Η Αγάπη Στασινοπούλου εξηγεί γιατί όλοι χρειάζονται μία Ελληνίδα μητέρα

8 λόγοι που κάθε χαρούμενος άνθρωπος χρειάζεται μία Ελληνίδα μητέρα
Thanasis Zovoilis via Getty Images

Η ηθοποιός και συγγραφέας του βιβλίου «Ελευθερώστε την καρδιά σας» Αγάπη Στασινοπούλου και η αδερφή της Αριάννα Χάφινγκτον μεγάλωσαν στην Αθήνα έχοντας μία μαμά που τους έδινε έμπνευση και κουράγιο καθημερινά. Ανεξάρτητα από τα προβλήματα στο γάμο της και τις οικονομικές δυσκολίες, η μητέρα τους, Έλλη Στασινοπούλου, δίδαξε στις κόρες της να έχουν πάντα ανοιχτή την καρδιά τους και να εμπιστεύονται την ίδια τη ζωή. Σήμερα, η Αγάπη εξηγεί όλα όσα μπορεί να διδαχτεί κανείς από την Ελληνίδα μητέρα για τη ζωή, την αγάπη και το «γίγαντα εαυτό».

Μία Θεά δεν βιάζεται

Η μητέρα μου πάντοτε έλεγε ότι οι γυναίκες έχουν μεγάλη δύναμη. Μέσα μας κουβαλάμε τη Θεά Αφροδίτη, την Αθηνά, την Άρτεμις και την Ήρα. Είμαστε οι Θεές της ομορφιάς και της σοφίας, του κυνηγιού, του φεγγαριού, του γάμου και της μητρότητας. Δεν είμαστε οι Θεές του φούρνου μικροκυμάτων και των κινητών τηλεφώνων.

Μερικά χρόνια πριν, η μητέρα μου κι εγώ ψάχναμε να βρούμε διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, μιας και συνηθίζαμε να μένουμε μαζί. Είδαμε ένα διαμέρισμα πολύ ωραίο και πολύ ακριβό οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να μείνουμε εκεί. Μέσα στο διαμέρισμα μπήκε η κυρία που φρόντιζε το σπίτι και η μητέρα μου κάθισε στον καναπέ μαζί της και ξεκίνησαν να συζητούν για την Αγγλία και μία συνταγή για γιαούρτι. «Είναι 12.30, πρέπει να φύγουμε για να δούμε το επόμενο διαμέρισμα», της είπα και εκείνη μου απάντησε: «Αγάπη μου, μη με βιάζεις. Αυτή είναι μία στιγμή που δεν θέλω να χάσω. Τουλάχιστον όχι για να δω διαμερίσματα».

Χρειάζεται όλη σου την προσοχή

Όταν ήμουν μικρή και δεν κατάφερνα να κάνω κάτι όπως να μάθω τα βήματα χορού ή να αποστηθίσω τα λόγια μου για ένα θεατρικό, η μητέρα μου συνήθισε να λέει: «Αγάπη μου, χρειάζεται όλη σου την προσοχή. Εάν δεν πετυχαίνεις κάτι σημαίνει ότι ακόμα δεν του έχεις δώσεις όλη σου την προσοχή». Όταν ήμουν 14 είπα στη μητέρα μου ότι θέλω να πάω στη Δραματική σχολή και να γίνω ηθοποιός. Η μητέρα μου, η αδερφή μου κι εγώ μέναμε στο κέντρο της Αθήνας σε ένα διαμέρισμα του ενός δωματίου και μία φίλη μου στο σχολείο μου είχε πει για μία σχολή στο Λονδίνο, τη Royal Academy of Dramatic Arts. Χάραξα τα αρχικά της σχολής (RADA) στο παράθυρό μου και κάθε φορά που τα κοίταζα θυμόμουν το στόχο που είχα θέσει. Η μητέρα μου, γνωρίζοντας πόσο πολύ ήθελα να πάω στη δραματική σχολή, παρά την οικογενειακή μας κατάσταση, μου είπε με ενθουσιασμό: «Ωραία, θα πας! Ας βρούμε τον δάσκαλο που που θα βοηθήσει να μπεις σε αυτή τη σχολή. Ας βρούμε κάποιον που αποφοίτησε από εκεί». Έδωσε όλη της την προσοχή στο όνειρό μου.

