Το Παρίσι των προσφύγων και του Εμμανουέλ Μακρόν

Στη λεωφόρο Ηλυσίων αλλά και στα κυριότερα τουριστικά σημεία της πόλης, είδα οικογένειες προσφύγων να βρίσκονται κατάχαμα σκεπασμένες με βρώμικες κουβέρτες και να ζητιανεύουν. Μια εικόνα εξαθλίωσης που είχα ζήσει στη Νέα Υόρκη και το Λος Αντζελες μα ποτέ δεν την είχα δει στο Παρίσι και στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Τώρα η αθλιότητα ζει στην καρδιά της πόλης του Φωτός και τη μαυρίζει με τις χίλιες δυo διαστάσεις του προβλήματος που έχει γίνει η μάστιγα της Ευρώπης.
aleks0649 via Getty Images

Στο Παρίσι ταξίδευα από 20 χρονών για να ασκώ τη γλώσσα φοιτώντας στην Alliance Francaise και αργότερα για τις απαιτήσεις της δημοσιογραφίας της μόδας. Τα τελευταία χρόνια το επισκεπτόμουν για τη διεθνή έκθεση βιβλίου, καθώς μου αρέσουν οι γαλλικοί εκδοτικοί οίκοι και η ωραία προσηνής συμπεριφορά των εκδοτών.

Τελευταία φορά βρέθηκα εκεί το 2015 μετά την αιμοβόρα τρομοκρατική επίθεση στο Charlie Hebdo και όλα είχαν αρχίσει να αλλάζουν. Στο σινεμά μας έλεγχαν τις τσάντες, στους δρόμους κυκλοφορούσαν στρατιωτικά οχήματα λες και βρισκόμασταν σε δικτατορία.

Πρόσφατα επισκέφθηκα το Παρίσι με αφορμή τις εκλογές Μακρόν αλλά και για λίγη ξεκούραση στις όχθες του Σηκουάνα. Αυτή τη φορά το Παρίσι ήταν μια πόλη που δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω , μια πόλη πνιγμένη στο σύννεφο του τρόμου, της προσφυγικής περιπέτειας και της δυσανεξίας των πολιτών της.

Ναι, στα μετρό, έξω από τα πολυκαταστήματα, τα σινεμά, παντού σε όλους τους δημόσιους χώρους κυκλοφορούν οι αστυνομικοί ζωσμένοι με τα πολυβόλα τους, ενώ τα αστυνομικά οχήματα κυριολεκτικά οργώνουν τις μεγάλες λεωφόρους και στέκονται μπροστά από τα μεγάλα μνημεία της Γαλλικής ιστορίας σε μια προσπάθεια να φανεί ότι τα προστατεύουν από τις ασύντακτες επιθέσεις των Ισλαμοφασιστών.

Στη λεωφόρο Ηλυσίων αλλά και στα κυριότερα τουριστικά σημεία της πόλης είδα οικογένειες προσφύγων να βρίσκονται κατάχαμα σκεπασμένες με βρώμικες κουβέρτες και να ζητιανεύουν. Μια εικόνα εξαθλίωσης που είχα ζήσει στη Νέα Υόρκη και το Λος Αντζελες μα ποτέ δεν την είχα δει στο Παρίσι και στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Τώρα η αθλιότητα ζει στην καρδιά της πόλης του φωτός και τη μαυρίζει με τις χίλιες δυo διαστάσεις του προβλήματος που έχει γίνει η μάστιγα της Ευρώπης.

Και οι συζητήσεις των Παριζιάνων στρέφονται γύρω από τον Μακρόν και τη λιτότητα της Ευρώπης. Ναι οι Γάλλοι ελπίζουν ότι ο νέος τους πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν θα σταθεί ως ο έτερος πόλος της Ευρώπης στη Μερκελική κυριαρχία. Οι βολεμένοι Γάλλοι που δεν έχουν χάσει ακόμη το προνομιακό εργατικό δίκαιο της χώρας τους (κάτι έχει συντριβεί στην Ελλάδα και αλλαχού) ποντάρουν στο νέο τους πρόεδρο προκειμένου να δώσει νέα ώθηση στο ευρωπαϊκό ιδεώδες. Και ο Εμμανουέλ υπόσχεται ότι θα δημιουργήσει νέες δομές στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα για να μην προκύψουν μελλοντικά φαινόμενα τύπου ελληνικής κρίσης χρέους.

Οι Γάλλοι του Παρισιού σκέφτονται με αισιοδοξία κι ας περιβάλλονται από τα φαντάσματα των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Charlie Hebdo, το Μπατακλάν, τη Νίκαια. Κι ας σκοντάφτουν στους "Miserables" της Συριακής σύρραξης σε κάθε βήμα τους ανά τις λεωφόρους της μεγάλης πόλης.

Και ζουν παράλληλους βίους με τους «Άθλιους» που εξαπλώνονται ολοένα και περισσότερο όχι μόνο στις παρυφές αλλά στην ίδια την καρδιά του Παρισιού. Οι Παριζιάνοι συζητούν και διαβάζουν τα κουτσομπολίστικα περιοδικά με αιχμή του δόρατος τα καμώματα , την εμφάνιση και τις προθέσεις της Μπριζίτ Μακρόν που περνάει τον πρώτο πολίτη της Γαλλίας κατά 24 ολόκληρα χρόνια. Η Μπριζίτ Μακρόν είναι η νέα «ντάρλινγκ» της Γαλλίας και του Παρισιού με τη μεγαλοαστική καταγωγή της, τα ακριβά της ρούχα και την επιρροή της στον Εμμανουέλ των Ηλυσίων Πεδίων.

Η πόλη του Φωτός έχει θέσει υποψηφιότητα και για τους Ολυμπιακούς του 2024 γι' αυτό παντού είναι στολισμένη με το σήμα τους, ένα αφηρημένο σκίτσο του πύργου του Αϊφελ που καταλήγει στην ποθητή χρονολογία.

Κατά τα άλλα, το Παρίσι ζεi την ομορφιά των κτιρίων του που διαρκώς αναπαλαιώνονται και φωτίζονται αναδεικνύοντας την ιστορική γοητεία τους. Το Λούβρο φιλοξενεί έκθεση του Johannes Vermeer και το «Κορίτσι με την Πέρλα» κυκλοφορεί ως αφίσα σε όλα τα μετρό του Παρισιού.

Το συγκλονιστικό για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική του μουσείο του Fontadion Louis Vuitton στους κήπους του Παρισιού, φιλοξενεί μια έκθεση για την τέχνη της Νότιας Αφρικής εν γένει, φέρνοντας στο φως μοντέρνους καλλιτέχνες που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους ομοτέχνους τους στη δύση.

Τέλος, η κορυφαία έκθεση του Παρισιού βρίσκεται στο Musee Bourdelle και είναι εκείνη με ρούχα υψηλής ραπτικής του θρυλικού ισπανού σχεδιαστή Μπαλενσιάγκα. Η σύλληψη να τοποθετηθούν τα μαύρα φορέματα της δεκαετίας του 50 ανάμεσα στα κορυφαία γλυπτά του γάλλου μαίτρ της γλυπτικής Bourdelle αποτελεί από μόνη της μια παρέμβαση στην εικαστική σκηνή του Παρισιού και της Ευρώπης.

Αυτό το Παρίσι έζησα, αυτό σας μεταφέρω!

Φωτογραφίες: Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη

Δημοφιλή