Το κρίσιμο 2017: Ανάκαμψη ή Αβεβαιότητα;

Θετικό σενάριο: Η αξιολόγηση κλείνει εντός του 1ου τριμήνου. Η Ελλάδα έχοντας εξασφαλίσει τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, λαμβάνει ρητή δέσμευση για μακροπρόθεσμη ρύθμιση με το πέρας του προγράμματος το 2018. Βάσει αυτού καταφέρνει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από τον Μάρτιο μέχρι τα τέλη του 2017, το οποίο θα χρηματοδοτεί κάθε μήνα με 600-700 εκατομμύρια τράπεζες και μεγάλες εταιρείες. Παρά την αύξηση φόρων και εισφορών και τη μείωση συντάξεων και ΕΚΑΣ, η οικονομία μπαίνει σε μια κανονικότητα καταγράφοντας επιτέλους ανάπτυξη.
sooc

Η χρονιά που έρχεται είναι κομβική για τη χώρα, καθώς θα κριθούν πολλά σε σχέση με την εξέλιξη του ελληνικού προγράμματος και την πορεία της οικονομίας. Οι έχοντες την ευθύνη διακυβέρνησης θα κληθούν να πάρουν καθοριστικές αποφάσεις. Τις εξελίξεις όμως αναμένεται να επηρεάσουν σοβαρά και διάφοροι εξωγενείς παράγοντες.

Δύο είναι τα βασικά σενάρια για την επόμενη ημέρα.

Θετικό σενάριο: Η αξιολόγηση κλείνει εντός του 1ου τριμήνου. Η Ελλάδα έχοντας εξασφαλίσει τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, λαμβάνει ρητή δέσμευση για μακροπρόθεσμη ρύθμιση με το πέρας του προγράμματος το 2018. Βάσει αυτού καταφέρνει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από τον Μάρτιο μέχρι τα τέλη του 2017, το οποίο θα χρηματοδοτεί κάθε μήνα με 600-700 εκ. τράπεζες και μεγάλες εταιρείες.

Παρά την αύξηση φόρων και εισφορών και τη μείωση συντάξεων και ΕΚΑΣ, η οικονομία μπαίνει σε μια κανονικότητα καταγράφοντας επιτέλους ανάπτυξη. Όλα τα παραπάνω καλλιεργούν έδαφος ανάκτησης της εμπιστοσύνης, ώστε προς τα τέλη του έτους η Ελλάδα να βγει δειλά στις αγορές και να ελπίζει πως στα μέσα του 2018 που λήγει το πρόγραμμα θα αποφύγει νέες περιπέτειες.

Αρνητικό σενάριο: Η διαπραγμάτευση «κολλάει» και δεν κλείνει. Χάνουμε τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ η αβεβαιότητα ανακόπτει την οικονομική ανάκαμψη. Εφόσον αυτή η κατάσταση τραβήξει χρονικά, επέρχεται ασφυξία στην αγορά και έλλειψη ρευστότητας στα κρατικά ταμεία. Η κλιμακούμενη ένταση με τους δανειστές συντηρεί την πιθανότητα ρήξης και αδυναμίας αποπληρωμής των ομολόγων προς την ΕΚΤ τον Ιούλιο. Αυξάνει δε την τάση του ευρωσκεπτικισμού ανάμεσα στους πολίτες.

Εν ολίγοις η Ελλάδα επιστρέφει στις ζοφερές ημέρες του 2015, με απρόβλεπτες μάλιστα πολιτικές εξελίξεις. Ακόμα κι αν υπάρξει μια συμβιβαστική λύση και δε φτάσουν τα πράγματα στα άκρα, η προοπτική εξόδου στις αγορές το 2018 έχει απομακρυνθεί οριστικά. Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε συζητήσεις για 4ο μνημόνιο, ενώ οι σκληρές φωνές της Ευρώπης αναμένεται να θέσουν στο τραπέζι θέμα Grexit.

Δυσμενείς διεθνείς συσχετισμοί

Στη Γαλλία η διαφαινόμενη στροφή προς μια συντηρητική κυβέρνηση, υπέρ του οικονομικού προστατευτισμού ενδέχεται να μεταβάλλει τη σημερινή πολύ φιλική στάση της χώρας προς την Ελλάδα. Αντίστοιχα και στη Γερμανία ακόμα κι αν επανεκλεγεί η κ. Μέρκελ, η ισχυρή παρουσία του ξενοφοβικού AFD και το πρόσφατο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά του Βερολίνου σίγουρα θα οδηγήσει σε πιο σκληρή γραμμή τόσο στο προσφυγικό όσο και στα δημοσιονομικά θέματα. Επίσης η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ εκτός ότι γεννά ανασφάλεια σχετικά με την πολιτική που θα ακολουθήσει, στερεί έναν πολύτιμο σύμμαχο, όπως ήταν στα χρόνια της κρίσης ο πρόεδρος Ομπάμα.

Αν το 2017 είναι έτος ανάκαμψης, τότε θα μπουν τα θεμέλια για μια ανοδική πορεία στο μέλλον. Αν όχι, ας είμαστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα.

Ο ρόλος του ΔΝΤ

Η άποψη πολλών κυβερνητικών στελεχών ότι εφόσον ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται για το ελληνικό πρόγραμμα θα πείσει το ΔΝΤ να αποχωρήσει, στερείται πραγματικότητας. Πρώτον για το ταμείο η Ελλάδα είναι με διαφορά η μεγαλύτερη υπόθεση που έχει αναλάβει αυτό το διάστημα. Έχοντας δώσει €32 δισ. μέχρι σήμερα και έχοντας λαμβάνειν σταθερά κάθε χρόνο τόκους και δόσεις αποπληρωμής, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι διακυβεύει υψηλά συμφέροντά του, που δύσκολα θα τα απεμπολήσει. Δεύτερον, οι Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα οι Γερμανοί, δεν κουράζονται να επαναλάβουν πόσο σημαντική θεωρούν την ενεργή παρουσία του ταμείου στο πρόγραμμα. Το ΔΝΤ προφανώς παίζει το ρόλο του θεματοφύλακα των συμφερόντων τους, ώστε να πείθουν τα κοινοβούλια και την κοινή γνώμη των χωρών τους για τη συνέχιση της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιδείξει ωριμότητα και ρεαλισμό και να χειριστεί όλα τα θέματα (οικονομικά και εθνικά) με ιδιαίτερα λεπτούς και σώφρονες χειρισμούς. Αν το 2017 είναι έτος ανάκαμψης, τότε θα μπουν τα θεμέλια για μια ανοδική πορεία στο μέλλον. Αν όχι, ας είμαστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα.

Δημοφιλή