Ρώτησε όποιον γνώριζε αν ξέρουν κάποιον που να έχει αποφοιτήσει από τη RADA και τελικά βρήκε έναν Έλληνα ηθοποιό, τον οποίο πήγαμε και βρήκαμε στο θέατρο και η μητέρα μου του είπε «Γεια σας, είμαι η Έλλη και αυτή είναι η κόρη μου, η Αγάπη, και θέλει να πάει στο RADA». Εκείνος με έφερε σε επαφή με τον δικό του δάσκαλο και τελικά έγινα δεκτή στο RADA και πήγα στην Αγγλία, παρόλο που τα Ελληνικά ήταν η μητρική μου γλώσσα.

Άλλαξε κανάλι

Υπάρχουν φορές που όλοι νιώθουμε ανήμποροι, ειδικά όταν δεν παίρνουμε κάτι που θέλουμε πάρα πολύ, είτε πρόκειται για την ερωτική μας ζωή, είτε για την καριέρα μας. Τότε η μητέρα μου συνήθιζε να μου λέει «Άλλαξε το κανάλι! Είσαι στο κανάλι της Απογοήτευσης για πάρα πολύ καιρό και πριν από αυτό ήσουν στο κανάλι Κατηγορώ τον Εαυτό μου! Άλλαξε κανάλι και βάλε το Αγαπώ τον Εαυτό μου ή όποιο άλλο κανάλι θες». Αυτό που εννοούσε είναι να μπορεί κανείς να αλλάζει τη σκέψη του και να επικεντρώνεται σε αυτό που θέλει να συμβεί και όχι σε εκείνο που σε αποθαρρύνει και σε εμποδίζει από το να συμβεί.

Προσκάλεσε τους όλους

Η μητέρα μου ήταν ένας πολύ ανοιχτός άνθρωπος που δεν αντιμετώπιζε τους ανθρώπους ιεραρχικά. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να οργανώσει ένα δείπνο και να βάλει τον υδραυλικό να κάτσει δίπλα στον Πρωθυπουργό και λάτρευε το γεγονός ότι το φαγητό φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Το φαγητό ρίχνει το τείχος ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους. Αυτή είναι η λογική των Ελλήνων και η δική μας οικογενειακή λογική, να προσφέρεις φαγητό στους ανθρώπους και να τους δείχνεις αγάπη και ενδιαφέρον μέσα από παραδοσιακά πιάτα όπως η σπανακόπιτα. Η μητέρα μου στο τραπέζι «έκλεινε» παλιές πληγές και έκανε καινούριους φίλους και πάντοτε μας υπενθύμιζε ότι αποκλείοντας οποιονδήποτε είναι σαν να αρνείσαι στον εαυτό σου την ευκαιρία να εξελιχθεί και να ζήσει.

Γίνε ο γίγαντας εαυτός σου

Τη μητέρα μου, δεν την άγγιζαν οι φόβοι. Στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο ήταν νοσοκόμα για τον Ερυθρό Σταυρό και οι Γερμανοί έκαναν έφοδο στον χώρο που έκρυβαν Εβραίους και φρόντιζαν τους τραυματισμένους. Οι στρατιώτες άρχιζαν να πυροβολούν και η μητέρα μου χωρίς δισταγμό στάθηκε μπροστά από έναν στρατιώτη και σε άπταιστα γερμανικά είπε:«Κατεβάστε τα όπλα. Εδώ είναι ο Ερυθρός Σταυρός». Οι Γερμανοί ακολούθησαν τις οδηγίες της και αμέσως κατέβασαν τα όπλα. Η μητέρα μου αναφερόταν σε εκείνη τη στιγμή, ως τη στιγμή που βρήκε το «γίγαντα εαυτό» της. Ανεξάρτητα με το ποιος είσαι, μέσα σου κρύβεις έναν «γίγαντα εαυτό» που μπορεί να κάνει τους άλλους να κατεβάσουν τα όπλα, αρκεί να έχεις δυνατό πνεύμα. Αυτό είχε στο μυαλό της η μητέρα μου όλη της τη ζωή. Για παράδειγμα όποτε έπεφτε το ηθικό της λόγω του πατέρα μου, που είχε πολλές εξωσυζυγικές σχέσεις -και τελικά αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημά της και να τον εγκαταλείψει- θυμόταν εκείνη τη στιγμή στον πόλεμο και σκεφτόταν ότι ήταν η γυναίκα που το κατόρθωσε. Όλοι έχουμε στη ζωή μας τέτοιες στιγμές, ίσως να μην έχουν να κάνουν με Ναζί και όπλα, αλλά στιγμές που χρειάζεται να φερθούμε γενναία και να βγάλουμε το «γίγαντα εαυτό» μας.

