, η οποία δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική. Προπονούμαι για χρόνια πολλά στην κολύμβηση. Από σύμπτωση ένας από τους προπονητές μου ο Απόστολος Γιουβρίτσας μου προτείνει να δοκιμάσω τοξοβολία. Το άθλημα με συναρπάζει. Η προπονήτρια μου στην τοξοβολία Κλέμη Διαμαντοπούλου, από τις πρώτες Ελληνίδες τοξοβόλους, σύντομα με κατεβάζει σε αγώνες.
Η τοξοβολία είναι ένα κοστοβόρο άθλημα. Μια καλή εξάδα βελών κοστίζει πάνω από 300 ευρώ. Ένα βέλος να σου σπάσει στην πρόπονηση -και συμβαίνει συχνά- κλαις για μέρες τα ευρώπουλα. Η εσωτερική προπόνηση γίνεται σε ένα υπόγειο του Πανελληνίου όπου κατά καιρούς επικρατεί δυσοσμία από τις αποχετεύσεις που διέρχονται κάτω από το υπόγειο.
Για εξωτερική προπόνηση πρέπει να περιμένουμε τον Πανελλήνιο να μας διαθέσει το στάδιο γιατί εκεί προπονούνται δεκάδες αθλητές διαφόρων αθλημάτων. Απαιτείται περίφρακτος χώρος μήκους τουλάχιστον 120 μέτρων για να γίνει η πρόπόνηση με ασφάλεια. Εναλλακτικά πρέπει να κατεβαίνουμε στο Ελληνικό σε έναν περίφρακτο χώρο που αντί για χλοοτάπητα είναι στρωμένο με πίσσα που καίει και σε διαλύει. Μόλις το Ελληνικό μπήκε στα προς πώληση ακίνητα του δημοσίου απαγορεύθηκε η χρήση του προπονητικού χώρου. Μας παραχωρήθηκαν οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις της ιππασίας στο Μαρκόπουλο. Για μια προπόνηση δύο ωρών έπρεπε να ξοδέψεις την βενζίνη ενός σαββατοκύριακου. Όταν εμφανίστηκε η κρίση, το ταξίδι μέχρι το Μαρκόπουλο έγινε απαγορευτικό.
Λίγο καιρό μετά σκάει η βόμβα των χρεών του Πανελληνίου. Ο Μίνως Κυριακού άφησε τεράστια χρέη. Ο Πανελλήνιος για να μην κλείσει ανέβασε τις συνδρομές την στιγμή που οι περισσότεροι αθλητές έχαναν τις δουλειές τους. Η προπόνηση γίνεται απαγορευτική. Αν δεν έχεις να πληρώσεις τον σύλλογο βάζεις τα βέλη στην φαρέτρα και τέρμα η προπόνηση, τέρμα η συμμετοχή στους αγώνες.
Λίγο αργότερα μαθαίνουμε ότι απαγορεύεται να κυκλοφορούμε με τους σάκους τοξοβολίας στον δρόμο γιατί κάποιος εισαγγελέας χαρακτήρισε την μεταφορά του τόξου, αποσυναρμολογημένου μέσα στον σάκο, ως οπλοκατοχή. Οπότε δεν μπορείς να πηγαίνεις με τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας στο ΟΑΚΑ, όπου η Ομοσπονδία τοξοβολίας εξασφάλισε έναν χώρο προπόνησης για όσους δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν συνδρομή.
Ο παραλογισμός είναι ο βασιλιάς του ελληνικού αθλητισμού.
Σχεδόν το σύνολο των κολυμβητηρίων λειτουργούν πλημμελώς, λόγω κακής συντήρησης από τους δήμους που τα διαχειρίζονται. Στο κολυμβητήριο των Ιλισίων που αθλούμαι προπονούνται δύο ομάδες φυτώρια αθλητών. Τον περασμένο χειμώνα το νερό ποτέ δεν ήταν ζεστό. Αυτό σημαίνει κίνδυνο τραυματισμού του αθλητή την ώρα της προπόνησης. Ο καυστήρας του κολυμβητηρίου υπολειτουργούσε. Μόλις η θερμοκρασία έπεφτε κάτω από 21 βαθμούς, το κολυμβητήριο έκλεινε.Αυτό σήμαινε ότι οι αθλητές έχαναν μέρες προπόνησης, μέχρι να αποκατασταθεί η βλάβη. Όλοι περίμεναν την έγκριση αλλαγής καυστήρα σχεδόν ένα χειμώνα ολόκληρο. Κάθε φορά που κλείνει ένα κολυμβητήριο για επιδιορθώσεις -και αυτό δυστυχώς είναι συχνό- οι ομάδες ψάχνουν εναγωνίως άλλα κολυμβητήρια, γιατί οι αθλητές δεν πρέπει να μένουν εκτός υγρού στίβου για πολλές μέρες.
