Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Επί παραδείγματι, πολλοί θεώρησαν ότι καλά έκανε και έσκισε τις αφίσες ο κ. Τζήμερος, διότι η αφισοκόλληση είναι παράνομη σύμφωνα με το Ν. 2946/2001 και εφόσον τα αρμόδια όργανα δεν το κάνουν, θα έπρεπε κάποιος να επιβάλει την τάξη. Είναι όμως τόσο απλό; Μπορεί δηλαδή με την ίδια λογική να πάρει ο καθένας μας το νόμο στα χέρια του; Κατά την άποψή μου, ξεκάθαρα όχι. Υπάρχει σχετική νομοθεσία, η οποία προβλέπει αρμόδια όργανα και κυρώσεις. Εάν τα αρμόδια όργανα δεν επεμβαίνουν, θα πρέπει να καταγγελθούν.
David Crespo via Getty Images

Το απόγευμα της προηγούμενης Πέμπτης ενημερωθήκαμε όλοι για το περιστατικό που έλαβε χώρα ανάμεσα στον Θάνο Τζήμερο, επικεφαλής του πολιτικού κόμματος «Δημιουργία Ξανά» και περιφερειακό σύμβουλο Αττικής και στελεχών του ΚΚΕ, με ιδιαίτερη αναφορά στο «γρονθοκόπημα», όπως ειπώθηκε, της Αλεξάνδρας Μπαλού, μέλους και περιφερειακής συμβούλου του ΚΚΕ, από τον κ. Τζήμερο.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο κ. Τζήμερος αποφάσισε να σκίσει αφίσες του ΚΚΕ που «κοσμούσαν» τους διαδρόμους του κτιρίου όπου γινόταν η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Γνωρίζουμε όλοι βέβαια τη συνέχεια. Οι περιφερειακοί σύμβουλοι του ΚΚΕ προσβλήθηκαν, υπήρξε έντονη διένεξη, σπρωξιές, φωνές, κατηγορίες εις βάρος του κ. Τζήμερου περί χειροδικίας εναντίον της κ. Μπαλού και αποπομπή του από την αίθουσα με σπρωξίματα, συρσίματα και διάφορους χαρακτηρισμούς.

Από όλα τα ανωτέρω, μέχρι στιγμής, έχει αποδειχθεί μέρος του πρώτου και ολόκληρο το δεύτερο σκέλος των ανωτέρω ισχυρισμών. Δεν έχει αποδειχτεί δηλαδή μόνο το εάν όντως ο κ. Τζήμερος χειροδίκησε προς την κ. Μπαλού ή αν απλά αμύνθηκε των αντιδράσεων των λοιπών μελών του ΚΚΕ. Έχει σημασία όμως τι έγινε στην πραγματικότητα; Πιθανόν ποινική. Η ουσία όμως βρίσκεται στις αντιδράσεις του κόσμου. Αναλόγως από ποια πλευρά το βλέπει ο καθένας, κάνει και τους ανάλογους σχολιασμούς.

Επί παραδείγματι, πολλοί θεώρησαν ότι καλά έκανε και έσκισε τις αφίσες ο κ. Τζήμερος, διότι η αφισοκόλληση είναι παράνομη σύμφωνα με το Ν. 2946/2001 και εφόσον τα αρμόδια όργανα δεν το κάνουν, θα έπρεπε κάποιος να επιβάλει την τάξη. Είναι όμως τόσο απλό; Μπορεί δηλαδή με την ίδια λογική να πάρει ο καθένας μας το νόμο στα χέρια του; Κατά την άποψή μου, ξεκάθαρα όχι. Υπάρχει σχετική νομοθεσία, η οποία προβλέπει αρμόδια όργανα και κυρώσεις. Εάν τα αρμόδια όργανα δεν επεμβαίνουν, θα πρέπει να καταγγελθούν.

Κάποιοι άλλοι συμπολίτες μας στάθηκαν στον τρόπο που εκδιώχθηκε από την αίθουσα ο κ. Τζήμερος, με τις ευλογίες της Περιφέρειας, όπως ενημερωθήκαμε. Σχολιάστηκε και αυτό και αρνητικά και θετικά. Κάποιοι το θεώρησαν δίκαιη πράξη, λόγω της «τεράστιας» προσβολής στην «εικαστική παρέμβαση» του ΚΚΕ και της αμφιλεγόμενης χειροδικίας στην κ. Μπαλού και κάποιοι άλλοι θύμωσαν και αντιτάχθηκαν σε αυτό.

