Κάντο όπως ο Καραμανλής το 2009 ,πέτα την καυτή πατάτα όχι στον Γιώργο πάλι, στον Αλέξη αυτή τη φορά και άραξε τα επόμενα χρόνια όχι στην Ραφήνα αλλά στην Πύλο ή άντε στο γυναικοχώρι στο Ναύπλιο. Το σκέφτηκε άραγε έτσι και ο Σαμαράς; Μάλλον όχι εάν συνυπολογίσουμε το παρελθόν του.
Τι έκανε λοιπόν ο Σαμαράς;
Διέκοψε στην ουσία τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα αφού ζητούσαν πάλι την μάνα τους και τον πατερά τους, έφερε δύο μήνες πιο κοντά την εκλογή προέδρου δημοκρατίας και πρότεινε τον αντιπρόεδρο της Ν.Δ Σ.Δήμα για υποψήφιο πρόεδρο. Έναν κεντροδεξιό πολιτικό, με ευρωπαϊκό προφίλ που σε κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να συγκεντρώσει σχετικά εύκολα πάνω από 180 ψήφους.
Οι συνθήκες όμως μόνο κανονικές δεν είναι και για αυτό και η σχετική φημολογία περί «ρίψης της καυτής πατάτας» στον Αλέξη... Το μόνο σίγουρο είναι ότι η τρόικα ζητά μέτρα ύψους περίπου 1,8 δις ή άντε 900 και κάτι εκ ευρώ κατά άλλους ,τα οποία πρέπει να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν εντός της δίμηνης παράτασης που μας έχουν δώσει.
Εντός της δίμηνης παράτασης όμως έχουμε ακόμη τις δυο ψηφοφορίες για τον πρόεδρο της δημοκρατίας με τον μαγικό αριθμό 180 να μην ορατός έως αυτή την ώρα.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν έχουμε και λέμε : Σαμαράς -Βενιζέλος ευελπιστούν ότι τελικώς θα συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός στην τρίτη ψηφοφορία έστω και αν χρειαστεί να αλλάξουν υποψήφιο. Αφού εκλεγεί πρόεδρος πιστεύουν ότι λύνονται τα χέρια τους , συνεχίζουν την διαπραγμάτευση με την τρόικα και ευελπιστούν , άγνωστο πως , ότι θα την «σκαπουλάρουμε» με μέτρα 1 δις και ο θεός βοηθός...
Από την άλλη στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι δεν πρόκειται να βρεθούν 180 βουλευτές για να εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας οπότε πάμε για εκλογές τέλος Ιανουαρίου ή την πρώτη εβδομάδα Φεβρουαρίου. Επίσης εκτιμούν ότι κερδίζουν τις εκλογές , σχηματίζουν κυβέρνηση ,χωρίς να αποκλείουν συνεργασίες, με πρώτο στόχο της κυβέρνησης της αριστεράς διαπραγμάτευση για το χρέος . Όχι μονομερείς ενέργειες , δεν σκίζουμε και δεν καταργούμε μνημόνια με ένα άρθρο αλλά παραμένει βασικός στόχος η μείωση μέρους του χρέους.
Άγνωστο το πώς θα γίνει αυτό , τι θα γίνει με τα μέτρα αφού λήξει η παράταση και πως θα αντιμετωπίσουν τις πιέσεις των αγορών και των κερδοσκόπων σε χρηματιστήριο τράπεζες και κρατικά ομόλογα που λήγουν...και ο θεός βοηθός.
Ο αγώνας επιβίωσης λοιπόν της χώρας έχει να κάνει με την επόμενη μέρα που θα λήξει η δίμηνη παράταση είτε έχει εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας είτε όχι, είτε γίνει πρωθυπουργός ο Τσίπρας είτε παραμείνει ο Σαμαράς. Διότι από την μία τα διλλήματα αν βγει ο Τσίπρας καταστρέφεται η χώρα και από την άλλη θα χορέψουμε πεντοζάλη τις αγορές είναι σίγουρο ότι δεν λύνουν το πρόβλημα της χώρας αλλά μάλλον το διογκώνουν αφού δίνεται προς τα έξω η εικόνα του πολιτικού σπαραγμού.
Και επειδή ο Θεός δεν μπορεί να είναι συνεχώς βοηθός μήπως θα έπρεπε έστω και τώρα να έβρισκαν μία λύση πριν η χώρα εκτροχιαστεί εντελώς. Μήπως όλο το κλειδί είναι από τώρα πριν την εκλογή δηλαδή του προέδρου Δημοκρατίας ο ορισμός ημερομηνίας εκλογών εντός του 2015 ; Οπότε αφού εκλεγεί πρόεδρος προχωρά η διαπραγμάτευση με την τρόικα , και ολοκληρώνεται εκτός απροόπτου τέλος Ιανουαρίου με το Eurogroup και ο Θεός βοηθός...
Θεωρητικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να συμφωνήσει, όχι όλες οι συνιστώσες, σε ένα τέτοιο πλαίσιο ενώ δίνεται διέξοδος και σε ανεξάρτητους βουλευτές και όχι μόνο να ψηφίσουν για πρόεδρο χωρίς να τους πουν αποστάτες. Τώρα εάν συμφωνούσαν και σε ένα πρόσωπο ευρύτερης -ευρύτερης αποδοχής ακόμη καλύτερο.
Πολύ καλό για να είναι αληθινό όμως το παραπάνω σενάριο σε μια χώρα που επί πέντε χρόνια πιέζεται ασφυκτικά βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και ουδείς γνωρίζει το τι μας ξημερώνει. Με τον κόσμο να μην έχει πλέον άλλες αντοχές και οι περισσότεροι να βρίσκονται στην κυριολεξία στα κεραμίδια. Και με το ΔΝΤ να πιέζει ακόμη πιο πολύ σαν να μην έχουμε κάνει τίποτα όλα αυτά τα χρόνια.
Άρα μήπως τελικά πρέπει από το «Θεός βοηθός» να πάμε στο «Παναγιά μαζί μας» που λέει ο Αναστασιάδης και ο ΠΑΟΚ παραμένει πρώτος; Γιατί άλλη λύση μέχρι στιγμής δεν φαίνεται στον ορίζοντα!