Εσύ είσαι το πιο σημαντικό κεφάλαιο που έχεις

Είχαμε έναν οικογενειακό φίλο από τη Θεσσαλονίκη, πολύ επιτυχημένο και πλούσιο. Μία φορά μας επισκέφτηκε και είχε πάρει μερικά κιλά με αποτέλεσμα να του κόβεται η ανάσα όταν ανέβαινε τις σκάλες της πολυκατοικίας. Η μητέρα μου τον κοίταξε και του είπε: «Δεν με νοιάζει πως πάει η δουλειά σου, δεν προσέχεις καθόλου τον εαυτό σου! Καπνίζεις, τρως παχυντικά φαγητά και δεν ξεκουράζεσαι. Είσαι το πιο σημαντικό κεφάλαιο που έχεις στην τράπεζα και από αυτό το κεφάλαιο μπορείς να κάνεις λίγες αναλήψεις. Θα χρεοκοπήσεις αν δεν αρχίσεις να κάνεις και μερικές καταθέσεις»! Έπειτα τον πήγε στο νοσοκομείο και αποδείχτηκε ότι είχε μία φραγμένη αρτηρία. Σε όλη μου τη ζωή, κάθε φορά που ένιωθα να γίνομαι χίλια κομμάτια, σκεφτόμουν αυτή τη φράση. Όλοι πρέπει να επενδύουμε στην υγεία μας και τους εαυτούς μας.

Όταν είσαι ανήσυχος, τραγούδα

Όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη για να μείνω μόνη μου ήταν μία δύσκολη και μοναχική περίοδος. Έγραφα το πρώτο μου βιβλίο και μου έλειπε η οικογένειά μου. Η μητέρα μου συνήθιζε να με παίρνει τηλέφωνο και να μου τραγουδάει διάφορα ελληνικά τραγούδια για τον έρωτα, τη ζωή και τη θάλασσα, ακόμα και να τα αφήνει ως μηνύματα στον τηλεφωνητή. Πλέον, όποτε είμαι ανήσυχη ή εκνευρισμένη, χωρίς να με νοιάζει που βρίσκομαι, τραγουδάω για να με ηρεμήσω και να αποβάλλω το άγχος.

Είσαι εδώ για να είσαι χαρούμενη

Η μητέρα μου έφυγε από τη ζωή πριν από 12 χρόνια. Ήμουν δίπλα της και της κρατούσα το χέρι. Σήμερα, μπορώ να την ακούσω ακόμα να μου μιλάει. Ακούω όσα μου έγραφε στα γράμματα, όταν σπούδαζα και ήμουν ανήσυχη και μόνη, όταν μου έλεγε «Αγάπη μου, αν είσαι δυστυχισμένη να θυμάσαι ότι είσαι εδώ για να είσαι χαρούμενη. Δεν είσαι εδώ για να ανησυχείς, ούτε για να είσαι καλή στα μαθηματικά -ήμουν πολύ κακή στα μαθηματικά. Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεσαι στη Γη, για να είσαι χαρούμενος και να φέρνεις χαρά». Και αυτός είναι ο λόγος που βρισκόμαστε όλοι εδώ.

Περισσότερα: www.unbindingtheheart.com

Αυτό το άρθρο/blog βασίστηκε στο κείμενο Why Every (Happy) Person Needs a Greek MoM.