Προσφέροντας στην ύφεση το «χαρακτηριστικό» της απύθμενης

Για να σκεφτούμε λοιπόν ποιος Έλληνας ή ξένος επιχειρηματίας θα επενδύσει στην Ελλάδα και γιατί; Μάλιστα! Περιβάλλον: πολιτικό, χρηματοπιστωτικό, φορολογικό, εργασιακό, ασφαλιστικό, νομίσματος, μέλους της ΕΕ ή όχι, αβέβαιο έως και παντελώς άγνωστο. Και βέβαια το αβέβαιο δεν αφορά το μακρινό μέλλον (ασφαλώς πάντα είναι) αλλά κυριολεκτικά το πολύ κοντινό αύριο! Λέτε η λέξη αβεβαιότητα να αποτελεί κίνητρο για επενδύσεις; Εάν τα δεδομένα είναι αυτά (που φοβάμαι ότι είναι ακριβώς αυτά ή χειρότερα) και εμείς ονειρευόμαστε την εμφάνιση της ανάπτυξης μάλλον μας διακρίνει έντονη ουτοπική φαντασία!
gruizza via Getty Images

Η ύφεση λοιπόν στην ελληνική οικονομία παραμένει έχοντας βέβαια για παρέα την συνεχιζόμενη συρρίκνωση του εισοδήματος, τη διατήρηση του πολύ υψηλού ποσοστού ανεργίας, τη μετανάστευση περίπου 400.000 ατόμων, και το πολύ άγνωστο αύριο! Η διαιώνιση του προηγούμενου «μείγματος» ατυχώς μας επιτρέπει, αντί του παραμένει να χρησιμοποιήσουμε το βαθαίνει! Κάποιοι μάλιστα αναρωτιούνται γιατί η πολυπόθητη ανάκαμψη της οικονομίας δεν εμφανίζεται! (8 Χρόνια με λιτότητα)

Δηλαδή, βάσει ποιας λογικής η οικονομία θα έπρεπε να έχει περάσει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης; Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ - χωρίς να γίνω οπαδός της μαγείας - το πώς μια οικονομία μπορεί να ξεπεράσει την ύφεση όταν δεν κάνει κινήσεις προς την αντίθετη της περαιτέρω συρρίκνωσής της κατεύθυνση!

Συγκεκριμένα, ο δημόσιος τομέας με την ασκούμενη δημοσιονομική πολιτική (η νομισματική δεν υπάρχει πλέον..) αυτοβούλως ή καθ' υπαγόρευση, αυτό το οποίο ουσιαστικά κάνει είναι μέσω μιας αδιανόητης πολιτικής είσπραξης φόρων να γεμίσει τα άδεια (λόγω αντιπαραγωγικής, ή σπάταλης επιχειρηματικής δραστηριότητας) ταμεία. Το σκέλος των εσόδων λοιπόν πάει (αριθμητικά) καλά! Όμως με ποιο τρόπο - η δημόσια λογική, διαχειρίζεται αυτό το καλά; Αποπληρώνει το χρέος του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα; Αυξάνονται οι κοινωνικές παροχές; Όλοι γνωρίζουμε το τι συμβαίνει. Και το μόνο που συμβαίνει είναι ότι καλύπτονται οριακά οι πάγιες υποχρεώσεις. Βέβαια, ατυχώς το πρωτότυπο είναι ότι στις πάγιες δεν περιλαμβάνονται οι προηγούμενες υποχρεώσεις! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας τα περιθώρια για δημόσιες επενδύσεις θα λέγαμε ότι είναι αρκετά δυσδιάκριτα!

Φοβάμαι ότι ως και οι ιδέες του σπουδαίου Οικονομολόγου John Maynard Keynes (1883 - 1946) «ακούγονται» ανεδαφικές!

Ευτυχώς όμως υπάρχει και ο ιδιωτικός τομέας... Για να σκεφτούμε λοιπόν ποιος Έλληνας ή ξένος επιχειρηματίας θα επενδύσει στην Ελλάδα και γιατί;

Μάλιστα! Περιβάλλον: πολιτικό, χρηματοπιστωτικό, φορολογικό (How tax incetives influence investment), εργασιακό, ασφαλιστικό, νομίσματος, μέλους της ΕΕ ή όχι, αβέβαιο έως και παντελώς άγνωστο. Και βέβαια το αβέβαιο δεν αφορά το μακρινό μέλλον (ασφαλώς πάντα είναι) αλλά κυριολεκτικά το πολύ κοντινό αύριο! Λέτε η λέξη αβεβαιότητα να αποτελεί κίνητρο για επενδύσεις...;

Εάν τα δεδομένα είναι αυτά (που φοβάμαι ότι είναι ακριβώς αυτά ή χειρότερα) και εμείς ονειρευόμαστε την εμφάνιση της ανάπτυξης μάλλον μας διακρίνει έντονη ουτοπική φαντασία!

Και υπάρχουν περιπτώσεις που το πέρασμα της φαντασίωσης στην πραγματικότητα οδηγεί σε εφιάλτη!

Δημοφιλή