Πού βρισκόμαστε; Μακριά απ' τον Γενάρη του 2016, και πολύ κοντά στον Γενάρη του 2017! Πώς νιώθουμε; Οι ελπίδες μας ντύνονται στα γιορτινά τους, και εγκαινιάζουν το καινούργιο τους σπίτι μέσα μας! Κάνουμε έναν απολογισμό των πεπραγμένων μας και μετράμε πόσα περάσαμε, ποιες ευκαιρίες αγγίξαμε και ποιες αφήσαμε να πάνε χαμένες! Αναπολούμε χαρές και λύπες, και συνήθως μεγαλοποιούμε τις λύπες και λησμονούμε τις χαρές! Λέμε... ας πάει και ας μη γυρίσει! Μας πήρε πολλά! Μα το σύμπαν δεν παίρνει μόνο, δίνει κιόλας! Αν λοιπόν αξιολογούσαμε σωστά τα τιμαλφή που μας χάρισε ο γέρο-χρόνος, που σε λίγες μέρες θα ξεψυχήσει στα χέρια μας, και δεν τα θεωρούσαμε δεδομένα, θα χαμογελούσαμε και θα καθαρίζαμε την αύρα μας! Θα λάμπαμε ολόλευκοι, φωτισμένοι απ' τη φλόγα της ίδιας μας της θέλησης!
Το 2016 χτυπήθηκε και μας χτύπησε, πόνεσε και μας πόνεσε, αιμμοράγησε και μας λάβωσε, φοβήθηκε και μας φόβισε! Και λέμε, και ευχόμαστε το 2017 να'ναι καλύτερο και πιο φιλικό για μας! Μα πώς να γίνει αυτό από μόνο του; Για να τα καταφέρει ο καινούργιος χρόνος να συμφιλιωθεί μαζί μας και να γίνει σύμμαχός μας, επιβάλλεται να το συντρέξουμε κομμάτι! Για να οχυρωθεί και να πολεμήσει τους εχθρούς μας, επιβάλλεται να πασχίσουμε για να του βρούμε όπλα! Να μη μείνουμε μόνο στις ευχές! Χρειάζονται αποφάσεις και προπαντός δύναμη! Να η μαγική λέξη! Δύναμη!
Υπάρχει βέβαια κι άλλη μια λέξη εξίσου μαγική, μπορεί και περισσότερο, και λέγεται... αγάπη! Ας τη φωνάξουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε! Ας ξεκουφάνουμε κόσμο προφέροντας το ευλογημένο όνομα της! Να αναχωρήσουν πιο γρήγορα τα καράβια που είναι γεμάτα απ' τα υλικά της, για κόσμους που υποφέρουν, για ανθρώπους που ικετεύουν για λίγη ανθρωπιά, και σίγουρα έχουν σταματήσει να ονειρεύονται! Να πετάξουν ψηλότερα τα πουλιά διαγράφοντας στον ουρανό πορεία ειρήνης! Να μετανιώσει ο πόλεμος και να μαζέψει τις υποχθόνιες διαθέσεις του για καταστροφές και άδικα φονικά! Να καταλαγιάσουν οι φουρτούνες και να δαντελώσει το κύμα τις ακρογιαλιές! Να σηκωθούν γιοφύρια που θα ενώσουν τόπους και ψυχές! Να γκρεμιστεί απ' το βάθρο του ο αιώνιος χειμώνας που αναδιπλώνεται, πασχίζοντας να παγώσει ανάσες και συναισθήματα! Να γελάσουν πάλι τα παιδιά και να παίξουν στις αλάνες της ζωής ανέμελα κι ευτυχισμένα! Να ανασυγκροτηθεί η τύχη για να μην είναι πια τόσο άτυχη! Να γίνουνε οι βιβλιοθήκες πάρκα αναψυχής, και τα βιβλία σοκολάτες και καραμέλες που θα λιώνουν εύκολα και ηδονικά στο μυαλό των ανθρώπων!
Πώς ζούμε; Ανάποδα! Με το κεφάλι κάτω και τα πόδια απάνω! Καιρός να σταθούμε με το κεφάλι να εφάπτεται στον ουρανό και τα πόδια να πατούνε γερά στη γη, έτσι όπως ακριβώς μας δημιούργησε ο Πλάστης μας! Κι αυτό θα γίνει μονάχα αν αποτοξινωθούμε απ' τον εγωισμό μας! Θα πάρει χρόνο! Θα πονέσει! Θα τοιχωθούμε σε γωνιές για να μη μας βρει το ίδιο μας το βόλι κατάστηθα! Θ' αλλάξει η καθημερινότητά μας! Μα στο τέλος θ' απαλλαγούμε από έναν εαυτό τέρας! Έναν διάβολο που έχει καταχωνιάσει τον άγγελό μας σ' ένα ανήλιαγο κελί και τον αφήνει να ξεψυχά στιγμή τη στιγμή!