Μέρος αυτών των ίδιων ατόμων που αντιτάχθηκαν στην συμπεριφορά απέναντι στον κ. Τζήμερο, επιδοκίμασαν περιέργως την μη αποδεικνυόμενη επαρκώς, μέχρι στιγμής, χειροδικία στην κ. Μπαλού. Δηλαδή η βία είναι ανεκτή προς κάποιους και όχι προς κάποιους άλλους; Είναι ανεκτή προς την κ. Μπαλού και όχι προς τον κ. Τζήμερο; Και αντιστρόφως, είναι ανεκτή και δικαιολογημένη κατά του κ. Τζήμερου και όχι κατά της κ. Μπαλού;

Η βία έχει δυστυχώς καταντήσει να είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας. Αυτό ακριβώς αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά από τη διένεξη που έλαβε χώρα στη Βουλή μεταξύ του κ. Κασιδιάρη, βουλευτή της Χρυσής Αυγής και του κ. Δένδια, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.

Το χρονικό είχε ως εξής: Ενώ ο κ. Κασιδιάρης εκφωνούσε το λόγο του από τα βουλευτικά έδρανα, ο κ. Δένδιας αποφάσισε να αποχωρήσει από την αίθουσα. Ο κ. Κασιδιάρης προσβλήθηκε που πέρασε από μπροστά του ενώ μίλαγε, άρχισε να φωνάζει, έσπρωξε τον κ. Δένδια και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα σύσσωμο το νομοθετικό σώμα βρισκόταν στο πόδι. Το όλο θέαμα συνοδεύτηκε και από μπουκάλια νερού να ίπτανται.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βέβαια πήραν φωτιά. Δύο στρατόπεδα και πάλι, κάποιοι υπέρ της στάσης του κ. Κασιδιάρη και οι περισσότεροι, ομολογουμένως, κατά. Λογικό θα μου πείτε. Οι παραλληλισμοί δε με το περιστατικό Τζήμερου-Μπαλού δίνουν και παίρνουν. Δικαιολογούνται άραγε όσοι επευφημούσαν για την χειροδικία, εάν όντως υπήρξε, προς την κ. Μπαλού λίγες ημέρες νωρίτερα, να ωρύονται τώρα κατά του «φασίστα» Κασιδιάρη, όπως τον αποκαλούν; Ή αντίστοιχα, αυτοί που επιδοκίμαζαν τον βίαιο τρόπο, με τον οποίο αποπέμφθηκε ο κ. Τζήμερος, διότι πιστεύουν πως είχε και ο ίδιος χειροδικήσει κατά της κ. Μπαλού, δικαιολογούνται τώρα να υποστηρίζουν τον κ. Δένδια, μόνο και μόνο διότι αυτός δεν χειροδίκησε;

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ως πολίτες έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά ανάλογα με το αν αυτό που γίνεται συνάδει ή όχι με τις πολιτικές μας πεποιθήσεις, με τον χώρο στον οποίο βρισκόμαστε, με τα απωθημένα μας, με τον κοινωνικό μα κύκλο, με τη διάθεσή μας. Θα σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τα κυβερνώντα κόμματα, πριν και μετά την εκλογή τους. Πόσες φορές στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ καλούσαν τον κόσμο να «τσακίσει» τους «γερμανοτσολιάδες»; Πόσες φορές επευφημούσαν τα υβρεολόγια που ακούν οι ίδιοι τώρα; Πόσες φορές καλούσαν τον κόσμο σε συγκεντρώσεις προκειμένου να «γιουχάρει» τους εκλεγμένους βουλευτές ή να μουντζώσει το Κοινοβούλιο. Πολλές. Πάρα πολλές. Τι άλλαξε; Τότε ήταν στην άλλη πλευρά του δρόμου.

Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η βία φέρνει βία από όπου και αν προέρχεται. Δεν έχει σημασία αν την ασκεί κάποιος αριστερός, δεξιός, κεντρώος, ακροδεξιός ή ακροαριστερός. Είναι εξίσου σημαντική αν είναι λεκτική ή σωματική. Ας μη φτάσουμε στο σημείο να κατανοήσουμε αυτό το φαύλο κύκλο μόλις πέσουμε και οι ίδιοι μέσα. Ας προσπαθήσουμε όλοι να κρίνουμε με βάση τη λογική και όχι το συναίσθημα. Οι παράνομες πράξεις χαρακτηρίζονται έτσι γιατί αντιβαίνουν σε έναν κανόνα δικαίου. Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να υπάρχουν ελαφρυντικά, αλλά σπάνια αίρεται το άδικο αυτών.

Δημοφιλή