Σε πολλά κολυμβητήρια αθλητές και προπονητές έχουν να αντιμετωπίσουν την εχθρότητα του κοινού.
Έχω τύχει μάρτυς ύβρεων προς αθλητές από συνδρομήτρια που απαιτούσε να βγουν από την διαδρομή γιατί είχε λήξει η ώρα διάθεσης της διαδρομής στην ομάδα και εκείνη ήθελε να κολυμπήσει σε εκείνην την διαδρομή και όχι σε κάποιαν άλλη.
Με προτροπή ενός φίλου προπονητή, του Άρη Κόμη, ξεκίνησα μοντέρνο πένταθλο: ξιφομαχία, τρέξιμο, ιππασία, σκοποβολή και φυσικά κολύμβηση. Το προπονητήριο για την ξιφασκία γινόταν σε ένα λυώμενο χώρο πίσω από την Αστυνομική Ακαδημία. Τα ξίφη και οι ιμάντες προπόνησης ήταν ελάχιστοι. Για την προπόνηση της ιππασίας πλήρωνα μόνος μου ώρες προπόνησης σε ένα ιπποφορβείο στα Σπάτα. Σκοποβολή δεν κάναμε ποτέ γιατί δεν υπήρχαν τα μέσα. Τρέξιμο κάναμε χωρίς προπονητή γιατί η ομοσπονδία δεν είχε λεφτά να προσλάβει. Μια Ρωσίδα προπονήτρια που εμφανίστηκε, εξαφανίστηκε γρήγορα γιατί έμεινε απλήρωτη.
Άθλος είναι και μόνο το γεγονός ότι οι Έλληνες αθλητές καταφέρνουν να συμμετέχουν σε Ολυμπιακούς Αγώνες και να φτάνουν σε ημιτελικούς και τελικούς στα ολυμπιακά αγωνίσματα. Πίσω από αυτόν τον άθλο κρύβεται το τεράστιο πείσμα αθλητών και προπονητών και η μάχη τους με αντίξοες συνθήκες, γραφειοκρατίες, ξεροκεφαλιές, τρικλοποδιές ανάμεσα σε πρωτοβάθμιους, δευτεροβάθμιους και κάθε είδους συλλόγους και συνολική άρνηση από όλες τις πλευρές να συνεργαστούν έχοντας σαν βάση τον αθλητή και τον προπονητή και όχι κάθε άλλου είδους κέρδος. Κοινό μυστικό ότι οι περισσότεροι σύλλογοι λειτουργούν ως δεξαμενές ψηφοφόρων σε κάθε είδους εκλογές, κομματικές, βουλευτικές κλπ. Κοινό μυστικό ότι επί χρόνια οι επιχορηγήσεις στους αθλητικούς συλλόγους δίδονταν με βάση εκλογικές συνεννοήσεις κάτω από το τραπέζι. Τώρα πια δεν υπάρχουν χρήματα για επιχορηγήσεις, αλλά η αρνητική κατάσταση δεν έχει αλλάξει.
Η σπουδή του δημάρχου Δράμας να ρίξει το παράπηγμα που προπονείτο η Άννα Κορακάκη, τώρα που η Δραμινή δημότης είναι ολυμπιονίκης, δείχνει την εχθρικότητα των κάθε είδους φορέων στο όραμα των Ελλήνων αθλητών που θέλουν να αγωνιστούν για την διάκριση. Εφόσον δεν τους εξυπηρετούν στους προσωπικούς τους στόχους τους αγνοούν. Η Κορακάκη προπονείτο σε ένα χώρο που τον χειμώνα παγώνεις από το κρύο και το καλοκαίρι λιώνεις από την ζέστη. Δεκάδες άλλοι συναθλητές της προπονούνται σε παρόμοιες αντίξοες συνθήκες, με ελάχιστα οικονομικά μέσα και χωρίς ιδιαίτερη μέριμνα μετά την προπόνηση.
Η νίκη της Άννας Κορακάκη είναι απόλυτα δική της και του προπονητή πατέρα της. Γι' αυτό δικαιούνται και οι δύο να είναι περήφανοι. Όλοι οι υπόλοιποι ας αφήσουν τις εύκαιρες ψευτοπερηφάνιες γιατί ξεφουσκώνουν γρήγορα.
Όταν θα σταματήσουν οι ζητοκραυγές αθλητές και προπονητές μένουν μόνοι αντιμέτωποι με την προχειρότητα και τον παραλογισμό αντί να μάχονται ανενόχλητοι για την διάκριση.