Πώς είναι οι χειραψίες μας; Χαλαρές κι αβέβαιες! Δεν έχουμε πια εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον! Αλλάξαμε! Χωρίσαμε οριστικά απ' το μέσα μας! Κι όμως... αν επιτρέψουμε στα μάτια μας να κλάψουν πάλι, θα εξιλεωθούμε και θα εξιλεώσουμε!
2
Ποια χρώματα; Ένα ασπρόμαυρο σκηνικό στήσαμε όλο κι όλο, και παίζουμε ρόλους που ταιριάζουν στη μελαγχολία του! Μα δεν χρειάζονται πολλά! Μόνο μια κίνηση!
Ένα άπλωμα χεριού στον διπλανό μας! Ένα χάδι, ένα γέλιο, μια καλημέρα από καρδιάς!
Ουράνιο τόξο που; Αν το θελήσουμε... παντού! Εμείς το δημιουργούμε! Κόκκινος ο πόθος μας για λευτεριά! Χρυσαφί το φως της ψυχής μας! Γαλάζιες οι επιθυμίες και η πατρίδα μας! Πράσινοι οι κάμποι και οι ελπίδες μας! Πορτοκαλιά τα δειλινά μας! Πορφυρός ο έρωτας! Ρόδινη σαν μάγουλα παιδούλας η αγάπη! Ουράνια τόξα; Όσα θες! Άπλωσέ τα να φωτίσουν τι μέρες σου και να υποσχεθούν κόσμο που δεν πεθαίνει!
Πώς να μην υποφέρεις; Σβήσε τις δυστυχίες απ' το παρελθόν σου, και καρπώσου τις καλές στιγμές! Είναι στο χέρι σου να γίνει συγγενής σου η ζωή! Έτσι κι αλλιώς το ίδιο αίμα έχετε!
Ερημιά; Πώς την εξηγείς; Να μην είναι κανείς κοντά σου; Μ' αν έχεις δίπλα σου έναν μόνο να σε νοιάζεται και σ' αγαπά, ισούται με χίλιους νοματαίους! Κι αυτός ο ένας δεν είναι άλλος απ' τον εαυτό σου! Συγύρισέ τον! Χτένισέ του όχι μόνο τα μαλλιά, μα και τις καλοσύνες του! Πάρ' τον απ' το χέρι και δείξ' του τα μονοπάτια που συνήθως δείχνεις αποκλειστικά στους άλλους! Πιες καφέ μαζί του! Κάλεσέ τον σε δείπνο με κεριά! Σκέπασέ τον όταν κρυώνει! Αγάπησε τα ελατώματά του! Ορκίσου του πίστη και αφοσίωση! Ανάστησε το παιδί που έθαψες μέσα σου, σε μια στιγμή που ένιωσες υπερήλικας ψυχή τε και σώματι! Παίξε πεντόβολα κι αμάδες μαζί του! Άλειψέ του μια φέτα με λάδι κι αλάτι όπως σου'κανε η μάνα σου κάποτε... θυμάσαι; Πες του παραμύθια!
Το... μια φορά κι έναν καιρό γιατρεύει σαν μαγικό βοτάνι! Φώναξε στον εαυτό σου... μη λυγίζεις! Μόνο τα κλαδιά λυγίζουνε στο φύσημα του ανέμου! Κι εσύ δεν έχεις κλαδιά. Κόκκαλα έχεις που ορθώνονται στητά και γερά για να στηρίξουν την ανασφάλειά σου! Πάρε μολύβι και χαρτί και γράψε τα λάθη σου! Δες τα από απόσταση και παραδέξου τα! Θ' αγγίξεις τα θεία αν το κάνεις!
Πατρίδα; Μα μόνο στην ψυχή υπάρχει η πατρίδα των πόθων μας! Οι άλλες, μόνο χώματα είναι! Παρακαλάς για έναν ώμο να κλάψεις και να εκτονώσεις τον πόνο σου; Γίνε πρώτα εσύ ο ώμος για τους άλλους, και θα δεις χέρια στιβαρά και σώματα αγαπημένα να γίνονται ασπίδες στα σύνορά σου, και να σε υπερασπίζονται από μύριους εχθρούς!
Το 2016 λες πως ήταν δύσκολο! Το 2017 δεν θ' αλλάξει τίποτα αν δεν το αρπάξουμε απ' τα μαλλιά και το αναγκάσουμε να μεταμορφωθεί σε πηγή για να σβήσουμε τη δίψα μας! Συνεπώς, η ευχή η δική μου κάθε άλλο παρά ορφανή είναι! Έχει μάνα την απόφαση και πατέρα τη δύναμη! Η απόφαση σηκώνει ανάστημα, και η δύναμη τροφοδοτεί επαναστάσεις! Γιατί πιστεύω πως όταν αποφασίσεις να σηκώσεις τα χέρια ψηλά και να διεκδικήσεις τ' αστέρια, ο ουρανός χαμηλώνει μόνο για σένα!