Πολιτισμός του εξανθρωπισμού ή μεσαιωνική ανθρωποφαγία;

Η Ελλάδα είναι μια μικρή σε έκταση χώρα, αλλά, έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα τα μέγιστα. Περισσότερα από άλλους, οικονομικά ισχυρότερους λαούς. Και μάλιστα, δίχως να ζητήσει τίποτα. Ήρθε, λοιπόν, το πλήρωμα του χρόνου, να λάβει αλληλεγγύη. Όχι μόνο, επειδή βρίσκεται σε δεινή οικονομική κρίση, αλλά, κυρίως, επειδή η κρίση, αν υποτιμηθεί, πιθανότατα να εξαπλωθεί ραγδαία σε ολόκληρο τον πλανήτη.
antonychammond/Flickr

Αυτή την ώρα η Ελλάδα δίνει μια σκληρή μάχη επιβίωσης. Η μάχη δίνεται σε δύο επίπεδα. Στο πολιτικό και το ιδεολογικό. Κάποιοι, βέβαια, ισχυρίζονται, ότι έχει να κάνει με την οικονομική κρίση. Πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα υπερασπίζονται την κυριαρχία του χρήματος, επάνω στον Άνθρωπο. Ωστόσο, μια τέτοια προσέγγιση δεν οδηγεί πουθενά. Το μονοδιάστατο μοντέλο πάντως, έχει αρχίσει να καταρρίπτεται γενικά. Είναι ανόητο να θεωρεί κάποιος, οτιδήποτε στη ζωή, ότι μπορεί να λειτουργήσει εντελώς ανεξάρτητα. Γνωρίζουμε εμπειρικά για την βιολογική αλυσίδα, της οποίας κάθε κρίκος επηρεάζει απολύτως τα υπόλοιπα μέρη, έτσι ώστε, αν διαρραγεί, να σπάει ολόκληρη η αλυσίδα. Καθώς είπε ο Μπρεχτ, «αν μια πεταλούδα φτερουγίζει στο Πεκίνο, ένας ανεμοστρόβιλος θα σαρώσει την Αμερική», θέλοντας να δώσει μια φιλοσοφική διάσταση στο φαινόμενο της απολυτότητας. Χιλιάδες χρόνια η ζωή των ανθρώπων διέπεται από τη φιλοσοφία της αλληλεξάρτησης και με αυτή την έννοια, δεν είναι έξυπνο να χαρακτηρίζουμε οτιδήποτε, εξετάζοντας το μονόπλευρα.

Η Ελλάδα είναι μια μικρή σε έκταση χώρα, αλλά, έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα τα μέγιστα. Περισσότερα από άλλους, οικονομικά ισχυρότερους λαούς. Και μάλιστα, δίχως να ζητήσει τίποτα. Ήρθε, λοιπόν, το πλήρωμα του χρόνου, να λάβει αλληλεγγύη. Όχι μόνο, επειδή βρίσκεται σε δεινή οικονομική κρίση, αλλά, κυρίως, επειδή η κρίση, αν υποτιμηθεί, πιθανότατα να εξαπλωθεί ραγδαία σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι προς το συμφέρον όλων η αποτροπή ενός τέτοιου σεναρίου, ιδίως τώρα με την παγκοσμιοποίηση. Επίσης, δεν θα πρέπει να υποτιμάται η δύναμη ενός λαού, ο οποίος εξωθείται πέρα από τα όρια αντοχής του. Στη φυσική το φαινόμενο αυτό αποκαλείται «δράση-αντίδραση».

Είναι η ώρα να αποφασίσουμε όλοι, αν θα επιλέξουμε τον πολιτισμό του εξανθρωπισμού ή την ανθρωποφαγία του μεσαίωνα. Αν θα λειτουργήσουμε δημοκρατικά ή αν ο ισχυρότερος θα επιβάλλει τη θέλησή του με τη βία, που, ίσως, όμως, επιστρέψει ως μπούμερανγκ. Η καταστροφή δεν επιλέγει, βάσει μεγέθους. Όσο για την ιστορία της ανθρωπότητας, βρίθει από παραδείγματα. Το συμπέρασμα είναι γνωστό. Εφόσον δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας, είμαστε καταδικασμένοι να την ζήσουμε ξανά ως τραγωδία. Η επιλογή είναι δική μας.

Δημοφιλή